Παύλος Γερουλάνος: «Μοναδική αγωνία του ΠΑΣΟΚ η υπόσταση και τα δικαιώματα κάθε πολίτη της χώρας»

Ομιλία Παύλου Γερουλάνου, Βουλευτή Α’ Αθήνας, ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στη συζήτηση επί του Νομοσχεδίου με τίτλο: «Άρση περιορισμών για την εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους εκλογέων του εξωτερικού»

Την άποψη ότι δίνουμε πρόσβαση στην ψήφο στους απόδημους Έλληνες και όχι το δικαίωμα εξέφρασε στην ομιλία του στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο: «Άρση περιορισμών για την εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους εκλογέων του εξωτερικού», ο Βουλευτής Α’ Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Παύλος Γερουλάνος.

Δίνουμε πρόσβαση στην ψήφο σε εκείνους τους συμπολίτες μας στο εξωτερικό, που ήδη έχουν το δικαίωμα αλλά δεν έχουν τον χρόνο ή τα χρήματα να φτάσουν στην κάλπη. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ «δικαιώματος» και «πρόσβασης στο δικαίωμα», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Και συνέχισε εξηγώντας τη διαφορά μεταξύ των δύο όρων: «Το πρώτο, είναι στη διάθεση του πολιτικού συστήματος και αφορά τη διεύρυνση της εκλογικής βάσης, το δεύτερο, είναι ύψιστη υποχρέωση του πολιτικού συστήματος. Διότι βασίζεται στην αρχή της ισότητας του πολίτη. Με άλλα λόγια, αυτό που σήμερα κάνει το πολιτικό σύστημα, με αυτό το νομοσχέδιο, είναι να λέει «δοξάστε με» για κάτι που είναι, καιρό τώρα, υποχρέωσή του.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον εμπαιγμό της Κυβέρνησης σχετικά με την εκπροσώπηση των αποδήμων: «Καταλήξατε με έναν νόμο όπου η παρουσία των αποδήμων στην Ελληνική Βουλή, μόνο εκπροσώπηση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Και εμείς, κ. Μητσοτάκη, είμαστε περήφανοι για τον κ. Στυλιανίδη και κάθε Κύπριο αδελφό που βρίσκεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αλλά, ποιον απόδημο εκπροσωπεί ο κ. Στυλιανίδης; Ποιον από όλους τους απόδημους;

Τους νέους απόδημους που έφυγαν με την πρόσφατη κρίση; Τους παλιούς, οργανωμένους Έλληνες της Μελβούρνης, της Νέας Υόρκης και του Σικάγο; Ή τους τρίτης γενιάς Έλληνες που μετακόμισαν από εκεί στη Φλόριντα και την Καλιφόρνια και δεν είναι πια οργανωμένοι; Και δεν μπορούμε να τους βρούμε. Εκπροσωπεί τους απόδημους της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής; Ή τους Έλληνες στο Τομσκ της Σιβηρίας που είχα την τύχη να γνωρίσω ως Γενικός Γραμματέας Αποδημου; Κανέναν από αυτούς. Εκτός αν ο κ. Μητσοτάκης δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ αποδήμων και ομογενών».

Κλείνοντας την ομιλία του, ο Παύλος Γερουλάνος, αναφέρθηκε στα εξίσου σημαντικά ζητήματα πρόσβασης στην ψήφο που απασχολούν την ελληνική κοινωνία και χρειάζονται λύση, όπως η ψήφος των εποχικά εργαζομένων στα νησιά, η πρόσβαση των ΑμεΑ στα εκλογικά κέντρα, αλλά και η πρόσβαση όσων ζουν στη χώρα μας εδώ και χρόνια πληρώνοντας φόρους και αποτελώντας μέλη της κοινωνίας μας, φέρνοντας το παράδειγμα των Βορειοηπειρωτών.

Ακολουθεί αναλυτικά η ομιλία του κ. Γερουλάνου:

«Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σε ό,τι αφορά αυτό το νομοσχέδιο που ψηφίζουμε σήμερα, οι τελευταίες 4-5 μέρες ήταν για μένα αποκαλυπτικές.

Αποκαλυπτικές σε ό,τι αφορά την Κυβέρνηση, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και εκείνους τους δημοσιογράφους που παπαγαλίζουν τις γραμμές της αβίαστα.

