‘Διάλογοι’: η φωνή της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής.

Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Κυριακή Μπλόσκα.

Πιστοί στο ραντεβού τους,  οι ‘Διάλογοι’ αποδεικνύουν πως ήρθαν για να μείνουν! Για πρώτη φορά μέσα από φαινομενικά απλές, κοινές ερωτήσεις βλέπουμε να ξεδιπλώνεται ένας  ζωντανός διάλογος ανάμεσα σε δύο εκπροσώπους της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής. Κάθε εβδομάδα μέσα από τους διαλόγους θα συνομιλούν  δύο πρόσωπα με θέμα τις ανησυχίες, τις βλέψεις και τις σκέψεις τους από την εμπειρία τους στο πολιτικό προσκήνιο. Οι ‘Διάλογοι’ θα ολοκληρώνονται με την προσωπική ερώτηση του ενός προσώπου στο άλλο με αφορμή ένα θέμα της επικαιρότητας.

KANE “ΚΛΙΚ” ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ 1ο ΤΕΥΧΟΣ -ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Στους σημερινούς Διαλόγους συνδιαλέγονται ο Γιάννης Χότζα, φοιτητής στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων του πανεπιστημίου Πελοποννήσου και ένας εκ των ιδρυτών του Pes Activist στην Κόρινθο, και η Βάσια Μαδέση, πολιτική επιστήμονας και μέλος της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής.

Κ.Μ.: Αντιδράσεις προκάλεσαν τα νέα μέτρα που υιοθετεί η κυβέρνηση  αναφορικά με τον εργασιακό κλάδο υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, που είχαν προηγουμένως τεθεί σε υποχρεωτική καραντίνα 7 ή 14 ημερών, να εργάζονται  απλήρωτες υπερωρίες  εν μέσω πανδημίας. Ποια η δική σας γνώμη σχετικά με το θέμα;

Γ.Χ.: Η συγκεκριμένη απόφαση της κυβέρνησης δεν μας ξαφνιάζει αλλά μας θλίβει βαθύτατα. Έχει περάσει παραπάνω από ένας χρόνος από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας κι όσον αφορά τα εργασιακά , η κυβέρνηση  παρουσιάζεται κατώτερη των προσδοκιών. Οι αποφάσεις του κυρίου Βρούτσης μας δημιουργούν την πεποίθηση ότι επιστρέφουμε σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.

Ο κύριος Βρούτσης ανά πάσα ώρα και στιγμή κάνει σαφές ότι θέλει να πραγματοποιηθεί ένα όνειρο απατηλό για τον ίδιο, το όνειρο της απλήρωτης εργασίας. Μέσα στον αντεργατικό τους οίστρο, οι άνθρωποι της κυβερνήσεις προσπαθούν να μετατοπίσουν το βάρος της πανδημίας και της κρίσης στην αδύναμη εργατική τάξη και φυσικά δεν διστάζουν  να υπονομευόσουν την τεραστία προσπάθεια που έχει γίνει από όλους για τον περιορισμό της πανδημίας.

Ζωτικής σημασίας θα είναι να μην νομιμοποιηθεί με κάποια επίσημη διάταξη μέσω της Βουλής αυτή η απόφαση, διότι αυτό θα βάλει ταφόπλακα στα δικαιώματα των εργαζομένων, θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερες αντιδράσεις και φυσικά θα μας επιβεβαιώσει ότι η πολιτική της κυβέρνησης δεν περιλαμβάνει την προστασία του εργαζομένου αλλά προωθεί την εκμετάλλευση του. Η εργατική τάξη πρέπει να σταθεί και πάλι στα πόδια της. Για να υλοποιηθεί αυτό το εγχείρημα χρειάζεται στήριξη του εργαζομένου  από την κυβέρνηση κι όχι ακόμα ένα εξουθενωτικό «κυνηγητό» προς το εργατικό προσωπικό, που εν έτει 2020 προσπαθεί να προσαρμοστεί όχι στην λογική του «ευ ζην», αλλά στου απλού  «ζην».

