Τάσος Λούπος: “Ελλάδα σε Επικίνδυνα Νερά: Ο Αγώνας για την Πολιτική Προστασία”

Γράφει ο Τάσος Λούπος

Τις τελευταίες ημέρες, η Ελλάδα βρέθηκε και πάλι αντιμέτωπη με τις ολέθριες συνέπειες
των φυσικών καταστροφών. Σφοδρές καταιγίδες σάρωσαν τη χώρα μας, εξαπολύοντας
χείμαρρους βροχής που έσπασαν φράγματα, εξαφάνισαν δρόμους και γέφυρες και
στοίχισαν με τραγικό τρόπο ανθρώπινες ζωές. Τα επακόλουθα είναι μια σκληρή
υπενθύμιση της ανεπάρκειας του κρατικού μας μηχανισμού όσον αφορά την πολιτική
προστασία.

Καθώς υπομένουμε συλλογικά τα συμπαρομαρτούντα αυτής της καταστροφής, είναι
σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη ζοφερή πραγματικότητα της κατάστασης. Μέσα σε μόλις
12 ώρες, ορισμένες περιοχές δέχθηκαν διπλάσια βροχόπτωση από τη μέση ετήσια
βροχόπτωση της Αθήνας. Αυτός ο κατακλυσμός άφησε εκατοντάδες συμπολίτες μας
αποκλεισμένους σε χωριά που είναι πλέον απομονωμένα λόγω της καταστροφής βασικών
οδών μεταφοράς. Η τραγωδία αυτή έρχεται στον απόηχο ενός καυτού καλοκαιριού που
σημαδεύτηκε από μια σειρά θανατηφόρων πυρκαγιών που κατέστησαν πολλές περιοχές
πιο ευάλωτες στις καταστροφές από πλημμύρες.

Η επανάληψη τέτοιων καταστροφών χρόνο με το χρόνο υπογραμμίζει την οδυνηρή
αλήθεια: ο κρατικός μας μηχανισμός είναι απροετοίμαστος να προστατεύσει τη ζωή και την
ευημερία του λαού μας. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε
αυτή την πραγματικότητα για άλλη μια φορά.

Τι μέτρα μπορούμε λοιπόν να λάβουμε για να εξασφαλίσουμε ένα πιο ασφαλές μέλλον για
την Ελλάδα; Πώς μπορούμε να προστατευτούμε καλύτερα από τις ιδιοτροπίες της φύσης;
Αυτά τα ερωτήματα απαιτούν την αμέριστη προσοχή μας.

Πρωτίστως, πρέπει να διαθέσουμε πόρους για τον εκσυγχρονισμό και την οχύρωση των
υποδομών πολιτικής προστασίας. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο την ενίσχυση της ικανότητάς
μας να προβλέπουμε και να ανταποκρινόμαστε στις φυσικές καταστροφές, αλλά και την
ενίσχυση της ικανότητάς μας να μετριάζουμε τις επιπτώσεις τους. Χρειαζόμαστε μια καλά
χρηματοδοτημένη, άρτια εκπαιδευμένη δύναμη αντιμετώπισης καταστροφών, ικανή για
ταχεία ανάπτυξη στις πληγείσες περιοχές. Επιπλέον, η εφαρμογή πρωτοποριακών
συστημάτων και τεχνολογιών έγκαιρης προειδοποίησης είναι υψίστης σημασίας για τη
διάδοση έγκαιρων και ακριβών πληροφοριών στους πολίτες μας σχετικά με επικείμενες
απειλές.

Επιπλέον, πρέπει να επανεκτιμήσουμε την προσέγγισή μας στη διαχείριση της γης και την
πρόληψη των δασικών πυρκαγιών. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να περιμένουμε μέχρι
το καλοκαίρι για να αναλάβουμε δράση. Είναι επιτακτική ανάγκη να εισαγάγουμε
ολοκληρωμένα σχέδια για τη διαφύλαξη των δασών, να πραγματοποιήσουμε ελεγχόμενες
πυρκαγιές και να εκπαιδεύσουμε τον πληθυσμό μας σχετικά με τα μέτρα πυρασφάλειας.

Η επιβολή αυστηρότερων νομοθετικών ρυθμίσεων για την αποτροπή της απερίσκεπτης
συμπεριφοράς που μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιές είναι εξίσου κρίσιμη.

Παράλληλα, θα πρέπει να διευρύνουμε τις διεθνείς συνεργασίες μας για τη διαχείριση των
καταστροφών. Η Ελλάδα δεν είναι το μοναδικό έθνος που παλεύει με αυτές τις προκλήσεις
και πολύτιμα διδάγματα μπορούν να αντληθούν από άλλους που έχουν αντιμετωπίσει με
επιτυχία παρόμοια ζητήματα. Με τη συνεργασία, την ανταλλαγή γνώσεων και τη
συγκέντρωση πόρων, μπορούμε να προετοιμαστούμε καλύτερα για τις αναπόφευκτες
προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας.

Κλείνοντας, εναπόκειται σε εμάς, ως υπεύθυνους πολίτες, να απαιτήσουμε την αλλαγή. Η
ανεπάρκεια του κρατικού μας μηχανισμού έχει επιφέρει βαρύ φόρο αίματος σε
ανθρώπινες ζωές και σε κατεστραμμένες κοινωνίες. Ας αφήσουμε τη μνήμη εκείνων που
χάσαμε να λειτουργήσει ως καταλύτης για την αλλαγή. Μαζί, μπορούμε να
σφυρηλατήσουμε μια πιο ασφαλή, πιο ανθεκτική Ελλάδα, στην οποία δεν θα
επαναληφθούν τέτοια τραγικά γεγονότα.