Διότι σε συζητήσεις που παρακολούθησα ή έκανα και σε συνεντεύξεις που έδωσα στα μέσα, μου τέθηκε επιτακτικά το ερώτημα, αν θα ψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Σε εμένα και σε όλους τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ.

Προφανώς, δικαίωμά τους να ρωτούν. Το αποκαλυπτικό, και ενδιαφέρον, ήταν η πίεση να απαντήσω μονολεκτικά: Με ένα «ναι» ή ένα «όχι».

Κάπου είδα το έκανε και η ίδια η κυρία Κεραμέως και ελπίζω να το έκανε από άγνοια.

Για εσάς που αγωνιάτε λοιπόν, η απάντηση, για εμάς στο ΠΑΣΟΚ, είναι εύκολη και μονολεκτική: Ναι. Χωρίς αστερίσκους.

Διότι, είμαστε ένα κόμμα αρχών και η ψήφος των αποδήμων είναι για εμάς θέμα αρχής. Προς τι, λοιπόν, η βιασύνη;

Τώρα που σας έφυγε το άγχος, ακούστε κάποια πράγματα. Μπορεί να σας φανούν χρήσιμα.

Πρώτον, ο τίτλος αυτού του νομοσχεδίου θα έπρεπε να είναι άλλος.

Θα έπρεπε να λέγεται: «Νομοσχέδιο για το ξέπλυμα του Πολιτικού Συστήματος απέναντι στους Απόδημους»

Και το λέω ως πρώην Γενικός Γραμματέας Αποδήμου που ασχολήθηκε με το θέμα πριν κοντά 20 χρόνια, και λίγα έχουν αλλάξει από τότε.

Γιατί «ξέπλυμα»; Διότι, χρόνια τώρα, εμπαίζετε τους απόδημους Έλληνες για μικροκομματικά οφέλη και τώρα, με αυτό το νομοσχέδιο, φοράτε ένα φύλλο συκής.

Ας ξεκινήσουμε με τα απλά.

Από την ημέρα που ξεκίνησε αυτή η συζήτηση, 25 περίπου χρόνια πριν, μιλούσατε για «δικαίωμα ψήφου» στους απόδημους. Το εννοούσατε; Προφανώς όχι.

Ρώτησα τότε, ως νέος Γενικός Γραμματέας: «Σε ποιους Έλληνες θέλουν να δώσουν ψήφο που δεν έχουν σήμερα;» Κανέναν. Κανέναν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δε δίνουμε σε κανέναν απόδημο «δικαίωμα» ψήφου.

Δίνουμε πρόσβαση στην ψήφο σε εκείνους τους συμπολίτες μας που ζουν στο εξωτερικό που ήδη έχουν το δικαίωμα αλλά δεν έχουν τον χρόνο ή τα χρήματα να φτάσουν στην κάλπη.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ «δικαιώματος» και «πρόσβασης στο δικαίωμα».

Το πρώτο, είναι στη διάθεση του πολιτικού συστήματος και αφορά τη διεύρυνση της εκλογικής βάσης, με συμπολίτες μας που σήμερα δεν έχουν.

Το δεύτερο, αποτελεί ύψιστη υποχρέωση του πολιτικού συστήματος. Διότι, βασίζεται στην αρχή της ισότητας του πολίτη.

Με άλλα λόγια, αυτό που σήμερα κάνει το πολιτικό σύστημα, με αυτό το νομοσχέδιο είναι να λέει «δοξάστε με» για κάτι που είναι, καιρό τώρα, υποχρέωσή του. Χρόνια τώρα, δηλαδή, άλλα λέτε και άλλα εννοείτε.

Δεύτερον, το πρόβλημα που πάτε να λύσετε δεν είναι των αποδήμων. Είναι, πρωτίστως, του πολιτικού συστήματος. Διότι στερώντας τόσο καιρό την πρόσβαση στην ψήφο σε Έλληνες πολίτες, τι κάναμε;

Στρεβλώσαμε τη Δημοκρατία μας. Όχι μόνο αποκλείοντας κάποιες και κάποιους από το αναφαίρετο δικαίωμά τους. Αλλά, διότι δημιουργήσαμε ένα άλλο, μεγαλύτερο πρόβλημα: Καταχρεώσαμε τα κόμματά μας.

