Χάθηκε η Ευκαιρία: Το Εκλογικό Αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών 2024 ως “πολιτική ήττα” για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη

Γράφει ο Γαβρής Άγγελος-Δημοσιογράφος/Μέλος ΕΣΗΕΜ-Θ

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2024 αποτελεί ένα οδυνηρό ξύπνημα για το ΠΑΣΟΚ και τον ηγέτη του, Νίκο Ανδρουλάκη. Η πολυπόθητη ανασυγκρότηση της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, ανέφικτη. Το κόμμα, παρά τη μικρή αύξηση στο ποσοστό του, κατέληξε τρίτο με 12.93%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον νεόκοπο πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη, πέτυχε να τον προσπεράσει. Άλλωστε Ο κ. Ανδρουλάκης μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό της Κρήτης τις προάλλες, δήλωσε απερίφραστα : “Θεωρώ ότι η τρίτη θέση θα είναι πολιτική ήττα”. 

Το δίλημμα που έθεσε ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης εν όψει της 9ης Ιουνίου, είναι  είναι: Αξιωματική Αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ ή  παραμονή Μητσοτάκη επί μακρόν, στην εξουσία. Φαίνεται πως παρά την πτώση 14 μονάδων της ΝΔ από τις εθνικές εκλογές, μεγάλος νικητής αναδεικνύεται η αποχή και πολιτικά, δυστυχώς, η ακροδεξιά που αθροιστικά, αγγίζει το 20%.

– Το Απογοητευτικό Εκλογικό Αποτέλεσμα

Το εκλογικό αποτέλεσμα του 2024 για το ΠΑΣΟΚ δεν είναι απλώς μια απογοήτευση. Είναι μια ανοιχτή πληγή που αποκαλύπτει τις αδυναμίες και τις αστοχίες της ηγεσίας. Η τρίτη θέση με 12.93% δεν αρκεί για να επιστρέψει το κόμμα στον πρωταγωνιστικό ρόλο της κεντροαριστεράς που ήταν και ο στόχος που είχε τεθεί από σύσσωμη την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και δια στόματος του Νίκου Ανδρουλάκη, του Προέδρου του κόμματος. Η προσπέραση από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που μόλις πρόσφατα υπέστη διπλή διάσπαση και ηγείται από έναν πολιτικά άπειρο πρόεδρο, καταδεικνύει τη βαθιά έλλειψη αυτοκριτικής στην Χαριλάου Τρικούπη

 – Η Τραγωδία των Μεγάλων Αστικών Κέντρων

Η αποτυχία του ΠΑΣΟΚ να κερδίσει έδαφος στα μεγάλα αστικά κέντρα αποτελεί μια ακόμα μεγαλύτερη πληγή. Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, όπου το ΠΑΣΟΚ κατατάσσεται πέμπτο, η κατάσταση είναι απελπιστική. Μάλιστα, έρχεται ένα χρόνο μετά από όταν αποφάσισε ο Νίκος Ανδρουλάκης να πάρει την έδρα της Α Θεσσαλονίκης ως Βουλευτής της πόλης, προσθέτωντας σωρεία υποψηφίων από την Θεσσαλονίκη (ρεκόρ) στο ευρωψηφοδέλτιο σε μια άκομψη και άκαρπη προσπάθεια να ανεβάσει τα ποσοστά του. Η αποτυχία αυτή υπογραμμίζει την αδυναμία του κόμματος να επικοινωνήσει με τους ψηφοφόρους των αστικών κέντρων, οι οποίοι είναι καθοριστικοί για την εκλογική του αναγέννηση.

– Η Καθίζηση της ΝΔ και η Παράδοξη Κυριαρχία

Παρά την πτώση κατά 14 μονάδες από τις εθνικές εκλογές του 2023, η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να είναι η μόνη ξεκάθαρα κυβερνητική δύναμη. Το γεγονός αυτό επιδεικνύει την αδυναμία των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική. Η ΝΔ παραμένει κυρίαρχη, όχι λόγω της δύναμής της, αλλά λόγω της αδυναμίας των αντιπάλων της να την ανατρέψουν. Το ΠΑΣΟΚ, αντί να εκμεταλλευτεί την πτώση της ΝΔ, βρίσκεται σε πτώση σε απόλυτα ποσοστά συμμετοχής, γεγονός που αντικατοπτρίζει την αποχή του εκλογικού σώματος και την απογοήτευση των ψηφοφόρων του.

– Η Χαμένη Ευκαιρία

Το εκλογικό αποτέλεσμα του 2024 αποδεικνύει ότι το ΠΑΣΟΚ έχασε μια ιστορική ευκαιρία. Η ανασυγκρότηση της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, με πυρήνα το ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πλέον μακρινή και αβέβαιη. Η ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη απέτυχε να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους. Η ανάγκη για ανασυγκρότηση είναι πιο επείγουσα από ποτέ, αλλά η επίτευξή της μοιάζει πλέον με όνειρο θερινής νυκτός.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ανασυνταχθεί, να επανεξετάσει τις στρατηγικές του και να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητά του. Χωρίς ουσιαστική αλλαγή και νέα κατεύθυνση, το μέλλον του κόμματος θα παραμείνει αβέβαιο . Η ευκαιρία χάθηκε, αλλά η μάχη για την αναγέννηση πρέπει να συνεχιστεί. Με νέους όρους, την ουσιαστική διεύρυνση, και φυσικά, με προσφυγή στα όργανα του κόμματος νωρίτερα από το προβλεπόμενο. Έγινε μια φιλότιμη προσπάθεια, που “γαρνίρεται” με καχυποψία, προσωποκεντρικά χαρακτηριστικά – σε έναν κλειστό και στενό πυρήνα “εκλεκτών”- και αναφυλαξία στην κριτική. Έτσι, δεν ηγείσαι του χώρου, έτσι “ταμπουρώνεσαι” μεθοδικά και με τρόπο συγκεντρωτικό. Η αλλαγή, δεν ήταν ποτέ άλλωστε, υπόθεση μιας “παρέας”. Ήταν υπόθεση ενός ολόκληρου λαού, ανοιχτά, δυνατά, μαζικά δίχως φόβους και πάθη ή “προτιμήσεις”.