ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μπουρχάν Μπαράν: «Ο τομέας της Ψυχικής Υγείας στη χώρα μας ήταν και εξακολουθεί να είναι ο φτωχός συγγενής στην υγεία»
Ομιλία Μπουρχάν Μπαράν στο Ν/Σ του Υπουργείου Υγείας
«Κύρωση α) της από 22.11.2022 Επιμέρους Σύμβασης Δωρεάς – Έργο ΧΙ, Παράρτημα 13 της από 6.9.2018 κύριας Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος «Κοινωφελές Ίδρυμα Σταύρος Σ. Νιάρχος» και του Ελληνικού Δημοσίου για την ενίσχυση και αναβάθμιση των υποδομών στον τομέα της Υγείας και β) της από 22.11.2022 Τροποποίησης της από 6.9.2018 Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος «Κοινωφελές Ίδρυμα Σταύρος Σ. Νιάρχος» και του Ελληνικού Δημοσίου για την ενίσχυση και αναβάθμιση των υποδομών στον τομέα της Υγείας και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας».
Κύριε Υπουργέ, κ. Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είμαστε πλέον εδώ και 3 χρόνια, θεατές αλλά και πολλοί από εμάς πρωταγωνιστές, σε μια ορατή πια πανδημία ψυχικής νόσου με κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των ατόμων που διαγιγνώσκονται με κάποια ψυχική ασθένεια. Η απομόνωση, ο φόβος για το αύριο, το ολοένα και αυξανόμενο άγχος για το τι ξημερώνει στον καθένα από εμάς ξεχωριστά, έχουν συμβάλει στην εκδήλωση κάποιας ψυχικής πάθησης σε μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας ή έχουν επιδεινώσει δραματικά τις ήδη υπάρχουσες.
Έχω τονίσει επανειλημμένα από αυτό εδώ το βήμα πως ο τομέας της Ψυχικής Υγείας στη χώρα μας ήταν και εξακολουθεί να είναι ο φτωχός συγγενής στην υγεία. Ένας τομέας που δεν έχει λάβει από την κυβέρνηση την αναλογούσα προς αυτόν σημασία, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον καταστροφικό αντίκτυπο του κορονοϊού στην ψυχική υγεία των πολιτών. Είναι άμεση όσο ποτέ άλλοτε, η ανάγκη για μια γενναία χρηματοδότηση σε αυτό τον χώρο των ψυχικών παθήσεων, που αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ένα κοινωνικό ταμπού για την πλειονότητα των πολιτών. Και όλα αυτά επειδή ο «στιγματισμός» για τον πάσχοντα ή για κάποιο μέλος του ευρύτερου οικογενειακού του περιβάλλοντός, είναι αποτρεπτικός παράγοντας καταμαρτύρησης του προβλήματος, ειδικά στις πιο κλειστές κοινωνίες.
Εσφαλμένα επομένως και εκ του αποτελέσματος, απεδείχθη πως τα προβλήματα στην ψυχική υγεία αντιμετωπίζονται ως προβλήματα ήσσονος σημασίας, που μόνο τέτοια δεν είναι. Αποκαλύφθηκε έτσι πανηγυρικά, η παντελής αποδιοργάνωση των κρατικών υπηρεσιών και η έλλειψη υποδομών για την αντιμετώπιση των περιστατικών ψυχικών νόσων τα οποία αποτελούν ζητήματα μείζονος σημασίας και τα οποία απασχολούν καθημερινά χιλιάδες οικογένειες στην επικράτεια της χώρας μας.
Αυτή λοιπόν την κατάσταση κλήθηκαν να διαχειριστούν εξουθενωμένοι γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό στις δημόσιες δομές ψυχικής υγείας, που αποδομούνται υπό το βάρος της υποστελέχωσης, της απαξίωσης και των ελλείψεων. Και όταν αναφέρομαι σε δομές ψυχικής υγείας συμπεριλαμβάνω και τα νοσοκομεία με τις τεράστιες ελλείψεις σε ψυχιάτρους και κλινικές.
Στο παρόν νομοσχέδιο που καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε ενώπιον του ελληνικού κοινοβουλίου, η συνδρομή του Ιδρύματος Νιάρχος για την ενίσχυση των υπηρεσιών της παιδικής και εφηβικής ψυχικής υγείας μέσω χρηματοδότησης πενταετούς επιστημονικού προγράμματος, είναι ένα βήμα μπροστά. Και είναι καλοδεχούμενη γιατί γεμίζει τα κενά που υπάρχουν στο χώρο του ΕΣΥ.
