Σε μια διαφορετική συζήτηση από τις άλλες, ο Γιάννης Παπαδόπουλος παίρνει συνέντευξη από την Έφη Αλεξανδράτου, γυναίκας-κατοίκου Πειραιά, εργαζόμενης στον πολύπαθο χώρο της εστίασης που αναζητεί ουσιαστική πολιτική εκπροσώπηση για την πόλη της καρδιάς της.
Διαβάστε την συνέντευξη:
1) Οι νέες συνθήκες βρίσκουν την ελληνική κοινωνία διχασμένη, ανήσυχη για το “αύριο” και μέσα σε όλα αυτά, καλούμαστε να συζητήσουμε για ανάπτυξη, προοπτικές και να σχεδιάσουμε τον οικογενειακό προϋπολογισμό, ως μια δραστήρια και εργαζόμενη γυναίκα, πως αντιδράτε σε αυτά; Υπάρχουν επιπτώσεις στην καθημερινότητά σας;
Κάθε φορά που προσπαθούμε να ανασανουμε ως κοινωνία, έρχονται νέες συνθήκες που ούτε που είχαμε φανταστεί πως θα ζήσουμε ως γενιά. Οικονομική κρίση, ενεργειακή κρίση, ανεργία, πόλεμος, πανδημία και διχασμός έχουν οδηγήσει την γενιά μας να ελπίζει με .. το σταγονόμετρο. Σε πείσμα των καιρών, τα καταφέρνουμε με κόπο και μόχθο να σταθούμε στα πόδια μας. Η καθημερινότητα μας έχει αλλάξει κατά πολύ, πολύ φοβάμαι πως το κάθε περισυ και καλύτερα πάει να γίνει το σύνθημα της δεκαετίας.
2) Ο Πειραιάς, είναι το μεγάλο λιμάνι της χώρας, μια από τις σημαντικές πύλες ανάπτυξης για την Ελλάδα και φυσικά, για την τοπική κοινωνία. Ποιά είναι τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, κατά την γνώμη σας, οι κάτοικοι της περιοχής;
Ο Πειραιάς είναι η ατμομηχανή της ανάπτυξης της χώρας, θα μπορούσε τουλάχιστον να γίνει υπό συνθήκες. Είναι η πόλη μου, που αγαπώ και μοιράζομαι καθημερινά τα προβλήματα των πολιτών καθώς εργάζομαι στην εστίαση και η επικοινωνία είναι μέρος τόσο του χαρακτήρα μου όσο και της δουλειάς μου. Υπάρχει ανησυχία. Αβεβαιότητα για το αύριο. Αδυναμία στο να πληρωθούν λογαριασμοί, άγχος και κακές συνθήκες τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Πρέπει να βρεθεί μια νέα διέξοδος για να αντιμετωπιστεί η θλίψη μιας ολόκληρης γενιάς. Χρειάζονται πολιτικές αναταράξεις με την κοινωνία στο προσκήνιο επιτέλους.
3) Πιστεύετε πως υπάρχει επαρκής πολιτική εκπροσώπηση των πολιτών του Πειραιά; Ξεχωρίζετε κάποιον για την δράση του που θα μπορούσε να κάνει την διαφορά;
Πρέπει να ξεφύγουμε από τις λογικές “αυτόν ξέρουμε αυτόν ψηφίζουμε” δεν αρκούν οι δημόσιες σχέσεις για να εκπροσωπηθεί ο Πειραιάς στην πολιτική σκηνή. Χρειάζονται άνθρωποι που πραγματικά πονάνε αυτόν τον τόπο, δίνουν μάχη με την κοινωνία απέναντι στο άδικο και δεν σε θυμούνται πριν τις εκλογές. Πιστεύω πολύ στον Λευτέρη Χρυσοφάκη, είναι ένας νέος άνθρωπος που αγαπά τον Πειραιά πραγματικά και γνωρίζω από πρώτο χέρι τον αγώνα που δίνει για προβλήματα που απασχολούν την τοπική κοινωνία.
4) Η εστίαση πέρασε από χίλια κύματα τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Με λύσεις “ακορντεόν” ένα συνεχόμενο “άνοιξε-κλείσε” και με μέτρα που έκαναν τον εργαζόμενο στον κλάδο να εκτελεί και χρέη.. “χωροφύλακα” , περιμένετε με ανυπομονησία την Τουριστική σεζόν; Πιστεύετε πως θα ορθοποδήσει ο κλάδος;
Όλοι περιμένουμε την Τουριστική περίοδο για να κάνουμε ταμείο στο τέλος της σεζόν. Με την ελπίδα να ανακάμψουμε από δύο χρόνια συνεχιζόμενης κακής διαχείρισης της κρίσης που είχε ως αποτέλεσμα να μικρύνει η αγορά και να πληγεί η δεύτερη μεγαλύτερη “βιομηχανία” της ελληνικής οικονομίας. Ελπίζουμε για το καλύτερο.
5) Τι έχετε να πείτε στις γυναίκες αναγνώστριές μας που έζησαν αυτά τα χρόνια του εγκλεισμού, της πόλωσης και της οικονομικής αβεβαιότητας;
Μην φοβάστε. Τολμηστε γιατί η ζωή είναι μικρή και απρόβλεπτη. Δώστε την μάχη του δικαίου και δεν θα πάει χαμένη. Όλοι και όλες μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.
