Α.Αντωνιάδης: Τι συμβαίνει με την Αλεξανδρούπολη και την ΑΜΘ;!

Ανάρτηση στα social media του Ανέστη Αντωνιάδη

Τι συμβαίνει με την Αλεξανδρούπολη και την ΑΜΘ;!

Χαίρετε, αυτό που με ανησύχησε περισσότερο προχθές κυρίως για την περιοχή μας, ήταν η κάτωθι δήλωση του πρωθυπουργού:
«Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι στην παρούσα συγκυρία η Αλεξανδρούπολη είναι τόσο μεγάλης στρατηγικής, γεωπολιτικής και ενεργειακής σημασίας για τη χώρα μας, ώστε πρέπει να παραμείνει στη κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο έχει και τη δυνατότητα να αναπτύξει το λιμάνι και να αξιοποιήσει πλήρως όλες του τις δυνατότητες.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ πολύ περισσότερο γιατί στην παρούσα συγκυρία δεν βλέπαμε το λόγο να πουληθεί το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε κάποιον ξένο επενδυτή.»

Εδώ να τονίσω πως ακριβώς την προηγούμενη εβδομάδα, στην Κομοτηνή έγινε εκδήλωση με τυμπανοκρουσίες, με θέμα «H επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας. Η συμβολή των ΗΠΑ στην Οικονομική Ανάπτυξη και Σταθερότητα της Περιφέρειας ΑΜΘ» που συνδιοργάνωσαν οι AHEPA Κομοτηνής με πρωτοβουλία του προέδρου τους κ. Χαράλαμπου Χαραλαμπίδη, τον πρόεδρο της Διεθνούς πρωτοβουλίας «Επανεκκίνησης της Ελληνικής Οικονομίας» κ. Δημήτριου Μουτούση και της Περιφέρειας ΑΜΘ. Εάν εξαιρέσουμε τα γεγονότα ότι σχεδόν κανένας επιχειρηματίας της περιοχής δεν ήταν στο συνέδριο, πχ Πλαστικά Θράκης, κανένας υπουργός δεν ήρθε στο συνέδριο, μόνο υφυπουργοί και φυσικά την ίδια ώρα καιγόταν το Παπίκιο και δεν είχε γίνει ούτε έκτακτο ΣΟΠΠ για την φωτιά, δεν ήταν ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου συνεδρίου, δηλαδή να παραμείνει κρατικό το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και να μην προχωρήσει ο διαγωνισμός μετά από 3 χρόνια στους δύο τελικούς υποψήφιους αγοραστές, αμερικάνικων συμφερόντων.
Πραγματικά ο πρωθυπουργός, πέρα από την υποτιθέμενη άγνοια του για τις υποκλοπές, γιατί δεν θέλει να μας ενημερώσει για το τι συμβαίνει με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, άρα και την περιφέρεια μας σε γενικότερη εικόνα. Μήπως μπορεί κάποιο άλλο στέλεχος της ΝΔ; Μάλλον όχι.
Βασικά το πιο μεγάλο ερώτημα είναι για μένα το ιδεολογικό και το πρακτικό της υπόθεσης. Δεν είναι πλέον καλές οι ιδιωτικοποιήσεις; Δεν εκπληρώνουν πλήρως το δημόσιο συμφέρον; Και εάν είναι τόσο στρατηγικής, γεωπολιτικής και ενεργειακής σημασίας η Αλεξανδρούπολη, δηλαδή δεν είναι η Θεσσαλονίκη και ο Πειραιάς; Μήπως να κρατικοποιήσουμε και αυτά τα λιμάνια;
Η παρέλαση του μισού κογκρέσου και όλης της κυβέρνησης της ΝΔ για την προώθηση και επικύρωση της πώλησης του λιμανιού ήταν εκτός στρατηγικής; Μαζί με την αλλαγή αυτής της στάσης θα μπουν σε παύση και όλα τα άλλα θέματα για την περιοχή μας;
Ο βουλευτής Ροδόπης Ε. Στυλιανίδης στο συνέδριο με τους AHEPA δήλωσε: «Το αμερικανικό ενδιαφέρον είναι κλειδί που μπορεί να ανοίξει ένα χώρο ευκαιριών». Ναι αλλά τώρα η κλειδαριά, το λιμάνι, παραμένει κρατικό.
Μήπως τελικά η κυβέρνηση κατάλαβε, μετά το κόψιμο των άλλων δύο ενδιαφερόμενων, κ. Σαββίδη και κ. Κοπελούζο, ότι το τίμημα για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, κάτω των 2 εκατομμύριων ευρώ ήταν πολύ χαμηλό και στην ουσία θα είχαμε ξεπούλημα του λιμανιού;! Ήδη έχουμε την έντονη κριτική για την πώληση της ΛΑΡΚΟ για ελάχιστα εκατομμύρια, παρόλο τις δεσμεύσεις από τους αγοραστές για επενδύσεις!
Εν κατακλείδι, τι από όλα αυτά συμβαίνει, αλλαγή ιδεολογικής πλεύσης της κυβέρνησης, αλλαγή στρατηγικής, χαμηλό τίμημα, κακός προγραμματισμός, πιέσεις, τι;!

Η αιτιολογία ματαίωσης του διαγωνισμού για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, λόγω της στρατηγικής, ενεργιακήε και γεωπολιτικής κρισιμότητάς του, δεν με πείθει. Διότι όλα τα παραπάνω, συνδεόμενα και με τα αμυντικά συμφέροντα της χώρας, υπήρχε εκ των προτέρων.
Είναι ξεκάθαρο για μένα, πως μια σειρά ενεργειών και παραλείψεων της κυβέρνησης την οδήγησαν «στα βράχια», διότι η προσφορά των κάτω των 2 εκκατομυριών ευρώ, συντελούσε στην απαξίωση του συμαντικού αυτού asset, του Λιμανιού της Αλεξανδρούπολης.
Παρόλα αυτά, είναι αναγκαιότητα να μάθω και εγώ και οι πολίτες αυτής της περιοχής τι συμβαίνει και τι πρόκειται να γίνει.

Καλά να απαιτήσω να στυλώσουν τα ποδιά, τα στελέχη της ΝΔ και να έχουν λόγο και άποψη στις εξελίξεις της ιδίας τους της περιοχής, στην οποία πολιτεύονται, μάλλον θα ήταν μια ρητορική απαίτηση.