Η πανδημία του κορονοϊού προκάλεσε αυταπόδεικτα, διατάραξη στην καθημερινότητα των παιδιών και των εφήβων, στην εκπαίδευση τους, στις ψυχαγωγικές τους δραστηριότητες και δημιούργησε προβλήματα κοινωνικής συμπεριφοράς καθώς προκλήθηκαν σε πολλά παιδιά, αισθήματα άγχους, θυμού, λύπης, φόβου και ανησυχίας για το μέλλον το δικό τους αλλά και των οικείων τους προσώπων. Όλο και πιο συχνά γινόμαστε μάρτυρες αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών και απόπειρας αυτοκτονιών από νέα παιδιά τα οποία κυριεύονται από σοβαρές ψυχωσικές διαταραχές εξαιτίας της πίεσης που έχουν δεχθεί . Για όλους λοιπόν αυτούς τους λόγους τα παιδιά και οι έφηβοι, το μέλλον αυτής της κοινωνίας, χρήζουν ιδιαίτερης ψυχοκοινωνικής μέριμνας.
Παρ’ όλα αυτά όμως τέτοιου είδους δωρεές όπως του Ιδρύματος Νιάρχος, μπορούν να λειτουργήσουν μόνο επικουρικά. Είναι λοιπόν έργο της «κυβερνητικής ομάδας των αρίστων» να ανακαλύψει στον τομέα της Υγείας, τον αποτελεσματικό τρόπο για την αντιμετώπιση των πάγιων και διαρκών αναγκών όλων των πολιτών αυτής της χώρας. Όμως για ακόμη μία φορά βλέπουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία στο προσκήνιο η οποία έρχεται να καλύψει, τις «δεδομένες κατά τ’ άλλα παροχές» του δωρεάν δημόσιου συστήματος υγείας.
Το ΕΣΥ μέρα με τη μέρα παραπαίει. Προχθές κατέθεσα την υπ’ αριθμ. 1847 Ερώτησή μου προς το αρμόδιο Υπουργείο σας με την οποία επισημαίνω για πολλοστή φορά τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Γ.Ν Ξάνθης και πιο συγκεκριμένα η Παθολογική Κλινική του. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του επιστημονικά υπεύθυνου αυτής, ο φόρτος εργασίας είναι τέτοιος που δεν είναι δυνατή η ασφαλής λειτουργία της κλινικής, το ιατρικό προσωπικό εκτίθεται επιστημονικά και δεοντολογικά ενώ παράλληλα κινδυνεύουν οι ζωές των συμπολιτών μας. Η κρισιμότητα της κατάστασης είναι πασιφανής και για το λόγο αυτό ο Ιατρικός Σύλλογος Ξάνθης έσπευσε να αναδείξει το γεγονός προειδοποιώντας τους πολίτες για τους κινδύνους που μπορεί να διατρέχει η Δημόσια Υγεία στο Νομό μας.
Οι πολίτες της Ξάνθης και γενικότερα της επαρχίας δεν αποτελούν πολίτες β’ κατηγορίας κύριε Υπουργέ και ο Έλληνας πολίτης το μόνο που δεν θα θυσιάσει ποτέ είναι η υγεία του, γιατί αποτελεί θεμελιώδες ζήτημα ζωής. Για να μην φτάσουμε λοιπόν στο σημείο να θυσιάσει η Κυβέρνησή σας αυτό το κοινωνικό αγαθό στο βωμό της ιδιωτικής αγοράς, ποιες είναι οι ενέργειες στις οποίες σκοπεύετε να προχωρήσετε, ώστε να βρεθεί μόνιμη λύση για την Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου μας; Αλλά και για την Ουρολογική Κλινική που αντιμετωπίζει πλείστα όσα προβλήματα όπως και οι υπόλοιπες Κλινικές του Γ.Ν. Ξάνθης. Οφείλετε να προστατεύσετε τη Δημόσια Υγεία των συμπολιτών μου και των πολιτών όλης της χώρας!
Προτίθεστε άραγε να χαρακτηρίσετε ως άγονη περιοχή την Περιφέρειά μας και να δώσετε κίνητρα για την προσέλκυση ιατρονοσηλευτικού προσωπικού;
Εμείς ως ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, περιμένουμε από εσάς αυτοκριτική και παραγωγή πραγματικής και όχι στείρας πολιτικής. Στόχος δικός μας είναι να σταματήσει ο κατήφορος, η διάλυση, η υποβάθμιση των Δημόσιων Νοσοκομείων και της Δημόσιας Υγείας.
Σας ευχαριστώ