Χ.Γκόκας: Να διαμορφώσουμε ένα Μηχανισμό Εναέριας Έρευνας και Διάσωσης εφάμιλλο των ανεπτυγμένων σ’ αυτό τον τομέα χωρών

Σημεία Ομιλίας Χρήστου Γκόκα, Βουλευτή ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής Άρτας στο Σ/Ν με θέμα :«Εθνικός Μηχανισμός Εναέριας Έρευνας και Διάσωσης «Θεοφάνης Ερμής Θεοχαρόπουλος» και διατάξεις για τη λειτουργία του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας».

Να διαμορφώσουμε ένα Μηχανισμό Εναέριας Έρευνας και Διάσωσης εφάμιλλο των ανεπτυγμένων σ’ αυτό τον τομέα χωρών.

Όταν ο αθλητής αγωνιστικής αναρρίχησης Θεοφάνης-Ερμής Θεοχαρόπουλος, έχανε με τραγικό τρόπο τη ζωή του σε μια χαράδρα στα Τζουμέρκα της Άρτας, στις 30/1/2022, αναδείχθηκε σε όλο της το μέγεθος η οδυνηρή έλλειψη Μηχανισμού Εναέριας Διάσωσης στη χώρα μας. Οι ώρες δε, που ο Ερμής κρατήθηκε στη ζωή, με τις αγωνιώδεις προσπάθειες του πατέρα του, Γιάννη Θεοχαρόπουλου, εκείνες τις δραματικές στιγμές, κατέδειξαν το τεράστιο κενό, σ’ αυτόν τον τομέα.
Η οικογένειά του, όμως, οι γονείς του, είναι οι πρώτοι και πρώτα απ’ όλους που μίλησαν, για τη δικαίωση του παιδιού τους, μέσα από τη δημιουργία ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού μηχανισμού εναέριας έρευνας και διάσωσης στην Ελλάδα. Και πρέπει να διδαχθούμε πολλά από τη στάση τους, και την αξιοπρέπειά τους.
Είναι ευθύνη και χρέος όλων μας, να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη του Θεοφάνη-Ερμή Θεοχαρόπουλου, και να τον τιμήσουμε, στηρίζοντας τον αγώνα των γονέων του.
Και είναι απόλυτα σωστό, να δώσουμε το όνομά του στο μηχανισμό Ορεινής Διάσωσης που πρέπει να δημιουργηθεί.

Οφείλουμε να διαθέσουμε για τους αθλητές αναρρίχησης, τους ορειβάτες, για τον εναλλακτικό τουρισμό, αλλά και για όλους τους πολίτες που ζουν σε ορεινές, απομακρυσμένες, δυσπρόσιτες και δύσβατες περιοχές, ένα μηχανισμό ολοκληρωμένο, σύγχρονο και άμεσα συνδεδεμένο με όλους τους εμπλεκόμενους μηχανισμούς, την Πολιτική Προστασία, την Πυροσβεστική, την Πολεμική Αεροπορία, το ΕΚΑΒ, αλλά και τις Υγειονομικές Μονάδες της χώρας.
Ένας μηχανισμός που θα παρέχει τα ίδια υψηλά επίπεδα υπηρεσιών, σε όλες τις Περιφέρειες, όπως στις Ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στις Άλπεις και την Ελβετία.

