78 χρόνια απο την σφαγή του Διστόμου – Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Σαν σήμερα,στις 10/6/1944 έλαβε χώρα μία απο τις χειρότερες και πιο φρικιαστικές θηριωδίες των Ναζί στην Ελλάδα.218 νεκροί ,εκ των οποίων 114 γυναίκες, 104  άνδρες και δεκάδες μικρά παιδιά.

Από δημοσίευμα του in.gr :

Στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού (εγκαινιάστηκε από τον αείμνηστο πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια), στην είσοδο της κωμόπολης, εκτίθεται φωτογραφικό, ιστορικό (εφημερίδες, περιοδικές εκδόσεις) και οπτικοακουστικό υλικό αναφορικά με τη σφαγή του Διστόμου.

Στο λόφο Κάναλες βρίσκεται το μαυσωλείο Διστόμου, εις μνήμην και προς τιμήν των αμάχων που έχασαν τη ζωή τους στις 10 Ιουνίου 1944.

Ακολουθούν αποσπάσματα από το κείμενο που συνέγραψε ο διστομίτης Στάθης Σταθάς, με την ευκαιρία κυκλοφορίας τριπτύχου για τα πενηντάχρονα της σφαγής του Διστόμου, το 1994:

Σάββατο 10 Ιουνίου 1944

Τα νέα από το μέτωπο ήταν καλά.

Ξημέρωνε μια ακόμα μέρα εργασίας και ελπίδας. Η μέρα της λευτεριάς και της ειρήνης κοντοζύγωνε. Τέσσερις μέρες πριν, στις 6 Ιουνίου, οι σύμμαχοι είχαν αποβιβαστεί στη Νορμανδία. Οι γερμανοί κατακτητές, βλέποντας να φτάνει το τέλος της αυτοκρατορίας τους, καταλαμβάνονται από αμόκ καταστροφής. Βγάζουν διαταγές γενοκτονίας.

«Ένας Γερμανός σκοτωμένος – πενήντα Έλληνες, δέκα Γερμανοί – ένα χωριό».

Ήθελαν να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους, ώστε να πάψουν να ενισχύουν τις οργανωμένες ανταρτικές ομάδες που δρούσαν στην περιοχή. Έτσι, στα πλαίσια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων εκείνο το φοβερό πρωινό μια φάλαγγα επτά αυτοκινήτων με γερμανούς στρατιώτες (2ος λόχος του 2ου τάγματος του 7ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας των Ες-Ες με έδρα τη Λιβαδειά) ξεκίνησε από τη Λιβαδειά με κατεύθυνση προς το Δίστομο. Από αυτά τα δύο πρώτα, που προπορεύονταν αρκετά, ήταν ελληνικά επιταγμένα, γεμάτα με γερμανούς στρατιώτες ντυμένους μαυραγορίτες. Αυτοί θα πρωτοχτυπούσαν τους αντάρτες που ανύποπτοι θα πλησίαζαν τα αυτοκίνητα και θα ενισχύονταν από τη δύναμη που θα ακολουθούσε.

Από τον Καρακόλιθο και μετά σκορπούν το θάνατο. Σκοτώνουν πέντε και συλλαμβάνουν σαν ομήρους δώδεκα αγρότες ενώ θέριζαν.

Τα ιστορικά δρώμενα σύμφωνα με τις μέχρι τώρα διασταυρωμένες πληροφορίες έχουν ως εξής:

Στη διασταύρωση Διστόμου – Αράχωβας συναντιούνται με άλλα 60 αυτοκίνητα γεμάτα γερμανούς στρατιώτες που έρχονταν από την Άμφισσα με κατεύθυνση προς το Δίστομο.

Μπαίνουν στο Δίστομο αφού ανταλλάσσουν και διασταυρώνουν τις πληροφορίες τους. Οι κάτοικοι είναι ανυποψίαστοι. Βλέποντας όμως τους ομήρους ανησυχούν. Η φάλαγγα ήταν πρωτόφαντα μεγάλη. Ο επικεφαλής των Γερμανών δε δέχεται τη συνάντηση που ζητούν ο πρόεδρος της κοινότητας, Χαράλαμπος Κίνιας, και ο παπάς του χωριού, Σωτήρης Ζήσης, από τους οποίους και παλιότερα ζητούσε πληροφορίες για τις κινήσεις των ανταρτών στην περιοχή, αλλά δεν μπορούσε να αποσπάσει πληροφορίες.