Για ρίξτε μια ματιά στα χρέη των κομμάτων. Οι μετακινήσεις ψηφοφόρων, εντός και εκτός επικράτειας, αφορούν ποσά που υπερκαλύπτουν τα χρέη των κομμάτων.

Αλλά, τι κάναμε τόσο καιρό; Αντί να κάνουμε σοβαρή δουλειά, στερούσαμε σε Έλληνες του εξωτερικού την πρόσβαση και μετά τους πουλούσαμε εκδούλευση με φτηνές διακοπές στην Ελλάδα. Αυτή είναι η αλήθεια. Αφήστε, λοιπόν, έξω τη συζήτηση περί πατριωτισμού κ. Θεοδωρικάκο. Προσβάλετε Έλληνες που ο πατριωτισμός τους μετριέται καθημερινά, με όρους που εμείς εδώ δεν μπορούμε να φανταστούμε.

Τρίτος εμπαιγμός: Πόσο καιρό μιλάτε στη Νέα Δημοκρατία για «εκπροσώπηση» των αποδήμων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο;

Καταλήξατε με έναν νόμο όπου η παρουσία των αποδήμων στην Ελληνική Βουλή, μόνο εκπροσώπηση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Και εμείς κ. Μητσοτάκη είμαστε περήφανοι για τον κ. Στυλιανίδη και κάθε Κύπριο αδελφό που βρίσκεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αλλά, ποιον απόδημο εκπροσωπεί ο κ. Στυλιανίδης; Ποιον από όλους τους απόδημους;

Τους νέους απόδημους που έφυγαν με την πρόσφατη κρίση; Τους παλιούς, οργανωμένους Έλληνες της Μελβούρνης, της Νέας Υόρκης και του Σικάγο; Ή τους τρίτης γενιάς Έλληνες που μετακόμισαν από εκεί στη Φλόριντα και την Καλιφόρνια και δεν είναι πια οργανωμένοι; Και δεν μπορούμε να τους βρούμε. Εκπροσωπεί τους απόδημους της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής; Ή τους Έλληνες στο Τομσκ της Σιβηρίας που είχα την τύχη να γνωρίσω ως Γενικός Γραμματέας; Κανέναν από αυτούς. Εκτός αν ο κ. Μητσοτάκης δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ αποδήμων και ομογενών.

Σας παρακαλώ να την εξηγήσετε κ. Υπουργέ. Διότι είναι διαφορές με ιστορία και μέλλον και καλό είναι να μην κάνει καμιά γκάφα. Ποτέ δεν εννοούσατε ουσιαστικά την «εκπροσώπηση» των απόδημων.

Θυμάμαι τον αείμνηστο Νίκο Μούγιαρη, έναν άλλον Κύπριο πατριώτη και αδελφό, που είχε δώσει μια ολόκληρη περιουσία στην ενδυνάμωση των απόδημων Ελλήνων και Κυπρίων και τι έσυρε στον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, όταν εκείνος αλόγιστα άνοιξε το θέμα της εκπροσώπησης των αποδήμων.

Θυμάμαι τι του είπε: «Δε ντρέπεστε καθόλου; Εμείς οι απόδημοι είμαστε ενωμένοι γύρω από εθνικά θέματα και πάτε να μας χωρίσετε σε Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ; Εκεί που είμαστε ενωμένοι, πάτε να μας διχάσετε;»

Η αλήθεια είναι, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι ποτέ δεν εννοούσατε την εκπροσώπηση.

Αλλά το λέγατε για να πουλάτε εκδούλευση. Άρα μιλούμε για πρόσβαση στην ψήφο των αποδήμων, για να ψηφίσουν δικούς σας βουλευτές και όχι, επί της ουσίας, να εκπροσωπηθούν οι απόδημοι στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με δικούς τους. Εμπαιγμός και εδώ.

Αλλά το χειρότερο είναι μπροστά μας: Κάθε εκλογική διαδικασία απαιτεί καθαρούς καταλόγους με απογραφή. Το είπε και ο κ. Δουδωνής, ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ για το νομοσχέδιο. Αυτό απαιτούν οι στοιχειώδεις κανόνες της Δημοκρατίας.

