Παραστατίδης για τα απογευματινά χειρουργεία: “Είναι η πρώτη φορά στη μεταπολίτευση που μία κυβέρνηση απεμπολεί ένα δημόσιο αγαθό, την ποιοτική δωρεάν υγεία για όλους.”

Σε μια εξαιρετικά βιωματική ομιλία προχώρησε από την Ολομέλεια της Βουλής ο Βουλευτής Κιλκίς και Τομεάρχης Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, Στέφανος Παραστατίδης.

Ο κ. Παραστατίδης ο οποίος είναι γιατρός στο Ε.Σ.Υ αναφέρθηκε στην εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες στο σύστημα Υγείας.

Αναφερόμενος στο Ν / Σ για τα απογευματινά επί πληρωμή ιατρεία ο κ. Παραστατίδης αναφέρει πως «αλλάζει τις σχέσεις δημοσίου-ιδιωτικού στην υγεία χωρίς ένα σοβαρό ρυθμιστικό πλαίσιο, εις βάρος του ασθενή» και τόνισε πως είναι «η πρώτη φορά στη μεταπολίτευση που, μία κυβέρνηση πετάει λευκή πετσέτα, απεμπολεί ένα δημόσιο αγαθό, ίσως το σημαντικότερο, την ποιοτική δωρεάν υγεία για όλους.»

Παράλληλα τόνισε πως «το Ε.Σ.Υ. πρέπει να αλλάξει ως προς τη φιλοσοφία του ούτως ώστε να συνεχίσει να υπηρετεί τις διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες για τις οποίες δημιουργήθηκε, με τον ίδιο ζήλο και το ίδιο αποτέλεσμα.»

Ολόκληρη η ομιλία:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θυμάμαι την πρώτη μου εβδομάδα ως ειδικευόμενος, στο νοσοκομείο του Κιλκίς.
Η παθολογική κλινική, μονίμως υποστελεχωμένη, με κάλεσε να κάνω 4 εφημερίες σε μία εβδομάδα.
Τρίτη, Πέμπτη, Σαββατοκύριακο.
120 ώρες εργασίας σε μία εβδομάδα.
Οι συνθήκες εργασίας εξαιρετικά δύσκολες. Άπειρος, αρκετές ώρες μόνος στα επείγοντα, ως εκπαιδευόμενος,
Να αναλαμβάνω ευθύνες που δεν μου αναλογούν.

Θυμάμαι, εκείνη την εβδομάδα, κοιμήθηκα μόλις 10 ώρες, λόγω και της έντασης.

Αποδείχθηκε, τελικά, πως αυτή δεν ήταν μία έκτακτη συνθήκη. Ήταν η κανονικότητα.
10 εφημερίες κάθε μήνα, καταπατώντας κάθε εργασιακό δικαίωμα, λιγότερο μαθαίνοντας και περισσότερο παλεύοντας να κρατήσεις το σύστημα όρθιο.

Γρήγορα εντάχθηκα στον συνδικαλισμό, πήρα πρωτοβουλίες, να διεκδικήσω και εγώ τα αυτονόητα.

Με θυμάμαι με μία ευρωπαϊκή οδηγία στο χέρι, να αιτούμαι το 48ωρο ως εβδομαδιαία εργασία.

Λίγο εμείς, λίγο η ΕΕ -Τελικά τα καταφέραμε. Κατοχυρώσαμε το 48ωρο.

Αυτό, με το σημερινό νομοσχέδιο, γίνεται ξανά διακύβευμα.

Διότι ο γιατρός θα κάνει το ωράριό του, τις εφημερίες του, το ιδιωτικό του ιατρείο, το απογευματινό του χειρουργείο.
Δεν θα του φτάνουν ούτε οι 80 ώρες την εβδομάδα.
Με σοβαρό κίνδυνο και για τους πολίτες εξίσου.

Βέβαια, αυτή τη φορά ο γιατρός ίσως να μη διαμαρτυρηθεί το ίδιο.

Κακοπληρωμένος γαρ, η παραπάνω εργασία θα του δίνει παραπάνω χρήματα.

Ένας γιατρός-όμηρος.

Όμως, αυτή τη φορά μεταφέρετε το ρόλο του εργοδότη στον πολίτη.