Κ.Μ:  Με αφορμή την πρόσφατη δήλωση του Κωνσταντίνου Κυρανάκη, ο οποίος ισχυρίζεται πως η λανθασμένη δόμηση των βιογραφικών οδηγεί τους πολίτες  στην ανεργία, ποια η γνώμη σας, ως μέλος  της  νέα γενιάς του Κινήματος Αλλαγής, σχετικά με την δήλωση αυτή;  Χρειάζεται τελικά και η φτώχεια ατομική ευθύνη;

Β.Μ.: Ποιος από εμάς δεν έχει ψάξει διακαώς μια θέση εργασίας; Ξεκινώντας από μικρή κιόλας ηλικία αντιλαμβάνεται κανείς πως η αναζήτηση εργασίας είναι μια επίπονη και τις περισσότερες φορές χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί αποθέματα ψυχικής ενέργειας με στόχο την παρουσίαση του καλύτερού μας εαυτού για την πλήρωση μιας θέσης. Για πολλούς ή καλύτερα για τους περισσότερους η εργασία αποτελεί μονόδρομο για την καθημερινή επιβίωση.

Με δηλώσεις ανάλογες της παραπάνω επιχειρείται η δόμηση της φαντασιακής εικόνας του μέσου, άνεργου συμπολίτη μας προσδίδοντάς του χαρακτηριστικά ενός ημιμαθή, τεμπέλη νέου ή και ηλικιακά μεγαλύτερου που δεν προσπαθεί αρκετά για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του «καλού» και «αποτελεσματικού» εργοδότη.

Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Eurostat που καταγράφουν τη νεανική ανεργία για τον Ιούλιο του 2020. Η Ελλάδα καταγράφει το ποσοστό του 37.5% με μόνη χώρα να την ξεπερνά η Ισπανία με 41.7%. Σε αυτές τις συνθήκες φαντάζει αστείο να μιλάμε για μη σωστή δόμηση βιογραφικού εκτός κι αν η Νέα Δημοκρατία τρέφει αυταπάτες σχετικά με τα αίτια της νεανικής ανεργίας. Υποθέτω πως θα μπορούσε να το λύσει εισάγοντας μάθημα «Σωστή δόμηση βιογραφικού σημειώματος και επαγγελματικός προσανατολισμός». Παρά τον ειρωνικό τόνο του παραπάνω σχολίου, ένα τέτοιο μάθημα ίσως ήταν πολύ περισσότερο χρήσιμο από την εισαγωγή “cheerleading”. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει πως δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην επικοινωνιακή της πολιτική με το πολύ πρόσφατο παράδειγμα της διαχείρισης της πανδημικής κρίσης στοχεύοντας στους «ανεύθυνους» νέους που «παρτάρουν» κι όχι στα αναποτελεσματικά μέτρα για το άνοιγμα της οικονομίας μετά την περίοδο του εγκλεισμού. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει κανόνας ένα τέτοιο αφήγημα. Είμαστε οι νέοι που μάχονται για ένα καλύτερο, αξιοπρεπές αύριο. Αν θέλουμε να δίνουμε πραγματικές λύσεις στα προβλήματα και να βρισκόμαστε κοντά στους συμπολίτες μας, ανάλογες προκλητικές δηλώσεις οφείλουν να εκλείπουν.

Κ.Μ:  Εν αναμονή της έναρξης των σχολείων  παραθέτω την δήλωση του κ. Τσιόδρα: «Η μάσκα είναι ένα αναγκαίο κακό.» Συμφωνείτε με το σχόλιο και ποιες οι σκέψεις σας σχετικά με την νέα σχολική χρονιά;

Γ.Χ.: Το μόνο σίγουρο σε αυτή τη περίπτωση είναι ότι το σχόλιο του κυρίου Τσιόδρα δεν ειπώθηκε κακοπροαίρετα.

Η πανδημία του COVID 19 έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα σε όλους τους κλάδους της ζωής. Για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα δοκιμαστήκαμε αλλά τώρα ήρθε η ώρα να φανούμε πιο συνεπείς από ποτέ τόσα για εμάς τους ίδιους όσο και για τους συνανθρώπους μας.

