Nίκος Μποζιονέλος: Ο… ΣτέΚα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Λοβέρδος και η εκλογή που δεν κρίθηκε ακόμη

Η επομένη των πρώτων εσωκομματικών εκλογών στην Κουμουνδούρου, οι απαραίτητες… συγκρίσεις και τα μεγάλα λάθη. Γράφει ο Νίκος Μποζιονέλος

Κατανοητό, από τη μια, στον ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζουν. Ένα κόμμα που συνετρίβη δύο φορές από τη ΝΔ, στις φετινές εκλογές, είδε περίπου 147.000 πολίτες να προσέρχονται στις κατά τόπους κάλπες που είχαν στηθεί για να ψηφίσουν μεταξύ των πέντε υποψηφίων για πρόεδρο του κόμματος και συνακόλουθα αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ενδεικτικά στις προηγούμενες εσωκομματικά εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, στις 15 Μαΐου 2022, με μοναδικό υποψήφιο τον Αλέξη Τσίπρα συμμετείχαν 152.193 πολίτες.

Κατανοητό να επικρατεί ένα χαρμόσυνο κλίμα για ένα κόμμα που απέτυχε να αντιμετωπίσει την ακραία ρητορική και την τραμπική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Η οποία Νέα Δημοκρατία, ό,τι κινείται… το συλλαμβάνει. Από το 2019 υπό τον πρωθυπουργό η ΕΥΠ (και είδαμε τι έγινε με το Predator), πλέον από το Κλιματικής Αλλαγής η ΕΜΥ και το Αστεροσκοπείο που διέψευσαν το αφήγημα της κυβέρνησης περί μη έγκυρης προειδοποίησης για την καταστροφή στη Θεσσαλία. Όχι, παίζουμε…

Όχι κατανοητό όμως, αν μπεις σε συγκρίσεις. Προσήλθαν οι μισοί από ό,τι στις αντίστοιχες εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ, που είναι τρίτο κόμμα! Ο, δε, Στέφανος Κασσελάκης (σ.σ. εφεξής ΣτέΚα, ως είναι το παρατσούκλι του στην άλλη όχθη του Ατλαντικού) έλαβε λιγότερες ψήφους από ό,τι… ο Ανδρέας Λοβέρδος (είχε φτάσει το 70άρι). 

Ο ΣτέΚα λοιπόν εμφανίστηκε από το πουθενά και οδεύει για αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που θα γίνει αν ισχύσουν τα δεδομένα, ότι όσοι ψήφισαν τον Νίκο Παππά θα τον στηρίζουν ενώ όσοι πήγαν με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Στέφανο Τζουμάκα θα στηρίξουν την Εφη Αχτσιόγλου. 

Επί προσωπικού, δεν θεωρώ ότι κρίθηκε το πράμα ακόμη. Δεν είναι… πρόβατα οι ψηφοφόροι από τη μια (ήτοι, αρκετοί «παππικοί» ίσως στραφούν προς την Αχτσιόγλου), από την άλλη εξαρτάται και τι προσέλευση θα έχει η δεύτερη Κυριακή. Μην ξεχνάτε πως και ο Μητσοτάκης, πίσω από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη ήταν – αλλά έκανε deal με τον Αδωνη, εξ ου και ο βιβλιοπώλης είναι έκτοτε ένας πανίσχυρος υπουργός… 

Κατά τα λοιπά, δύο (μεγάλες) σημειώσεις. Πρώτον, η Αχτσιόγλου έκανε όλα τα επικοινωνιακά λάθη που κάνουν συνήθως οι γυναίκες μπροστά σε εκλογικές διαδικασίες: είχε επί καιρό προβάδισμα στην προτίμηση του εκλογικού της κοινού και πίστεψε ότι είχε κριθεί, ποντάροντας στο συριζαϊκό κοινό, σε σχέση με τον αντίπαλο της που έκανε ευρύ κάλεσμα.  

Έτερον, από πού και ως πού να επιλέξει το κοινό τον Κασσελάκη που δεν τον ήξερε… η μάνα του ως και πριν από μερικές εβδομάδες; Κάπου διάβασα ότι σε μια προεκλογική συγκέντρωση δεν τον αναγνώριζαν καν υποψήφιοι βουλευτές και καθόταν μόνος σε μια γωνία. 

Τα (αστεία) επιχειρήματα ότι ξέρει… καλύτερα αγγλικά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι μπορεί να τον… νικήσει, ότι δεν είναι προϊόν του κομματικού σωλήνα, ότι έχει άλλη λογική λόγω της ζωής του στις ΗΠΑ κ.ά. δεν αρκούν για να πειστεί ένας ουδέτερος (όπως ο υπογράφοντας) ότι ο Κασσελάκης είναι ένας αυτοδημιούργητος πολιτικός. Εδώ καλά καλά λέει ευθαρσώς ψέματα για το παρελθόν του και το πώς αναδείχθηκε ως επιχειρηματίας (στην εποχή που ζούμε, τίποτε -μα τίποτε- δεν μένει κρυφό για καιρό). 

Υπάρχουν, κοντολογίς, έχω πολλές αμφιβολίες για τον ΣτέΚα ως πολιτική οντότητα, καθώς δεν ξέρουμε πολλά για τον ίδιο, δεν έχει δοκιμαστεί και θα φανεί στην πορεία (εάν εκλεγεί) εάν μας πείσει ή όχι, τόσο με τα όσα προτείνει και λέει όσο και με τις πράξεις του. Στα λόγια, όλοι καλοί είναι. 

Δεν μπορώ όμως να δεχθώ να καταλήξει ένα κόμμα (οποιοδήποτε κόμμα…) στα χέρια κάποιου που δεν γνωρίζουμε, και το γράφω ευθαρσώς, ποιος ή ποιοι είναι από πίσω. Αργά ή γρήγορα θα φανεί…

Επιπροσθέτως, ο Αλέξης Τσίπρας (και μπράβο του) δεν πήρε επίσημα θέση υπέρ κάποιου υποψηφίου, όπως π.χ. ο Παύλος Πολάκης. Ωστόσο ο μεγάλος καυγάς με την Αχτσιόγλου ανάμεσα στις δύο φετινές εκλογές, έπαιξε τον ρόλο του – εμφανώς.

Εν κατακλείσει, εκτιμώ ότι η ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βγει πιο ισχυρός από την εσωκομματική διαδικασία εκλογής, ούτε πιο ενωμένος. Και κυρίως, δεν θα βγει ως κόμμα ικανό να διεκδικήσει ξανά την εξουσία. Ενώ το ΠΑΣΟΚ ολοένα ψαλιδίζει τη διαφορά, απλώς θα κάνει τα πράγματα χειρότερα στην Κουμουνδούρου, που ζει και αναπνέει για την «κυβερνησιμότητα». 

Στον ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν πρώτα να ξαναγίνουν κόμμα και μετά να διεκδικήσουν την εξουσία. Με αυτή τη σειρά. Ωστόσο για μία ακόμη φορά την αντιστρέφουν – και νομοτελειακά θα το πληρώσουν. 

ΥΓ. Αν είσαι socialιστής, τα λέμε κι από το Facebook, το Instagram αλλά και το κανάλι μου στο Telegram.