Είναι ένα πονηρό κλείσιμο του ματιού του κράτους -που επί χρόνια υποχρηματοδοτεί την υγεία- προς τον κακοπληρωμένο γιατρό, ότι ο νέος χρηματοδότης θα είναι ο πολίτης.

Το σημερινό νομοσχέδιο είναι ιστορικής σημασίας για την πορεία του τομέα υγείας στη χώρα.
Όχι, δυστυχώς, για καλό.
Αλλάζει τις σχέσεις δημοσίου-ιδιωτικού στην υγεία χωρίς ένα σοβαρό ρυθμιστικό πλαίσιο, εις βάρος του ασθενή.

Είναι η πρώτη φορά στη μεταπολίτευση που, μία κυβέρνηση πετάει λευκή πετσέτα, απεμπολεί ένα δημόσιο αγαθό, ίσως το σημαντικότερο, την ποιοτική δωρεάν υγεία για όλους.
Η άνευ ρυθμιστικού πλαισίου αμφίδρομη μετακίνηση γιατρών εντός και εκτός του ΕΣΥ,
Με οικονομικά και μόνο κίνητρα,
Θα φέρει στην κυριολεξία ένα χάος.

Δυστυχώς, γυρίζουμε δεκαετίες πίσω, καθώς η υγεία αποκτά έναν προνοιακό χαρακτήρα για τους μη έχοντες.
Διότι η προσβασιμότητα και η καθολικότητα,
χωρίς την ισότητα, την ποιότητα, την ανταποκρισιμότητα, σε ένα ΕΣΥ,
οριοθετεί με σαφήνεια μία κοινωνία δύο ταχυτήτων.
Διότι οι αναμονές στις λίστες χειρουργείων ξεπερνούν το έτος για 26.000 ασθενείς,
Ξεπερνώντας έτσι ακόμη και τα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Και θα τολμήσω μία πρόβλεψη: το παρόν νομοσχέδιο θα είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους θα χάσει η ΝΔ τις επόμενες εθνικές εκλογές.

Ήδη έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ τα χειρουργεία λόγω αναστολής λειτουργίας χειρουργικών αιθουσών.
Τα περιφερειακά νοσοκομεία καταρρέουν, διευρύνοντας τις γεωγραφικές ανισότητες.
Στις λίστες αναμονής των απογευματινών ιατρείων παράγονται νέες αδικίες,
με σειρά χειρουργείων εκτός λίστας, ακόμη και ογκολογικών περιστατικών.
Ενώ οι νέοι γιατροί πλέον δεν επιλέγουν το ΕΣΥ, απειλώντας πλέον ακόμη και τη βιωσιμότητά του.

Μα δεν έρχονται γιατροί, λέει η κυβέρνηση. Ανοίγουμε θέσεις και δεν καταθέτουν καν τα χαρτιά τους.
Πηγαίνουν στο εξωτερικό.
Γιατί; Μονάχα για οικονομικούς λόγους;

Πηγαίνουν εκεί όπου εξελίσσονται επιστημονικά -διότι αυτή είναι η τροφή του επιστήμονα,
εκεί όπου αξιολογούνται δίκαια,
εκεί όπου υπάρξει δικαιοσύνη,
θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας,
Ισχυρά εργασιακά δικαιώματα,
οργανωτικότητα, μεθοδικότητα,
καλύτερο συνεργατικό πλαίσιο,
Περιβάλλον προσφοράς και ανταπόδοσης.

Οι δημοσκοπήσεις που αφορούν στο brain drain, αποδεικνύουν ότι ο κύριος λόγος μετανάστευσης δεν είναι τα χρήματα αλλά το έλλειμμα αξιοκρατίας στη χώρα.

Δυστυχώς, το σημερινό σύστημα υγείας είναι στη φιλοσοφία του κλειστό, ατελές, άκαμπτο και πατερναλιστικό.

Κλειστό στην καινοτομία,
κλειστό στα δεδομένα που παράγει και φυλάσσονται κατακερματισμένα σε σιλό εντός του,
κλειστό στη συνεργατικότητα των επαγγελματιών που το υπηρετούν.

Ατελές, γιατί εστιάζει στην αντιμετώπιση της ασθένειας και όχι στην προαγωγή της υγείας.