Η χρήση της μάσκας όσο αφόρητη μπορεί να γίνει μερικές φορές άλλο τόσο χρήσιμη είναι για την προστασία μας, επομένως είναι επιτακτική ανάγκη ο καθένας μας να υπακούει ευλαβικά  όσον  αφορά τη χρήση της.

Όπως εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό η φετινή χρόνια που βιώνουμε είναι μια από τις πιο δύσκολες των τελευταίων χρόνων και θα τονίσω ότι το ίδιο δύσκολη θα είναι και το φετινό σχολικό έτος . Όλοι οι μαθητές πέρα από τις γνωστές δοκιμασίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά όπως το άγχος για την επίτευξη στόχων αλλά και η ανησυχία για μια ενδεχόμενη απογοήτευση πρέπει να διαχειριστούν και τα νέα δεδομένα που προκύπτουν λόγω του ιού.

Η φετινή σχολική χρόνια θα πρέπει να είναι σαν μια καλοστημένη ορχήστρα ώστε να φτάσουν καθηγητές και μαθητές εκεί στο απαιτούμενο αποτέλεσμα. Είναι δηλαδή, ζωτικής σημασίας μια άρτια συνεργασία και συνεννόηση  μεταξύ καθηγητών και μαθητών.

Το ζήτημα στη προκειμένη περίπτωση είναι κατά ποσό είναι διατεθειμένος ο μαέστρος αυτής της ορχήστρας, δηλαδή η κυβέρνηση, να οδηγήσει την ορχήστρα προς την μελωδία της λύτρωσης.

Κ.Μ:  Θεωρείτε πως θα μπορέσει  η διεξαγωγή των μαθημάτων στις σχολές της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να πραγματοποιηθεί με επιτυχία, υπό τις συνθήκες που αποφάσισε η Κυβέρνηση, και τι σχέδιο θα προτείνατε εσείς ως εναλλακτική λύση;

Β.Μ.: Αν μου έλεγες ένα χρόνο πριν πως σήμερα θα είχαμε να διαχειριστούμε την έξαρση ενός ιού σε επίπεδο πανδημίας με αυτά τα χαρακτηριστικά, θα σου έλεγα να σταματήσεις να βλέπεις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Το πόσο τρομακτικά διασυνδεδεμένος είναι ο κόσμος που ζούμε έγινε φανερό σε μόλις μερικούς μήνες. Βρισκόμαστε εν μέσω μιας ιδιαίτερης κατάστασης, μιας πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης που επιβάλλει προσαρμογές σε όλα τα πεδία της ζωής και δράσης. Δεν έχουμε πρωτόκολλα ή βιβλία που να μας υπαγορεύουν να πράξουμε τα σωστά. Σε διεθνές επίπεδο, οι κυβερνήσεις στέκουν αμήχανες μπροστά στα κατάλληλα μέτρα προσαρμογής. Από την μία η προστασία του πολυτιμότερου αγαθού, της υγείας με την αποτροπή της συμφόρησης των συστημάτων υγείας με στόχο την αποτελεσματική εξυπηρέτηση συμπολιτών που θα νοσήσουν και από την άλλη η πραγματική ζωή που οφείλει να συνεχιστεί με τις απαραίτητες προφυλάξεις.

Το παρόν σχέδιο για το «άνοιγμα» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει καταρτιστεί με τη σύμφωνη γνώμη της επιστημονικής, ιατρικής κοινότητας, την οποία δεν έχουμε παρά να εμπιστευτούμε. Μέσα σε μια δίνη πληροφόρησης και δυσπιστίας ενός ευρύ κοινού απέναντι στη διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση και από τις κυβερνήσεις ανά τον κόσμο, η επιστημονική κοινότητα εξακολουθεί να προσφέρει και με το συμβουλευτικό της ρόλο για την αποτελεσματικότερη συνέχιση της επιστημονικής έρευνας και μάθησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το υβριδικό μοντέλο δια ζώσης και διαδικτυακών διαλέξεων και μαθημάτων φαίνεται να είναι εκείνο που προτιμούν τα περισσότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα στην Ευρώπη. Καθώς ανάλογα μοντέλα δεν έχουν εξεταστεί στην ίδια κλίμακα σε ελληνικό επίπεδο, η πρόταση εναλλακτικών σχεδίων δεν αποτελεί μία εύκολη υπόθεση. Αποτελεί ωστόσο αντικείμενο προσεκτικής παρατήρησης και εξαγωγής συμπερασμάτων από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες εφαρμογής του σχεδίου. Στόχος η ασφάλεια όλων μέσα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η απρόσκοπτη λειτουργία των ιδρυμάτων με τις δεδομένες συνθήκες.