Το θέμα που συζητάμε είναι από τα κατ’ εξοχήν θέματα που προσφέρονται για συγκλίσεις. Δεν προσφέρονται για κομματική αντιπαράθεση, όπως όμως και δεν προσφέρονται για πολιτική εκμετάλλευση, για επικοινωνία και δημόσιες σχέσεις.
Παρά τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εναέριας έρευνας και διάσωσης, έχουμε μπροστά μας ένα Σχέδιο Νόμου, με ασαφείς και προχειρογραμμένες διατάξεις που παραπέμπουν στην έκδοση πολλών ΚΥΑ και Π.Δ. για την εξειδίκευση και τη διευθέτηση ουσιαστικών ζητημάτων. Περισσότερο μοιάζει με Έκθεση Ιδεών, που προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες του συμβολισμού του θέματος, την ηθική πλευρά και διάσταση του χρέους και του σεβασμού που αναλογεί, από την πλευρά της Πολιτείας.
Και σε αυτή την περίπτωση, η Κυβέρνηση δεν αποφεύγει τον πειρασμό να καλύψει τις δικές της επικοινωνιακές ανάγκες, τις δικές της προεκλογικές ανάγκες.
Σήμερα ψηφίζουμε κάτι, που θα διαμορφωθεί όμως στη συνέχεια, αλλά και θα υλοποιηθεί σε βάθος πενταετίας, χωρίς να ξαναπεράσει από τη Βουλή. Και από που προκύπτει ότι πρέπει να πάμε 5 χρόνια;
Αφ’ ενός, ψηφίζουμε το αυτονόητο, αφετέρου όμως ζητείται από τη Βουλή λευκή εξουσιοδότηση για όλα τα άλλα. Δεν είναι ούτε ολοκληρωμένη ούτε η πιο σοβαρή και υπεύθυνη νομοθετική πρωτοβουλία που θα μπορούσαμε να έχουμε.
Αρκεί μια θετική φαινομενικά νομοθετική πρωτοβουλία, όταν δεν διασφαλίζεται και δεν εξειδικεύεται το πλαίσιο συνεργασίας του νέου αυτού μηχανισμού με τους υφιστάμενους λοιπούς μηχανισμούς επίγειας και εναέριας διάσωσης κρατικούς και εθελοντικούς και ιδιαίτερα με το ΕΚΑΒ και την Πυροσβεστική;
Γιατί να μην έχουμε σήμερα εδώ ένα ολοκληρωμένο Νομοσχέδιο, αντιγράφοντας και προσαρμόζοντας στην Ελληνική πραγματικότητα ένα δοκιμασμένο μοντέλο, πχ αυτό της Ελβετίας.

Η άμεση λύση, για σύναψη συμβάσεων για την παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης με εναέρια ιδιωτικά μέσα και προσωπικό, και την ανάλογη μίσθωση και αμοιβή, είναι μεν αναγκαία, αλλά για πόσο διάστημα, μην φθάσουμε στο «ήρθε για να μείνει», αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος.
Δεν δίνονται απαντήσεις για τις ελάχιστες υπηρεσιακές απαιτήσεις, το αναγκαίο προσωπικό, το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής, τις δαπάνες και τις πηγές χρηματοδότησης, αλλά και τη διασφάλιση της διαφάνειας.
Είναι θέμα ζωής πάνω απ’ όλα, που έχει την ύψιστη αξία, αλλά ένα τέτοιο μοντέλο, συμβάλει και στη συνολικότερη ανάπτυξη, ορεινών και μειονεκτικών περιοχών σε πολλούς τομείς, (τουρισμού, ορειβασίας, εναλλακτικού τουρισμού, αθλητικών δραστηριοτήτων) και συνδέεται με την κοινωνική ζωή των κατοίκων σ’ αυτές τις περιοχές.
Οι θέσεις Ετοιμότητας /Επιφυλακής πρέπει να επιτρέπουν την άνετη και χωρίς προβλήματα λειτουργία των πτητικών μέσων, να είναι ανεξάρτητες και να παρέχουν τον καλύτερο δυνατό χρόνο πρόσβασης σε όλα τα σημεία, με τις καλύτερες συνθήκες λειτουργίας.
Οι μόνιμες θέσεις δεν πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαγκωνισμών – πιέσεων τοπικών παραγόντων, αλλά ορθής και τεκμηριωμένης μελέτης, αξιολόγησης και τελικής επιλογής. Το θέμα πρέπει να ξανασυζητηθεί στη Βουλή.
Με ευθύνη της Κυβέρνησης, που έχει αυτή τη δυνατότητα, δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία, να διαμορφώσουμε όλοι μαζί ένα πλαίσιο για την έρευνα και τη διάσωση στη χώρα μας εφάμιλλο των ανεπτυγμένων σ’ αυτό τον τομέα χωρών. Να προλάβουμε, να σώσουμε τις ζωές που κινδυνεύουν από ατυχήματα, ή από προβλήματα υγείας στα ορεινά ή δυσπρόσιτα χωριά ή στα νησιά.
Γι’ αυτό οι αποφάσεις και οι δράσεις πρέπει να είναι ολοκληρωμένες και όχι πρόχειρες και ανεφάρμοστες.