Άκαμπτο, γιατί χαρακτηρίζεται συχνά από έλλειψη σεβασμού και συμπόνιας,

Πατερναλιστικό, γιατί ο πολίτης είναι παθητικός δέκτης των υπηρεσιών, αμέτοχος παντού, πλην της χρηματοδότησης.

Το Ε.Σ.Υ. πρέπει να αλλάξει ως προς τη φιλοσοφία του ούτως ώστε να συνεχίσει να υπηρετεί τις διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες για τις οποίες δημιουργήθηκε, με τον ίδιο ζήλο και το ίδιο αποτέλεσμα.

Το ζητούμενο δεν είναι να δημιουργήσουμε περισσότερες ή ανταγωνιστικές και κατακερματισμένες δομές αλλά ολοκληρωμένα συνεργατικά συστήματα φροντίδας, συνεργατικές πλατφόρμες, άνοιγμα και σύνδεση των δομών μεταξύ τους.

Το σύστημα δεν πρέπει να εστιάζει πλέον στον ασθενή αλλά στον πολίτη και την οικογένειά του -αυτή είναι η σύγχρονη μορφή πρόληψης.
Η δημιουργία υποδομών για την καταχώρηση και ανάλυση των δεδομένων είναι απαραίτητη, όπως και η ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών.
Σίγουρα, χρειαζόμαστε μία bottom-up προσέγγιση με ισχυρό, δωρεάν και καθολικό σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και κλιμάκωση στις ανώτερες βαθμίδες.

Η σημερινή επανάσταση για τα Εθνικά Συστήματα Υγείας είναι η αναδιοργάνωσή τους με αλλαγές στη νομοθεσία
και τεχνολογικές αλλαγές που θα ενισχύουν τη συνεργασία των δομών για τη βελτίωση των υπηρεσιών.

Για δε την Ελλάδα, λόγω και της γεωγραφίας της, η οριζόντια δικτύωση των νοσοκομείων, των κλινικών, των γιατρών, των ασθενών, των πολιτών, με τη δημιουργία κοινοτήτων, είναι απαραίτητη.

Ας φέρω ένα παράδειγμα, ως πρόταση για το υπουργείο:
Ένας γιατρός εξελίσσεται από τα ενδιαφέροντα επιστημονικά περιστατικά που παρακολουθεί. Αν βρίσκεται σε ένα μικρό νησί ή ένα ορεινό χωριό πιθανώς θα εξετάζει 2 περιστατικά τον μήνα.
Συμμετέχοντας σε ένα κοινωνικό δίκτυο με αντίστοιχους γιατρούς που μοιράζονται ενδιαφέροντα περιστατικά, θα μπορεί να αποκτά σε ένα χρόνο την εμπειρία εκατό ετών.
Ο δε ασθενής θα απολαμβάνει βέλτιστων παροχών υπηρεσιών υγείας διότι θα αξιολογείται επιστημονικά με όρους συλλογικής νοημοσύνης. Και προφανώς θα ελαχιστοποιήσει τις μετακινήσεις του προς κεντρικότερες δομές υγείας. Αυτό ήδη συμβαίνει, αλλά με άναρχα δίκτυα. Ένα κοινωνικό δίκτυο γιατρών, οργανωμένο από το υπουργείο, θα άλλαζε τελείως τα δεδομένα.

Η Ελλάδα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα χωρίς σπουδαίες οικονομικές δυνατότητες, αν τολμήσει να πρωτοπορήσει σε αυτό τον τομέα και σχεδιάσει ένα νέο ΕΣΥ σε αυτό το πρότυπο, μπορεί να αποκτήσει σε λίγα χρόνια ένα από τα πιο ισχυρά συστήματα υγείας στον κόσμο.
Άλλωστε, όπως είπα, οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις δεν στοιχίζουν ούτε 1 ευρώ,
απαιτούν τόλμη και πολιτική σύγκρουση έναντι όσων προσπαθούν να μας κρατήσουν καθηλωμένους στο χθες.

Το ΠΑΣΟΚ το έχει κάνει στο παρελθόν. Θα το κάνει και στο μέλλον. Στο εγγύς μέλλον.