Κ.Μ:  Ποιες οι βλέψεις σας για την πόλη της  Θεσσαλονίκης, ώστε να αποκτήσει περισσότερα θετικά σχόλια και να επιτευχθεί μια αποτελεσματικότερη οργάνωση;

Γ.Χ.: Τα τελευταία χρόνια η Θεσσαλονίκη έχει αρχίσει να ανεβάζει στροφές και να διεκδικεί την εξωστρέφεια που της αξίζει. Υπήρξαν, και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δουλέψει γ’ αυτό. Και μπορεί να είναι πολλές ακόμη οι «ανοιχτές» της εκκρεμότητες, τόσο σε επίπεδο υποδομών όσο και σε επίπεδο προβολής, η αλήθεια είναι, όμως, πως υπάρχει έδαφος για να γίνει ένας σημαντικός πόλος έλξης.

Πυλώνας σε αυτή τη προσπάθεια κατά την άποψη μου είναι ο πολιτισμός που προέχετε από αυτή την πόλη . Όπως πολύ σωστά είχε πει η μεγάλη Ελληνίδα Μέλινα Μερκούρη «Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό. Η Ελλάδα, αυτό είναι η κληρονομιά της, αυτό είναι η περιουσία της και αν το χάσουμε αυτό δεν είμαστε ΚΑΝΕΙΣ.» Έτσι και η Θεσσαλονίκη πρέπει να επενδύσει στον πολιτισμό της. Η ιστορία του τόπου από μονή της έχει την δυναμική ώστε να καταστήσει την πόλη πρωτοπόρα σε θέματα πολιτισμού και να γίνει ένας παγκόσμιος πόλος έλξης.

Τέλος, αυτή η πόλη θα πρέπει να εκμεταλλευτεί και το διαμάντι της , την παράλια της. Είναι η βιτρίνα της  και σαφώς έχει ακόμα παρά πολλά να δώσει στην ίδια την πόλη. Πρέπει οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης να κατανοήσουν, ότι ζουν σε μια από τις πιο όμορφες πόλεις παγκοσμίως. Επομένως, είναι μονόδρομος να φροντίσουν για   τα όσα έχουν , να μην επαναπαύονται σε αυτά και φυσικά να προνοούν για να διατηρούν τα όσα έχουν αποκτήσει . Μόνο έτσι η Θεσσαλονίκης μπορεί να αποκτήσει περισσότερα θετικά σχόλια και να πρωταγωνιστήσει σε όλους τους τομείς που την απασχολούν.

Κ.Μ: Καθώς η Θεσσαλονίκη αποτελεί μια πόλη – σταθμό για εσάς, τί θα αλλάζατε σε εκείνη ώστε να διοικείται  πιο αποδοτικά  στο μέλλον;