Για πείτε μου, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ξέρετε γιατί κάθε πρόεδρος της Αμερικής υποδέχεται τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής και ακούει τους Ελληνοαμερικάνους, όταν του λένε «μην πουλάς F16 στην Τουρκία»;

Γιατί κάθε κυβερνήτης των πολιτειών της Αυστραλίας κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει τους Έλληνες και την διατήρηση των παραδόσεών μας εκεί;

Διότι οι απόδημοί μας, εκτός από δεμένοι μεταξύ τους, έχουν καταφέρει να έχουν φωνή πολύ πιο δυνατή από την αριθμητική τους ισχύ.

Και το έχουν καταφέρει με μεγάλες, δικές τους, θυσίες.

Για πείτε μου, λοιπόν, το αποτέλεσμα της πρώτης απογραφής όπου κάθε μορφή εξουσίας στο εξωτερικό θα δει πόσες Ελληνίδες και πόσοι Έλληνες του εξωτερικού ψηφίζουν; Πού είναι τα 10 εκατομμύρια που ευαγγελιζόμαστε; Με την πρώτη σοβαρή απογραφή θα συρρικνώσουμε την ισχύ των αποδήμων.

Ενώ, αν απλά, αντί να μιλούσαμε για ψήφο των αποδήμων βρίσκαμε τρόπους να λύσουμε το θέμα της πρόσβασης δεν θα ανοίγαμε τέτοια συζήτηση και τέτοια σύγκριση.

Και για να κλείσω: Για πείτε μου, αφού μιλάμε για πρόσβαση και όχι δικαίωμα, γιατί δεν ανοίγουμε μια σοβαρή συζήτηση για την πρόσβαση στην ψήφο που πρέπει να έχει ένας υπάλληλος που το καλοκαίρι δουλεύει μακριά από την πόλη που ψηφίζει;

Ένας ανάπηρος συμπολίτης μας που πρέπει να τον κουβαλήσουν τρεις, για να ανέβει δυο ορόφους στο εκλογικό του κέντρο καθιστώντας τον, πολίτη δεύτερης κατηγορίας; Ή μια μεγάλη γυναίκα που η έξοδος στον σημερινό καύσωνα μπορεί να είναι για εκείνη θέμα ζωής και θανάτου;

Για να μη μιλήσω για εκείνους τους συμπολίτες μας που ζουν, εργάζονται και πληρώνουν φόρους για δεκαετίες στην Ελλάδα, όπως οι Βορειοηπειρώτες για παράδειγμα, και που ακόμα τους στερούμε το δικαίωμα να ψηφίσουν.

Δεν θα ήταν σωστό, τώρα που έχουμε χρόνο μέχρι τις επόμενες εκλογές, τώρα που έχουμε την πείρα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, να ανοίξουμε μια σοβαρή συζήτηση για το ποιοι και πως ψηφίζουμε στην Ελλάδα;

Δεν θα ήταν καλύτερο να έχουμε έναν ανοιχτό διάλογο για θέματα Δημοκρατίας και εκπροσώπησης και όχι απλά μια επιφανειακή διαδικασία για να πουλήσετε για ακόμα μια φορά εκδούλευση τους απόδημους;

Προφανώς θα ήταν.

Τότε, γιατί η βιασύνη για το γρήγορο «ναι» και το γρήγορο «όχι»; Διότι η μόνη έννοια της Νέας Δημοκρατίας είναι να προσθέσει μερικούς χιλιάδες ψηφοφόρους στις κάλπες. Προσπαθώντας να τους κάνει δικούς της πουλώντας για μια ακόμα φορά εκδούλευση.

Και αυτό αποτελεί τη μέγιστη προσβολή και απέναντι και στους απόδημους αλλά και στους υπόλοιπους Έλληνες.

Και κάπως έτσι καταλήγουμε να μετατρέψουμε το Ελληνικό Κοινοβούλιο, αντί για ναό της Δημοκρατίας, του διαλόγου και της λογοδοσίας, σε φορέα κατοχύρωσης νομοσχεδίων που έχουν ήδη κριθεί στα κανάλια με ένα ναι και ένα όχι.

Η ντροπή, λοιπόν, απέναντι στους απόδημους συνεχίζεται…

Προφανώς θα στηρίξουμε κάθε νόμο που μειώνει τον αποκλεισμό ψηφοφόρων από τις κάλπες. Αλλά, επιτέλους, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, αρχίστε να αγωνιάτε για την υπόσταση και τα δικαιώματα κάθε πολίτη της χώρας και όχι μόνο για εκείνους τους πολίτες που σας ενδιαφέρουν μικροκομματικά».