Δημ. Μάντζος: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος παρατηρητής της τουρκικής προκλητικότητας σε Αιγαίο και Κύπρο»

Ομιλία Δ. Μάντζου, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής στο Σ/Ν του υπουργείου Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού «Διεθνής Σύμβαση με Γκαμπόν»

Η ευθεία και απροκάλυπτη αναφορά του Τ. Ερντογάν στο αίτημα αναγνώρισης του ψευδοκράτους της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ λίγα μόλις λεπτά πριν την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, συνιστά βαρύτατη πρόκληση εις βάρος της Ελλάδας αλλά και του συνόλου της διεθνούς κοινότητας, πενήντα χρόνια από την εισβολή του Αττίλα και την έναρξη της κατοχής και των εποικισμών.

Ιδίως όταν λίγα λεπτά αργότερα ο κ. Μητσοτάκης σφίγγει το χέρι του κ. Ερντογάν και αστειεύεται σε χαλαρό κλίμα με την τουρκική αντιπροσωπεία.

Τι είπε για την τουρκική πρόκληση; Μαθαίνουμε για «καλό κλίμα». Αναρωτιόμαστε τι άλλο πρέπει να συμβεί για να μην υπάρχει «καλό κλίμα»;

Η Ελλάδα οφείλει να μη μένει παθητικός παρατηρητής των εξελίξεων, παγιδευμένη σε μια επικοινωνιακή ωραιοιποίηση της κατάστασης, αλλά, αντιθέτως, να εκθέτει την τουρκική προκλητικότητα στη διεθνή κοινότητα, έγκαιρα και απερίφραστα.

Δεν υπάρχουν «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο, όσο η Τουρκία αισθάνεται ανενόχλητη να προχωρεί σε προκλήσεις σαν εκείνη στα τέλη Ιουλίου στην Κάσο, σε εφαρμογή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, όσο επιμένει να κλιμακώνει τη στρατηγική της για διχοτόμηση της Κύπρου. Καμία υποχώρηση από τις πάγιες εθνικές γραμμές Αθηνών και Λευκωσίας

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός οφείλει να ενημερώσει άμεσα τους πολιτικούς αρχηγούς για το αντικείμενο της συνάντησης με τον κ. Ερντογάν και για τις κινήσεις στις οποίες σκοπεύει να προβεί ενόψει της σημερινής πρωτοφανούς πρόκλησης

Την ίδια στιγμή που ο ΟΗΕ αναζητούσε λύσεις για την παγκόσμια ειρήνη, την ασφάλεια, στον Λίβανο καταγράφηκαν οι περισσότερες απώλειες ζωών των τελευταίων δεκαετιών, παρά τις εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας. Η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα με στοιχείο εθνοκάθαρσης του παλαιστινιακού λαού συνεχίζεται, με θύματα άμαχους πολίτες, γυναίκες και παιδιά, ενώ παραμένουν σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση Ισραηλινών αιχμαλώτων. Αυτές οι τραγικές εξελίξεις περιπλέκουν τις προσπάθειες για ειρήνη και τη μόνη δίκαιη της αναγνώρισης ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους σε ειρηνική συμβίωση με το Κράτος του Ισραήλ.

Η άνοδος των συγκρούσεων και η ενίσχυση αυταρχικών καθεστώτων σε διάφορες περιοχές, σε συνδυασμό με τις επικείμενες κρίσιμες προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον έντονης αβεβαιότητας.

Η Ελλάδα οφείλει να συμμετέχει ενεργά σε πρωτοβουλίες διαμεσολάβησης και αποκλιμάκωσης, προωθώντας την ειρήνη και την σταθερότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αυτή η πολιτική αρχών πρέπει να διέπει οριζόντια τη λειτουργία της δημοκρατίας μας. Ιδίως στα πενήντα χρόνια από την αποκατάσταση αυτής.

Και τις κυρώσεις των διεθνών συνθηκών.

Γι’ αυτό έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην ανάγκη κατάρτισης μιας συνεκτικής πολιτικής για την κύρωση των συμβάσεων.

Να συντονίζεται από το Υπουργείο Εξωτερικών και να υπάρχει λογοδοσία.

Πώς προτεραιοποιούνται; Με ποια λογική; Τι διπλωματική αξία έχουν;

Οι συμβάσεις δεν είναι πάρεργο της Βουλής. Όποτε έχει κενό στην ημερήσια διάταξη.

Οι διεθνείς συνθήκες είναι πηγή δικαίου, αλλά είναι και μέσο ήπιας ισχύος.

Η κατάρτιση αλλά και η κύρωση. Παράγουν δίκαιο και δημιουργούν δεσμούς.

Αναγνωρίζουν πολιτειακές οντότητες.

Υπ’ αυτήν την έννοια, δεν είναι εθιμοτυπικές αλλά βαθιά ουσιαστικές.

Καλωσορίζουμε κάθε πρωτοβουλία ενίσχυσης των διεθνών σχέσεων της χώρας, ιδίως στον τομέα του αθλητισμού. Αν και ο αθλητισμός φυσικά έχει άλλα πιο σοβαρά ζητήματα, όπως σας τα παρουσίασε η Ν. Γρηγοράκου: την επιβράβευση των αθλητών που διακρίθηκαν, τη στήριξη των αθλητικών εγκαταστάσεων, την αντιμετώπιση της βίας, την προώθηση του σχολικού αθλητισμού.

Όμως, συζητείται και σωστά το ζήτημα της επιβολής δικτατορικού καθεστώτος τον Αύγουστο 2023, στον διαδραμόντα χρόνο μεταξύ της υπογραφής και της κύρωσης.

Που έχει καταδικασθεί από τη διεθνή κοινότητα.

146η στον δείκτη δημοκρατίας του economist.

123η στον δείκτη V-DEM.

Ανελεύθερο σύμφωνα με τον δείκτη Freedom in the World.

Καμία απόπειρα δικαιολόγησης δεν είναι δόκιμη. Ειδικά όταν ακούμε την εισηγήτρια της πλειοψηφίας, σε μια τοποθέτηση εσφαλμένη έως και κυνική, να μας λέει πως η Ελλάδα μπορεί να συμβάλλεται με όλα τα κράτη ανεξάρτητα από την πολιτειακή τους κατάσταση. Αυτή η θέση δεν εκφράζει την Βουλή, ελπίζω να μην εκφράζει και την Κυβέρνηση.

Γνωρίζετε πόσες συμβάσεις είναι εκκρεμείς στα υπουργεία;

Έπρεπε να κυρωθεί σύμβαση με χώρα σε αυταρχικό καθεστώς; Την ώρα που η ΕΕ προσπαθεί στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής να διαμορφώσει σχέσεις και να εξασφαλίσει τη δημοκρατική μετάβαση, η Ελλάδα προχωρεί σε κύρωση συνθήκης.

Ποιο είναι το επείγον στοιχείο;

Ποιος είναι ο λόγος που έρχεται σήμερα;

Που δεν μπορούμε να περιμένουμε να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Να αναγνωρισθεί η κυβέρνηση που θα προέλθει από εκλογές.

Τυπικά δεν υπάρχει ούτε σχετική υποχρέωση, ούτε κώλυμα.

Όμως, γιατί η Βουλή να εκπέμψει σε συμβολικό έστω επίπεδο το λάθος μήνυμα; Πενήντα χρόνια μετά την αποτίναξη μιας άλλης δικτατορίας και την επιβολή μίας ακόμη, που οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου.

Θα περιμένουμε τις απαντήσεις σας, κ. Υπουργέ.

Αν αυτές δεν δοθούν, σας καλούμε να αποσύρετε το σχέδιο νόμου, αλλιώς θα το καταψηφίσουμε.

Η πολιτική αρχών στις διεθνείς σχέσεις δεν είναι σύνθημα, αλλά θεμελιώδης κανόνας κάθε σύγχρονης δημοκρατίας.