Β.Μ.: Ζεις στην πόλη, κυκλοφορείς, εργάζεσαι, δομείς την κοινωνική και ιδιωτική ζωή σου. Αυτό που αντιλαμβάνεσαι είναι ότι η Θεσσαλονίκη σε φέρνει αντιμέτωπη με πολλές δυσκολίες. Άναρχη δόμηση, έλλειψη θέσεων πάρκινγκ, κίνηση στους δρόμους, στενά πεζοδρόμια, τραπεζοκαθίσματα που κλείνουν τα στενά πεζοδρόμια, έλλειψη χώρων πρασίνου, αναποτελεσματική δημόσια συγκοινωνία. Μια πόλη σίγουρα όχι φιλική σε συμπολίτες μας με κινητικά προβλήματα. Παράλληλα όμως όσο κι αν αντιλαμβάνεσαι τα ποικίλα ζητήματα της καθημερινότητας αναγνωρίζεις ότι όσο κι αν ταξιδέψεις τίποτα δεν σε κάνει να νιώθεις πιο ήρεμη από τα ηλιοβασιλέματα και μια βόλτα στην παραλία της πόλης. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με πολλές δυνατότητες που δεν απαιτεί μόνο διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά και όραμα για το μέλλον. Η Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να είναι μια πόλη ανοιχτή στη διαφορετικότητα, το κέντρο της προσβάσιμο σε όλες και όλους ανεξαιρέτως και εν μέσω της καραντίνας κατανοήσαμε περισσότερο από ποτέ ότι μας λείπουν ανοιχτοί χώροι. Η πόλη θα μπορούσε να αποτελέσει σταθμό για την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία στα Βαλκάνια με τεχνολογικά πάρκα, διασύνδεση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με κόμβους καινοτομίας και τις επιχειρήσεις. Άπειρες δυνατότητες που δεν χρειάζονται μόνο διοικητικές ικανότητες αλλά και πολιτικούς με όραμα και διάθεση να πάνε την πόλη μπροστά.

Κ.Μ: Καθώς συμπληρώνονται  46 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, ποιες οι σκέψεις σας για την ιστορική αυτή ημερομηνία και την συνολική πορεία του μέχρι και σήμερα;

Γ.Χ.: 46 χρόνια από την πιο ιστορική διακήρυξη!

Μια διακήρυξη που αντικατοπτρίζει το πιστεύω , τους πόθους ,τις απαιτήσεις και το όραμα του Ελληνικού λαού.

Το σύνθημα και οι στόχοι του τότε, αποτελούν θεμέλιο και πηγή έμπνευσης για το μέλλον.

Η αρχή πως η εθνική  μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της λαϊκής  μας κυριαρχίας, η οποία με την σειρά της αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Μόνο έτσι λοιπόν, θα έρθει μια ελεύθερη και δημοκρατική πολιτική διαδικασία.

Οι αξίες, το προοδευτικό πνεύμα και οι αρχές του κινήματος έχουν ριζωθεί στα σπλάχνα της δημοκρατίας μας, όσο κι αν κάποιοι συνεχίζουν να μην το παραδέχονται.

Μεγαλώνοντας και υπερασπίζοντας κάθε μέρα τις αρχές της 3ης του Σεπτέμβρη, νιώθεις κάθε μέρα όλο και πιο δικαιωμένος!

Δεν υποστηρίξαμε αυτές τις αρχές επειδή ζούσαμε την εποχή του Αντρέα , της Μελίνας και του Γιώργου , αλλά επειδή ενστερνιστήκαμε ένα μεγάλο όραμα.

Ένα όραμα για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία , κοινωνική απελευθέρωση και δημοκρατική διαδικασία που μετά από 46 χρόνια μπορείς να καταλάβεις το μεγαλείο αυτού του οράματος!

Όσον αφορά την πορεία του αυτά τα 46 χρόνια και το πως αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η απάντηση είναι η εξής:

