Η Φώφη Γεννηματά, μας έχει “συνηθίσει” στις τελευταίες ομιλίες της να είναι δυναμική, αποφασιστική με ορθό λόγο και σαφή επιχειρήματα!

“Μια απο τα ίδια λοιπόν-από τα καλά ίδια” της Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής και σήμερα, στη Βουλή, στη συζήτηση των Πολιτικών αρχηγών με θέμα την εξωτερική πολιτική της χώρας και την επέκταση των υδάτων στα 12.ναυτικά μίλια στο Ιόνιο.

“Βέλη” στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για προχειρότητες και “ιδιωτικές συμφωνίες” και αιχμές προς τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αναφορικά με την παθητική στάση της κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία όλο αυτό το διάστημα, άφησε σε σημεία της ομιλίας της η Φώφη Γεννηματά

Αναλυτικά η ομιλία της Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής:

Ομιλία της Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, Φώφης Γεννηματά στη Βουλή

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,

Σήμερα τα βλέμματα είναι στραμμένα στις ΗΠΑ και στην ορκωμοσία του Joe Biden. Μετά τα όσα συνέβησαν στο Καπιτώλιο η σημερινή μέρα έχει ιδιαίτερη σημασία και πολιτική και συμβολική. 

Οι επιθέσεις του λαϊκισμού και του διχασμού ηττήθηκαν. 

Η νίκη της Δημοκρατίας στις ΗΠΑ, είναι νίκη όλων όσων πιστεύουν στις αξίες της σε όλο τον κόσμο. 

Ευχόμαστε ειλικρινά καλή θητεία και ελπίζουμε να ανοίξει μια νέα σελίδα στις Ελληνοαμερικανικές σχέσεις. 

Ψηφίζουμε το νομοσχέδιο.  

Η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια στο Ιόνιο, ως  νόμιμη επέκταση της Ελληνικής κυριαρχίας, είναι θετική εξέλιξη

Παρότι όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα είχαν αποφύγει την τμηματική επέκταση η συγκυρία (Τούρκο-λιβυκό σύμφωνο) το απαιτεί για τα συμφέροντα μας. 

Η απόφαση αυτή, όμως, δεν είναι ολοκληρωμένη.  

Θα έπρεπε να συνοδεύεται με ταυτόχρονη επέκταση νότια και ανατολικά της Κρήτης. 

Η μη επέκταση σε αυτές τις περιοχές, δημιουργεί προβλήματα,  ιδιαίτερα τώρα που ξεκινούν οι διερευνητικές. 

Κρίνω ότι δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο επ αυτού.  

Και θεωρώ ότι είναι κατανοητοί οι λόγοι της προσοχής που επιδεικνύω.  

Ωστόσο κ. πρωθυπουργέ, είναι δική σας ευθύνη να τοποθετηθείτε επί του ζητήματος. Εξηγήστε μας, λοιπόν, γιατί  δεν ολοκληρώθηκε η σχετική προετοιμασία, ώστε να ψηφίσουμε σήμερα και την επέκταση αυτή; 

Ζητώ να τοποθετηθείτε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, αν η επέκταση είναι στον σχεδιασμό σας.  Και εφόσον είναι, να παρουσιάσετε και ένα  συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. 

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές, 

Η σημερινή συζήτηση πραγματοποιείται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή στις σχέσεις μας με την Τουρκία. 

Η Τουρκία έχει χαράξει μια αναθεωρητική, νέο-οθωμανική στρατηγική και  κλιμακώνει τις επιθετικές ενέργειες σε βάρος της χώρας μας. 

Το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο, ο τουρκικός νόμος για την έρευνα και διάσωση, η παρουσίαση  σε κάθε διεθνές βήμα  των παράνομων χαρτών της “γαλάζιας Πατρίδας”, οι ρητά διατυπωμένες από τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη απειλές, όχι μόνον έναντι των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και της ίδιας της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας,  με την αμφισβήτηση του καθεστώτος ακόμα και κατοικημένων ελληνικών νησιών, είναι μια συνεκτική ατζέντα των τουρκικών διεκδικήσεων. 

Διεκδικήσεις που καμιά ελληνική κυβέρνηση, καμιά υπεύθυνη ελληνική πολιτική δύναμη δεν επιτρέπεται ούτε να αγνοήσει ούτε να υποτιμήσει. Αντίθετα, το σύνολο των πολιτικών μας πρέπει να κατατείνουν στην αποτελεσματική αποτροπή αυτής της συνεκτικής τουρκικής αναθεωρητικής στρατηγικής. 

Οι αποφάσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι αδιανόητο να συνεχίσουν να είναι αποσπασματικές και ανακλαστικές αντιδράσεις στις τουρκικές δράσεις. 

Χρειάζεται ένα συνολικό σχέδιο, μια επικαιροποιημένη Εθνική Γραμμή. 

Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά στα θέματα εξωτερικής πολιτικής κινείται χωρίς συνολικό σχεδιασμό, χωρίς σταθερή γραμμή και χαρακτηρίζει τις κινήσεις της η αναβλητικότητα στις αποφάσεις αλλά και “το μπρός-πίσω” στην εφαρμογή τους.

Σε λίγες μέρες ξεκινούν και πάλι οι διερευνητικές επαφές.

Είναι θετική εξέλιξη καθώς μπορούν να συμβάλουν στην αποκλιμάκωση της έντασης και να ανοίξουν ενδεχομένως το δρόμο για μια συμφωνημένη διευθέτηση του ζητήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ της μοναδικής μας διαφοράς, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. 

Το πλαίσιο που διαμορφώθηκε το 2002 και έγινε ακόμα πιο συγκεκριμένο το 2013  και χρησιμοποιήθηκε ώσπου διακόπηκαν το 2016, είναι ένα κεκτημένο ευνοϊκό, καθώς προσδιορίζει το καταληκτικό αντικείμενο των  διερευνητικών. 

Δεν επιτρέπεται να συγχέονται οι διερευνητικές με την διαπραγμάτευση. Η διαπραγμάτευση μπορεί να αρχίσει μόνον όταν προσδιοριστούν με σαφήνεια στις διερευνητικές οι εκατέρωθεν προσεγγίσεις επί της μίας και μόνης διαφοράς, αλλά και συμφωνηθεί το πλαίσιο επίλυσης,  που είναι αποκλειστικά οι προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Εφόσον το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας γίνει αμοιβαία δεκτό ως το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, τότε, στην συνέχεια, 

η διαπραγμάτευση θα καταλήξει είτε σε συμφωνία οριοθέτησης, είτε -σε περίπτωση αποκλινουσών θέσεων και ερμηνειών του Διεθνούς Δικαίου- σε ειδική συμφωνία/συνυποσχετικό περί παραπομπής της οριοθέτησης στη Διεθνή Δικαιοσύνη, στην Χάγη.

Όμως οι διερευνητικές επαφές , ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί, ότι δεν μπορούν να διεξαχθούν μέσα σε κλίμα έντασης και συνεχιζόμενων ακόμα και σήμερα προκλήσεων.  Ούτε μπορεί να επιτρέπουμε να επαναληφθεί στην Ελλάδα, αυτό που δυστυχώς ανέχτηκε να συμβεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Κύπρο, που με τη χλιαρή καταδίκη των τουρκικών παρανομιών στην Κυπριακή ΑΟΖ επέτρεψε   διαρκή παρανομία.

Η κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν έχει επεξεργαστεί  ένα συνεκτικό πλαίσιο διεθνούς ενεργοποίησης σε συνδυασμό με  πειστική εθνική στρατηγική  αποτροπής.  

Η απουσία σχεδιασμού στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και της προάσπισης των ζωτικών εθνικών συμφερόντων, μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς εξελίξεις, που δύσκολα ανατρέπονται εκ των υστέρων. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Τούρκο- λιβυκό σύμφωνο. 

Η Ελλάδα για παράδειγμα, με τις παραδοσιακές και φιλικές σχέσεις με τον λιβυκό λαό θα μπορούσε να ήταν μεσολαβητής αξιόπιστος στην εσωτερική  διαμάχη αντί να τρέχει πίσω από την μία ή την άλλη πλευρά και να αποκλείεται από τις διεθνείς πρωτοβουλίες ειρήνευσης.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Χρειάζεται προσοχή από την πλευρά μας. 

Μπορεί η Τουρκία να έρχεται με δεύτερες σκέψεις, με την πρόθεση να χρεώσει πιθανή αποτυχία στην Ελληνική πλευρά. 

Γι αυτό από τώρα να γίνει σαφές από την πλευρά μας, αλλά να υποδειχθεί από συμμάχους και εταίρους στην   Τουρκία, να υπογράψει την Συνθήκη του Montego Bay, και να ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο το Διεθνές Δίκαιο  της Θάλασσας. 

Γιατί αυτή είναι η μόνη βάση για παραγωγικό διάλογο και σχέσεις καλής γειτονίας. 

Σε κάθε περίπτωση, έχουμε δυνατότητες να πετύχουμε μια καλή εξέλιξη. 

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές, 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει αμήχανη και διστακτική απέναντι στη νέα στρατηγική της Τουρκίας, εγκλωβίζεται σε εθνικούς  τακτικισμούς και αναβάλλει συνεχώς ουσιαστικές κυρώσεις που θα την αναγκάσουν να αναστείλει τα σχέδιά της.

Σε αυτές τις συνθήκες είναι επιβεβλημένο η Ελληνική Κυβέρνηση να κινηθεί με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα για την υπεράσπιση των δικαίων μας με κάθε διπλωματικό και αποτρεπτικό μέσο. 

Με ξεκάθαρη εθνική γραμμή και κόκκινες γραμμές.

Να μην επιτρέψει  δημιουργία τετελεσμένων.

Η ανοχή στην επιθετικότητα και η πολιτική κατευνασμού εξάντλησε τα όρια της. Προτεραιότητα για τη χώρα μας αποτελεί: 

Πρώτον, η ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας. Γι’ αυτό στηρίξαμε τη σύμβαση με τα Rafale, γι αυτό επιμείναμε στην αύξηση των δαπανών του Προϋπολογισμού για την Εθνική Άμυνα, με την αντίδραση μας στις μειώσεις από την Κυβέρνηση της ΝΔ του 2020, αλλά και την θετική στάση μας μετά την αύξηση του το 2021.

Γι αυτό επιμένουμε στην αξιοποίηση της αμυντικής βιομηχανίας. 

Δεύτερον,  η συνολικότερη οικονομική ανάπτυξη , για την οποία έχουμε παρουσιάσει ολοκληρωμένη πρόταση. 

Αναφέρομαι σε καθοριστικούς παράγοντες για  την Εθνική Ισχύ. 

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές, 

Ο κ. Ερντογάν εκδήλωσε την βούληση του να συναντηθεί με τον κ Μητσοτάκη:

Μια τέτοια συνάντηση θα μπορούσε να είναι χρήσιμη στην κατάλληλη στιγμή και με την κατάλληλη , προετοιμασία ώστε να μην εξελιχθεί σε φιάσκο με απαράβατο όρο όμως να έχει σταματήσει κάθε προκλητική ενέργεια και επιθετικότητα της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας. Και αυτό θα πρέπει να συμφωνηθεί σε αυτή την αίθουσα μεταξύ όλων των πολιτικών αρχηγών.

Κρίσιμο θέμα σε σχέση με την πορεία των σχέσεων με την Τουρκία, της Ελλάδας και της Ευρώπης αποτελεί το Κυπριακό.  

Επιχειρείται η  επανεκκίνηση της διαδικασίας για τη διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος. 

Εμείς στηρίζουμε πάντοτε την επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης στη λογική της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με σεβασμό των σχετικών ψηφισμάτων  του ΟΗΕ και του κεκτημένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε η παράταξη που έβαλε την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ήταν κορυφαία στιγμή το Ελσίνκι το 1999, 20 χρόνια πριν, όπου η Ελλάδα έθεσε ως προϋπόθεση  για να λάβει η Τουρκία το καθεστώς της “υποψήφιας για  ένταξη χώρας”, αφενός  ότι η Κύπρος θα μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι η διμερής διαφορά μας στην οριοθέτηση θα επιλυθεί ειρηνικά, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. 

Μια προϋπόθεση που δεν αξιοποίησε  η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 και επέτρεψε να προχωρήσει η έναρξη των συνομιλιών ένταξης της Τουρκίας, χωρίς να υποχρεωθεί να συμμορφωθεί στον όρο που είχε ρηματικά τεθεί. 

Χάθηκε έτσι μια ευκαιρία να πιεστεί η Τουρκία και να ρυθμιστεί το θέμα της υφαλοκρηπίδας.

Η Τουρκία και η νέα Τουρκοκυπριακή ηγεσία επιδιώκουν τώρα τη λύση των δύο κρατών, δηλαδή την τυπική διχοτόμηση της Κύπρου με ουσιαστική νομιμοποίηση της εισβολής και κατοχής. 

Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από τη μεριά μας και πρέπει να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις. 

Γιατί δεν πρέπει να  σπάσουν οι κρίκοι του Ελληνισμού. 

Ούτε επιτρέπεται να ακυρωθούν οι αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΟΗΕ. 

Ούτε να συμβιβαστεί  η Ευρώπη με τη  νομιμοποίηση της ένοπλης βίας. 

Γιατί το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής. 

Και εάν γίνει δεκτό ότι η βία παράγει στο τέλος δίκαιο, τότε κινδυνεύει να ανοίξει ο  ασκός του Αιόλου για την Ευρώπη την ίδια. 

Που έχει, εν υπνώσει, πολλές παρόμοιες εστίες προβλημάτων. 

Καλώ την κυβέρνηση να αποσαφηνίσει και να ξεκαθαρίσει τη στάση της απέναντι στις εξελίξεις στο Κυπριακό.

Ο πατριωτισμός είναι το σήμα κατατεθέν της δημοκρατικής παράταξης.

Είναι η σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ, που καθόρισε τον ρόλο και την ισχύ της χώρας μας στην Μεταπολίτευση.

Ως ένα κυρίαρχο, περήφανο εθνικό κράτος που έπαιρνε Διεθνείς πρωτοβουλίες.  

Είμαστε η  παράταξη που  έφερε την εθνική συμφιλίωση και  τις κρίσιμες στιγμές, διατήρησε αρραγές το εθνικό μέτωπο. 

Γιατί μόνο όταν υπάρχει αρραγές εθνικό μέτωπο, μπορεί η Ελλάδα να εκπέμπει αποφασιστικότητα και πυγμή. 

Σιγουριά  και αυτοπεποίθηση.