Στη συνέχεια τοποθετούνται στα υψώματα γύρω από το χωριό φυλάκια για τον έλεγχο και εκφοβισμό, ενώ ανακοινώνουν ότι όποιος δεν κλειστεί στο σπίτι του και φύγει θα θεωρηθεί αντάρτης και θα εκτελείται επιτόπου.

Κατορθώνουν με διάφορους εκφοβισμούς και τους πράκτορές τους και συγκεντρώνουν πληροφορίες ότι στο κοντινό Στείρι κινούνται οι αντάρτες της περιοχής, και ένα τμήμα της αυτοκινητοπομπής μαζί με τους «μαυραγορίτες» ξεκινά για το Στείρι. Λίγο πριν από το Στείρι πέφτουν σε ενέδρα των ανταρτών που στρατοπέδευαν στην περιοχή και ενημερώθηκαν για την έλευση των ναζιστικών δυνάμεων στην περιοχή.

Μετά από σχετικά σύντομη μάχη με ακαθόριστες απώλειες εκατέρωθεν, η πομπή επιστρέφει στο Δίστομο. Έξαλλος ο επικεφαλής λοχαγός Λάουτενμπαχ αναλαμβάνει την επιχείρηση αντιποίνων και σύσσωμη η δύναμη των ναζιστικών δυνάμεων επιπίπτει επί των αμάχων κατοίκων του χωριού, εκτελώντας τη διαταγή της πλήρους εξόντωσης.

Σφαγή

Κι εδώ αρχίζει η τραγωδία του Διστόμου.

Οι κάτοικοι, όσοι δεν κατάφεραν να διαφύγουν νωρίτερα από το Διάσκελο, τη μόνη αφύλακτη διάβαση, κλείνονται έντρομοι στα σπίτια τους.

Τους έρημους δρόμους του χωριού διατρέχουν εξαγριωμένοι στρατιώτες με εφ’ όπλου λόγχη.

Μπαίνουν στα σπίτια, σκοτώνουν, καίνε, σφάζουν ό,τι βρίσκουν στο διάβα τους. Γέροι, γριές, γυναίκες, ακόμα και βρέφη λίγων ημερών πέρασαν από τον ίδιο τρομακτικό Γολγοθά. Γίδια, πρόβατα, άλογα, σκυλιά… Ό,τι ζωντανό κινείται, εξολοθρεύεται.

Στο Δίστομο έγιναν αυτά. Θα γίνονταν κι άλλα. Μα ήρθε η νύχτα και οι δολοφόνοι φοβήθηκαν και έφυγαν.

Τώρα στο χωριό απλώνεται η γαλήνη του νεκροταφείου για πολλή ώρα. Μα σιγά-σιγά ξύπνησε το Δίστομο. Και τότε ακούστηκαν οι θρήνοι των παιδιών που έρημα κλαίγαν τους γονείς τους και οι γόοι των γερόντων.

Ακούγονταν ακόμη και κάποια παράξενα γέλια και τραγούδια αυτών που παρεφρόνησαν, μπροστά στη φρίκη που έζησαν.

Μέσα στη νύχτα μικρά παιδιά πήραν τους σκοτεινούς δρόμους προσπαθώντας να φτάσουν στα κοντινά χωριά. Ένα καραβάνι παιδιών που γύρευε ένα ανθρώπινο χέρι για να σκουπίσει τα δάκρυα από τα μουτράκια τους και να δώσει απάντηση στο ερωτηματικό: Γιατί τους σκότωσαν;

Στο πρόσφατο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είχε εγκριθεί ομόφωνα ψήσισμα για την διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων.

Ολόκληρο το ψήφισμα:

ΕΘΝΙΚΟ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ

Συμπληρώθηκαν φέτος 81 χρόνια από την απρόκλητη και παράνομη εισβολήτου Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα

που σήμανε την έναρξη φοβερών δεινών για τηνπατρίδα και το λαό μας. Κατά τη διάρκεια της Κατοχήςπληθυσμός της
χώρας μας αποδεκατίστηκε από την πείνα, τις εκτελέσεις, τις ασθένειες, τις
εκτοπίσεις, τα καταναγκαστικά έργα, τα βασανιστήρια, την υπογεννητικότητα.
Η εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας εξολοθρεύθηκε. Χίλια επτακόσια εβδομήντα
χωριά και περισσότερα από τετρακόσιες χιλιάδες σπίτια παραδόθηκαν στις
φλόγες. Οι παραγωγικές και κοινωνικές υποδομές της χώρας μας
καταστράφηκαν ολοσχερώς, ο εθνικός πλούτος λεηλατήθηκε. Αρχαιολογικοί
και πολιτιστικοί θησαυροί ανυπολόγιστης αξίας εκλάπησαν, λεηλατήθηκαν και
φυγαδεύτηκαν στο Γ’ Ράιχ, ενώ μοναδικής αξίας μνημεία υπέστησαν
βαρύτατες καταστροφές. Η χώρα μας έζησε μία ανείπωτη τραγωδία και
γνώρισε συνάμα μία πρωτόγνωρη οικονομική καταστροφή, που υπονόμευσε
βάναυσα την αναπτυξιακή της προοπτική για δεκαετίες.
Κι όμως, 81 χρόνια μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα και 77 χρόνια
από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της
Γερμανίας, καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ αρνείται να εκπληρώσει τις
απαράγραπτες και ισχυρά τεκμηριωμένες υποχρεώσεις της απέναντι στην
Ελλάδα. Αρνείται δηλαδή να εκφράσει εμπράκτως τη μεταμέλειά της για τα
ναζιστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξε το Γ’ Ράιχ στην
Ελλάδα.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον νόμο 1285/1982 αναγνώρισε την Εθνική
Αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στον ναζισμό-φασισμό κλείνοντας
οριστικά το κεφάλαιο του Εμφυλίου και του Εθνικού Διχασμού.
Επιπροσθέτως, η ρηματική διακοίνωση, που επέδωσε στις 14 Νοεμβρίου
1995 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση της Ο.Δ.Γ., κράτησε ζωντανή
την Ελλάδα στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών και διατήρησε στο
ακέραιο τις δίκαιες ελληνικές αξιώσεις έναντι της Γερμανίας. Τέλος, η
κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τον Ιανουάριο του 2011 υπέβαλε επίσημο αίτημα
παρέμβασης στην δίκη της Γερμανίας εναντίον της Ιταλίας στο Διεθνές
Δικαστήριο της Χάγης για την υπόθεση του Διστόμου, αίτημα που έκανε δεκτό
το Δικαστήριο.
Είμαστε υπερήφανοι για την Αντίσταση και τη θυσία της Ελλάδας ενάντια στον
φασισμό. Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να αντιληφθεί ότι όσο δεν αποδίδεται
δικαιοσύνη για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της
ανθρωπότητας, όσο δεν τιμωρούνται οι θύτες και δεν αποζημιώνονται τα
θύματα, η ανθρωπότητα διατρέχει τον κίνδυνο επανάληψης των
εγκλημάτων αυτών. Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας για Δικαιοσύνη αποτελεί
αγώνα για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία και ενώνει τους λαούς.
Με βάση τα παραπάνω:
1. Εκφράζουμε εκ νέου την πλήρη στήριξή μας στον αγώνα διεκδίκησης
των γερμανικών οφειλών. Έναν αγώνα που ενώνει τους Έλληνες και
αποτελεί, παράλληλα, γέφυρα ειλικρινούς φιλίας, ειρήνης και
δημοκρατίας μεταξύ του ελληνικού και του γερμανικού λαού αλλά και
μεταξύ όλων των λαών της Ευρώπης.
2. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να υλοποιήσει την ιστορική απόφαση
της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019 και, σε συνεργασία
με τα πολιτικά κόμματα και τους θεσμικούς φορείς, να χαράξει εθνική
στρατηγική στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, αξιοποιώντας όλα
τα διαθέσιμα πολιτικά καθώς και νομικά – δικαστικά μέσα. Στο πλαίσιο
αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η μεθοδική προετοιμασία της προσφυγής
του Ελληνικού Δημοσίου στα κατάλληλα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα.

ΠΗΓΗ in.gr