1. Αναγνώριση εθνικής αντίστασης
2. Κατάργηση φακέλου ασφάλειας
3. Καθιέρωση ψήφου στα 18
4. Καθιέρωση ισότητας 2 φύλων
5. Αναμόρφωση οικογενειακού δικαίου
6. Καθιέρωση 5ημερου και 8ώρο στην εργασία
7. Κατάργηση Θανατικής Ποινής
8. Θεσμοθέτηση Άδειας 4 εβδομάδων μετ’ αποδοχών για όλους
9. Ίδρυση υπουργείου νέας γενιάς
10. Απαγόρευση βασανιστηρίων
11. Κατάργηση Μητρότητας
12. Καθιέρωση Γονικής Μητρότητας
13. Αγροτικοί Συνεταιρισμοί
14. Οικογενειακά Επιδόματα
15. Συντάξεις και περίθαλψη στους αγρότες
16. Σκληρή Εξωτερική Πολιτική
17. Κίνημα των 6 για την ειρήνη
18. Αναγνώριση Παλαιστινιακής αρχής
19. Στήριξη Απελευθερωτικών Κινημάτων Διεθνώς
20. Δημιουργία Περιφερειακών Θεάτρων
21. Πολιτικός Γάμος
22. Κατάργηση Προίκας
23. Θεμελίωση Αιτήματος για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα
24. Οικονομική Αυτονομία Τοπικής Αυτοδιοίκησης
25. Αιρετοί Νομάρχες
26. Θεσμοθέτηση Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης
27. Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης
28. Ίδρυση ΤΕΙ
29. Εθνικό Σύστημα Υγείας
30. Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
31. Νοσοκομεία σε κάθε νομό
32. Κέντρα Υγείας σε κάθε δήμο
33. Κοινή Αγροτική Πολιτική
34. Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης
35. Κατάργηση Χωροφυλακής
36. Ταμείο Συνοχής
37. ΑΣΕΠ
38. Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές
39. ΚΕΠ
40. Ταμείο Νέας Οικονομίας
41. €
42. Ένταξη Κύπρου στην ΕΕ
43. Η Ελλάδα είναι σύγχρονη Ευρωπαϊκή Χώρα
44. Έργα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας

• Εγνατία Οδός
• Αττική Οδός
• Αττικό Μετρό
• Τραμ
• Ρίο Αντίρριο
• Ελευθέριος Βενιζέλος

45. Ολυμπιακοί Αγώνες 04 με επιτυχία
46. Καποδίστριας
47. Συμβούλιο Ασφαλείας ΟΗΕ
48. Συνταγματική Αναθεώρηση 2001
49. PSI – OSI
50. Κοινωνικό Κράτος Δικαίου
51. Πρωτογενές Πλεόνασμα το 2014
52. Νόμος Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ – ΤΕΙ
53. Καλλικράτης
54. Θέσπιση Περιφέρειας
55. Μείωση Ελλείμματος
56. Άνοιγμα σε 150 κλειστά επαγγέλματα
57. Δημιουργία ΕΟΠΠΥ
58. Ηλεκτρονική στιγμιογράφηση
59. Εύδοξος
60. 4011/2011
61. Υπηρεσία Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
62. Πράσινο Ταμείο
63. Μείωση Φαρμακευτικής Δαπάνης
64. Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας
65. Ενιαίο Κέντρο Πληρωμής Συντάξεων
66. Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
67. Ανεξάρτητη Αρχή η Στατιστική Υπηρεσία για να διασφαλισθεί η αντικειμενικότητα των στοιχείων
68. Αρχή καταπολέμησης του μαύρου χρήματος
69. Εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος
70. Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας
71. Για την νεανική επιχειρηματικότητα δημιουργήθηκε στον επενδυτικό νόμο ειδική κατηγορία για την στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας
72. Τοπικά Ολοκληρωμένα Προγράμματα στήριξης της απασχόλησης
73. Προγράμματα ΟΤΑ για απασχόληση των ανέργων σε τεχνικά έργα
74. Κάρτα Εργασίας
75. Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα
76. Προγράμματα ΟΤΑ για απασχόληση των ανέργων σε τεχνικά έργα
77. Έγινε απελευθέρωση επαγγέλματος φαρμακοποιών
78. Εξαλείφθηκε η λίστα αναμονής για χορήγηση μεθαδόνης
79. Μητρώο Αγροτών
80. Φράχτης Έβρος

81.«Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες

Σίγουρα έγιναν και αρκετά λάθη, λάθη τα οποία τα πλήρωσε το ίδιο το κόμμα με μεγάλο τίμημα  αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι τα όσα έχει προσφέρει το ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία θα μείνουν για πάντα ανεξίτηλα χαραγμένα!

