Χρ. Μέγας: “ΠΑΣΟΚ: Ας το κάνουμε όπως πέρσι τον Οκτώβρη”

Γράφει ο Χρήστος Μέγας*

Η 50ετία από τη Μεταπολίτευση μας οδηγεί σε έναν απολογιστικό αναστοχασμό.

Κυρίως όμως μας υποχρεώνει σε ένα σχεδιασμό για το μέλλον. Με τις διδαχές από τα προβλήματα του παρελθόντος, με το θετικό έργο, την επίτευξη των μεγάλων λαϊκών κατακτήσεων της περιόδου και, κυρίως, τον τρόπο που αυτά συνέβησαν.

Έχουμε τα παλαιοτέρα παραδείγματα, αλλά και τις πρόσφατες επιτυχίες μας.

Η πιο σημαντική περίοδος της νεώτερης ιστορίας ξεκίνησε από την γεωγραφική συρρίκνωση του Ελληνισμού (Κύπρος).

Σημαδεύτηκε όμως αυτή η περίοδος από σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές κατακτήσεις. Από την εμφάνιση στο προσκήνιο του λαϊκού παράγοντα. Από την εδραίωση και επέκταση της Δημοκρατίας.

Ωστόσο τα τελευταία 20 χρόνια της, άκρως θετικής, περιόδου είχαμε συρρίκνωση των (οικονομικών και κοινωνικών) δικαιωμάτων εξ αιτίας των ελλειμμάτων (ισοζύγιο, δημοσιονομικά) και τα συνακόλουθα Μνημόνια.

Αυτές οι παθογένειες δεν αφορούν το πολιτικό όραμα της Μεταπολίτευσης. Παρά την επικράτηση του λαϊκισμού, της επικυριαρχίας των μεσαζόντων επί των παραγωγών, οι οποίοι, με όχημα τα φθηνά δάνεια σε περιβάλλον ευρώ, λαφυραγώγησαν τον ελληνικό πλούτο. Συνακόλουθα, κυριάρχησε η εντύπωση «όλα γίνονται».

Κατέρρευσε η παραγωγή, η ηττήθηκε η Δικαιοσύνη, περιθωριοποιήθηκε οτιδήποτε το Δημόσιο, ευτελίστηκε η εργασία και η αποταμίευση, ερήμωσε η Περιφέρεια.
Συρρίκνωση του Ελληνισμού

Εκτός από τη γεωγραφική, πριν 50 χρόνια όπως εισαγωγικά αναφέραμε με την Κύπρο, ο Ελληνισμός πληγώνεται τώρα με τη (δημογραφική) συρρίκνωσή του.

Σήμερα είναι τόσο ακριβό να ζεις στην Ελλάδα, όσο αδύνατο να μεγαλώσει κανείς τα παιδιά του στον τόπο που γεννήθηκε/αν.

Αναμφίβολα την περίοδο της Μεταπολίτευσης τη σημάδεψε το ΠΑΣΟΚ και η προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου. Η 50ετία θα ήταν εντελώς διαφορετική και, οπωσδήποτε λιγότερο κοινωνική, εάν δεν την είχε σηματοδοτήσει ο εμβληματικός αρχηγός της Προοδευτικής Παράταξης.

Φέτος, το χρυσό ιωβηλαίο της Δημοκρατίας μας συμπίπτει με μια, ίσως τελευταία, ευκαιρία για την επανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ και την προοπτική της χώρας.

Μετά από συνεχείς ήττες και την εκλογική συρρίκνωση, το Κίνημά μας μπορεί και πάλι να νοηματοδοτήσει τα δικαιώματα και τις προσδοκίες της Νέας Γενιάς. Και να βγει μπροστά με Σχέδιο προσφέροντας Ελπίδα και Προοπτική.
Οι εκλογές της 6ης Οκτωβρίου πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία της κυβερνητικής πορείας του ΠΑΣΟΚ.

Δεν μας ταιριάζει ο ρόλος του συμπληρωματικού κόμματος, ούτε μας ικανοποιεί η μικρή (ποσοστιαία-όχι αριθμητική) εκλογική άνοδος.
Σε αυτή την πορεία οι υποψήφιοι Πρόεδροι θα πρέπει, με την μεγαλύτερη σαφήνεια, να ξεκαθαρίσουν: Με ποιές κοινωνικές δυνάμεις θέλουν να προχωρήσουν, με ποιους πόρους, υπέρ ποίων θα εργαστούν, πώς βλέπουν τη χώρα σε μια δεκαετία.