Κ.Μ: 46 χρόνια μετά την επίσημη ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, ποιες στιγμές θα λέγατε πως καθόρισαν το έργο  και την πορεία του κόμματος και σας έπεισαν να το ακολουθείτε μέχρι και  σήμερα;

Β.Μ.: Το ΠΑΣΟΚ από τις ιδρυτικές αρχές του και τα «χρυσά» του χρόνια, αν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε έτσι τις πρώτες τετραετίες διακυβέρνησης με Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου, ανέδειξε τον βαθύ κοινωνικό του χαρακτήρα με την συμπερίληψη των «μη προνομιούχων», την αναδιαμόρφωση του οικογενειακού δικαίου με την κατάργηση του θεσμού της προίκας θέτοντας τα θεμέλια για μια Ελλάδα με το πρόσωπο στραμμένο στην ουσιαστική ισότητα των φύλων, επιτυγχάνοντας ένα μαζικό κίνημα. Δεν θα ήθελα να αναλωθώ σε μια μακροσκελή απάντηση αναδεικνύοντας εκείνα τα σημεία, τα έργα και τις μεταρρυθμίσεις που είναι σημαντικά για την Ελλάδα του σήμερα. Το έχουν κάνει πολύ εκτενέστερα σύντροφοι και συντρόφισσες από όλη την Ελλάδα με αφορμή τον εορτασμό της 3^ης του Σεπτέμβρη. Θα σταθώ στο όραμα και στη στόχευση που θα πρέπει να έχουμε σήμερα ως Νέα Γενιά του Κινήματος Αλλαγής σεβόμενοι και σεβόμενες τις ιδρυτικές μας αρχές και την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Η Νέα Γενιά καλείται να τοποθετηθεί και να διαμορφώσει ουσιαστικές θέσεις και προτάσεις για μια σειρά από σημαντικά, επίκαιρα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα όπως οι μορφές ευέλικτης εργασίας και τηλεργασίας με αφορμή την πανδημική κρίση και τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Τα Κοινωνικά Δικαιώματα καθώς και ζητήματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και της ισότητας των φύλων, της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεων της πανδημίας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Ολοκληρώνουμε τους Διαλόγους όπως τους αρμόζει. Αφήνουμε τους συνεντευξιαζόμενους να μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο, όπως σε κάθε διάλογο, δίνοντάς τους την ευκαιρία να συνομιλήσουν μέσα από μία προσωπική τους  ερώτηση με θέμα την επικαιρότητα.

Β.Μ.: Για όλες τις γυναίκες που παλεύουν καθημερινά, για όλες εκείνες που έφυγαν, για αυτές που είναι εδώ και για να μπορέσουμε να γίνουμε καλύτεροι, όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά για την πρόοδο και την γενικότερη ευημερία τέτοιες εικόνες μας δίνουν ελπίδα να ξεπεράσουμε τα προβλήματα της καθημερινότητας και να στοχεύσουμε ψηλά και ψηλότερα. Αντίθετα, δηλώσεις όπως αυτές του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρώτη του συνέντευξη στο BBC  χτίζουν το αφήγημα πως οι γυναίκες δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική. Η επιλογή γυναικών σε υψηλόβαθμες θέσεις των Υπουργείων απαντάται μόνο σε χαρτοφυλάκια με «soft» περιεχόμενο, ενώ Υπουργικά χαρτοφυλάκια εξωτερικής πολιτικής, υποδομών, κοκ δίνονται σε άνδρες. Το πρότυπο του μεσήλικα, λευκού άντρα κυριαρχεί στην επικοινωνιακή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Βαρέθηκα να ακούω ότι είμαστε ίσες, ότι δεν χρειαζόμαστε τον φεμινισμό γιατί ζούμε στο δυτικό κόσμο και duh.. έχεις τόσα δικαιώματα. Μπορείς να κατέβεις στην πολιτική. Τι σε εμποδίζει; Αφού υπάρχει ποσόστωση. Γιατί γκρινιάζεις; Ίσα ίσα εσένα σου είναι πιο εύκολο. Και γιατί δεν ψηφίζετε γυναίκες; Α μάλλον δεν υπάρχει αρκετή θέληση για συμμετοχή. Έτυχε οι άντρες να είναι καλύτεροι, ικανότεροι. Μπείτε σε ένα υπουργείο τουρισμού, τα ναυτιλίας, εξωτερικών κλπ κλπ μάλλον δεν είναι για εσάς. Λίγα από τα κενά επιχειρήματα που ακούγονται συχνά στο δημόσιο βίο. Ρίξτε μόνο μια ματιά στο Δείκτη Ισότητας Φύλων του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ισότητας Φύλων για να διαπιστώσετε πως η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ένας σημαντικός τομέας στον οποίο τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα χαμηλά είναι της συμμετοχής στα κοινά. Το Κίνημα Αλλαγής, ενεργό στον τομέα της ισότητας φύλων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, έρχεται να αποδείξει πως οι γυναίκες μπορούν να σπάσουν γυάλινες οροφές, είναι έτοιμες και καταρτισμένες να διαμορφώσουν το αύριο.

Γ.Χ.: Η σπουδάζουσα  είναι μια ευαίσθητη χορδή , τόσο για όσους την βιώνουμε ακόμα καθημερινά και ματώνουμε για την γροθιά , το γρανάζι και το βιβλίο του εμβλήματος μας , όσο και για όσους πέρασαν από αυτή και εξακολουθούν να έχουν δυνατές αναμνήσεις.

Ο ρόλος της σπουδάζουσας ανεξαρτήτως καταστάσεων και συνθηκών θα πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο το όποιο να ανταποκρίνεται σε μερικά βασικά ιδεώδη. Αρχικά κύριος στόχος θα πρέπει να εξακολουθεί να είναι ο αγώνας και η κινητοποίηση των φοιτητών για μια νέα εκπαιδευτική πολιτική που να στοχεύει στην στήριξη του δημόσιου πανεπιστήμιου. Θα πρέπει να αποκτήσει και πάλι πνοή η εμμονή στην άμεση ικανοποίηση του κοινωνικού αιτήματος για μια παιδεία , η οποία θα είναι στην υπηρεσία του λάου και των επιδιώξεων του και φυσικά ο πιο δύσκολος αγώνας που έχει να δώσει η σπουδάζουσα είναι να σταθεί ενάντια σε κάθε προσαρμογή της παιδείας στις ανάγκες και τις υπηρεσίες της καπιταλιστικής οικονομίας με τους φοιτητές να διαδραματίζουν άπλα την πρώτη υλη για της επενδύσεις στον χώρο της εκπαίδευσης. Είναι επιτακτική ανάγκη ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες εποχές  να μείνουμε πιστοί στο σοσιαλιστικό ιδεώδες της ιδρυτικής μας διακήρυξης.

Η πανδημία σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να περιορίσει και να μας κρατήσει πίσω από όλα αυτά που αγαπάμε. Μάθαμε να διεκδικούμε , μάθαμε να αγωνιζόμαστε και έτσι μάθαμε και να γράφουμε ιστορία. Σίγουρα αποτελεί μια νέα πρόκληση η συγκεκριμένη κατάσταση. Αυτό που πρέπει να καταστήσουμε σαφές , είναι ότι ακόμα και στην περίοδο της πανδημίας  η σπουδάζουσα παραμένει κυρίαρχη σε θέματα λειτουργικότητας, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά ότι το βιβλίο , το γρανάζι και η γροθιά είναι ότι πιο ρομαντικό μπορεί να βρει κανείς στην συνδικαλιστική σκηνή της χώρας.

Τέλος, όσον αφορά εμένα τον ίδιο, το μόνο που έχω να πω είναι ότι η ιστορική παρακαταθήκη που κουβαλάμε στην πλάτη μας είναι τεράστιων διαστάσεων , κι έτσι πρέπει να φανούμε αντάξιοι της. Πρέπει όλοι να συμβάλουμε ώστε να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας  που καθημερινά προκύπτουν. Πρέπει  να δημιουργηθεί μια νέα ατζέντα με ένα κοινωνικό αντίκτυπο που θα προάγει μια δίκαιη κοινωνία  και ένα ουσιαστικό περιεχόμενο μιας πλήρους ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Κι ως μέλος αυτού του νέου εγχειρήματος δηλώνω το εξής «μονός σου τρέχεις πιο γρήγορα, μαζί όμως μπορούμε να φτάσουμε πιο μακριά»

Μέχρι τους επόμενους ‘Διαλόγους’, καλή αντάμωση.