Κυρίως τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ πρέπει να καταλήξουμε:

1/Τι ΠΑΣΟΚ θέλουμε;

2/Το Κίνημά μας θα είναι συμπληρωματική δύναμη ή θα αποτελέσει την εναλλακτική πολιτική;

3/Μπορεί το (πολιτικό) Κέντρο, το οποίο τα προηγούμενα χρονιά είχε προσπαθήσει να το συμπεριλάβει στην «συμφωνία της εξουσίας» ο κ.Μητσοτάκης, να γίνει αυτοδύναμο; Ειδικά τώρα που χάνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο (Μακρόν)…

Μέχρι τώρα είχαμε πολλές αμφισημίες.
Και με αυτά εξηγείται η αναιμική απήχησή του Κινήματός μας…

Κατά τη γνώμη μας η χώρα και το ΠΑΣΟΚ πρέπει:

-Να θάψει τα μνημόνια, αλλά να συζητάει καθημερινά της αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτά. Ώστε να μην ξανασυμβούν.

-Να έχει σταθερό μέτωπο απέναντι στη Δεξιά και τη συντήρηση.

-Να συγκεντρώσει και προτεραιοποιήσει την κατανομή των υφιστάμενων πόρων (Ταμείο Ανάκαμψης, ΕΣΠΑ, Κοινωνικό Ταμείο). Να διεκδικήσει νέους (ενίσχυση των μειονεκτικών περιοχών με ένα σχέδιο για την Περιφερειακή Ανάπτυξη και τις «Νέες Κοινότητες») ώστε να δημιουργηθεί νέος πλούτος, καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, να χρηματοδοτηθεί εξ αρχής το νέο Κοινωνικό κράτος.

-Να αμφισβητήσει την γραφειοκρατία των Βρυξελλών και με τις κατάλληλες συμμαχίες να θέσει τις βάσεις της οικονομικής ανόδου της γηραιάς ηπείρου ώστε να μεταφερθούν πόροι στην ευρωπαϊκή Περιφέρεια. (Διαφορετικά, καθώς οδεύουμε σε εθνικοποίηση των ενισχύσεων, οι βόρειες χώρες των πλεονασμάτων –στη βάση των ελλειμμάτων του Νότου- θα χρηματοδοτήσουν την παραγωγή τους σε βάρος μας).

-Να γίνει συμπεριληπτικό κοινωνικά όσο και… εσωκομματικά. Κανείς δεν περισσεύει. Με τεκμηρίωση και ενίσχυση του οπλοστασίου του, χωρίς να αποστασιοποιηθεί από της αξίες και τις ρίζες της Παράταξης.

-Να απορρίψει τις τεχνοκρατικές «λύσεις» και να καλέσει σε πολιτική δράση.

Μόνο ένα αναδημιουργημένο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής που θα αποκτήσει κυβερνητική περπατησιά μπορεί να παρακινήσει ευρύτερες δυνάμεις και να διαμορφώσει πλειοψηφίες στην πορεία για την νέα Αλλαγή.

Οτιδήποτε άλλο θα κρατήσει το ΠΑΣΟΚ στην περιοχή του 8%-12%. Θα σκορπίσει απογοήτευση και εσωστρέφεια. Θα το καταστήσει συμπλήρωμα τυχάρπαστων εξουσιών που θα το ρευστοποιήσουν, αφού προηγουμένως λοιδορηθεί τους διαδρόμους των συμφερόντων.

Μόνο όποιος (νέος) Αρχηγός προσφέρει με επάρκεια λύσεις και ένα κυβερνητικό-εναλλακτικό-αναπτυξιακό και κοινωνικά δίκαιο Πρόγραμμα θα δώσει ώθηση στο ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι κάτι που θα κινητοποιήσει ευρύτερες λαϊκές-προοδευτικές δυνάμεις ώστε να ενισχύουν και καταστήσουν τη Δημοκρατική Παράταξη και πάλι νικηφόρα.

Στην εξουσία με Πρόγραμμα για την Πατρίδα και το Λαό.

Περπατώντας μπροστά, ανοίγονται οι δρόμοι των συνεργασιών στην κοινωνία.

i/Το παράδειγμα υπάρχει στην Μεταπολίτευση.

ii/Το υπόδειγμα το έχουμε από τις περσινές Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές. Όπου υπήρξε ένα σαφές Πρόγραμμα, με νέα και ελπιδοφόρα πρόσωπα, ανοιχτά σε συνεργασίες στη βάση, φέραμε θετικά αποτελέσματα: στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Θεσσαλία.

Ας μην επιτρέψουμε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να παραμείνει περιχαρακωμένο σε μια «κλειστή» ομάδα στελεχών.

Στις επιχειρήσεις, στα μαγαζιά, στα χωράφια και τους στάβλους, στα πανεπιστήμια και τα νεανικά στέκια πρέπει να απευθυνθούμε. Έχουμε υποχρέωση να πάμε εκεί με προτάσεις για λύσεις.

Και τούτη τη φορά ας το κάνουμε όπως πέρσι τον Οκτώβρη.

* Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος, μέλος της ΚΠΑ του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής