Γ.Καμίνης: “Δείγμα ολοκληρωτικής νοοτροπίας οι υπόνοιες του ΣΥΡΙΖΑ για εκβιασμό του ΠΑΣΟΚ και του Προέδρου του”

Σημεία ομιλίας του ειδικού αγορητή του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής Γιώργου Καμίνη κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Διεθνής Εμπορική Διαιτησία – Ρυθμίσεις για τη λειτουργία του Ελεγκτικού Συνεδρίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης»

Για την πολιτική επικαιρότητα

Συνεχίζουμε να ζούμε στη βαριά σκιά των υποκλοπών. Δυστυχώς πέραν των αδιαμφισβήτων ευθυνών της κυβέρνησης, η αξιωματική αντιπολίτευση με τη στάση της εσχάτως βαθαίνει και ολοκληρώνει την παραβίαση του απορρήτου. 

Αυτό που ελέχθη προχθές από την εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή αν το ΠΑΣΟΚ δεν συμβαδίσει με τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ για διακυβέρνηση, θα μπορεί να θεωρηθεί ότι ο κ. Ανδρουλάκης εκβιάζεται από την κυβέρνηση, είναι δείγμα ολοκληρωτικής νοοτροπίας.

Αυτό σημαίνει ότι στο βαθμό που οποιοσδήποτε παρακολουθήθηκε δεν συμβαδίζει με τα σχέδια της αντιπολίτευσης θα θεωρείται εσαεί ύποπτος ότι χειραγωγείται από την κυβέρνηση και εκβιάζεται.

Ένα ακόμη λάθος τακτικής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας, που κατόρθωσε αυτό που ήθελε η κυβέρνηση: να συσπειρώσει την κυβερνητική πλειοψηφία. Να πειθαναγκάσει μέλη της πλειοψηφίας τα οποία είχαν υποπέσει θύμα παρακολούθησης να την υπερψηφίσουν.

Από την άλλη, η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει κατορθώσει να πείσει την κοινή γνώμη ότι έχει τη διάθεση να ρίξει φως σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης. Δεν είδαμε την κυβέρνηση να βγαίνει με θάρρος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για αυτό το οποίο συνέβη. Το γεγονός ότι θεωρήθηκαν υπεύθυνα δευτερεύοντα πρόσωπα χωρίς πολιτική υπόσταση επιβαρύνει την εικόνα. Ο Πρωθυπουργός, από τη στιγμή που επέλεξε να μην παραιτηθεί, έπρεπε να προσέλθει στη Βουλή και να θέσει θέμα εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του. Δεν το έκανε γιατί φοβήθηκε. 

Εμείς προσερχόμαστε στη συζήτηση με νηφαλιότητα, ευθύνη, βαθιά κατανόηση και πίστη στον κοινοβουλευτικό μας ρόλο, ανεξάρτητα από σκοπιμότητες και μικροπολιτικά συμφέροντα.

Επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης

Κάθε προσπάθεια αλλαγής νοοτροπίας και προώθησης εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών των πολιτών μάς βρίσκει καταρχήν σύμφωνους.

Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι αυτό που χρειάζεται ο χώρος της Δικαιοσύνης είναι μια ανατροπή της κυρίαρχης αντίληψης ότι ο πολίτης θα βρει το δίκιο του μόνον αφού διασχίσει την πόρτα του δικαστηρίου.

Το έλλειμμα λογοδοσίας και η απουσία αξιόπιστης αξιολόγησης δυναμιτίζουν εν τη γενέσει τους κάθε προσπάθεια αλλαγής παραδείγματος και καλλιεργούν το αίσθημα ανασφάλειας. 

Δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πολίτες τέτοιες πρακτικές, δεν ενδυναμώνουν τον δημόσιο τομέα, δεν εμπλουτίζουν τη θεσμική μνήμη και αυτό θα πρέπει να το λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας. 

Ρωτώ, και δεν είναι η πρώτη φορά, εάν διαθέτουμε σήμερα επίσημα στοιχεία για την εφαρμογή των ψηφιακών τεχνολογιών, της διαμεσολάβησης και της διαιτησίας στην Δικαιοσύνη. 

Χωρίς στοιχεία, χωρίς data, δεν θα καταφέρουμε να επιτύχουμε μια ταχεία και αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης.

Σε άλλους τομείς νομοθετήσατε με μια συντηρητική, αδιέξοδη και χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση προσέγγιση, όπως στην περίπτωση των εκτεταμένων αυστηροποιήσεων των ποινών και στην αναστολή της κοινωφελούς εργασίας.

Πρωτοβουλίες και αδράνειες με τις οποίες αυτές έχετε αποκόψει κάθε δεσμό με τον πανευρωπαϊκό στόχο της ομαλής επανένταξης χάριν ενός άκρως συνητηρητικού ακροατηρίου αλλά και άλλων μικροπολιτικών στόχων.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του κ. Καμίνη

Είναι η ώρα του απολογισμού για την Δικαιοσύνη και η συγκυρία είναι αλήθεια πως δεν είναι ευνοϊκή.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, με ευθύνη της κυβέρνησης, και όπως θα φανεί όχι μόνο, συνεχίζει να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας η μεγάλη σκιά των παρακολουθήσεων. Η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει κατορθώσει να πείσει την κοινή γνώμη ότι έχει τη διάθεση να ρίξει φως σε αυτή τη σκοτεινή υπόθεση. Σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης. Ούτε οι θεσμοί έχουν λειτουργήσει μέχρι στιγμής – κάθε άλλο! Είδαμε από την πλευρά της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου να τίθενται φραγμοί στο έργο και στη δράση της ανεξάρτητης αρχής ώστε να εκπληρώσει τη συνταγματική της αποστολή, ούτε πολιτικά έχει υπάρξει κάποιο φως. Δεν είδαμε την κυβέρνηση να βγαίνει με θάρρος να αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για αυτό το οποίο συνέβη. Το γεγονός ότι θεωρήθηκαν υπεύθυνα δευτερεύοντα πρόσωπα χωρίς πολιτική υπόσταση επιβαρύνει την εικόνα. Ο Πρωθυπουργός, από τη στιγμή που επέλεξε να μην παραιτηθεί θα έπρεπε να προσέλθει στη Βουλή και να θέσει θέμα εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του. Δεν το έκανε. Δεν το έκανε γιατί φοβήθηκε ότι αν το έκανε αυτό, θα υπήρχαν δυσαρμονίες μέσα στην κυβερνητική πλειοψηφία και ενδεχομένως ένα αποτέλεσμα που πολιτικά δεν θα τον ευνοούσε καθόλου. 

Με τη σειρά της όμως η Αξιωματική Αντιπολίτευση υποπίπτει και αυτή σε λάθη. Ένα λάθος τακτικής πρώτα απ’όλα, να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας, που κατόρθωσε αυτό που ήθελε η κυβέρνηση: να συσπειρώσει την κυβερνητική πλειοψηφία. Να πειθαναγκάσει μέλη της πλειοψηφίας τα οποία είχαν υποπέσει θύμα παρακολούθησης να την υπερψηφίσουν. Και από τη στιγμή που το σχέδιο αυτό της αντιπολίτευσης αποτυγχάνει, επιλέγει τότε την ακραία στάση να μην ψηφίζει νομοσχέδια και να ζητάει εκλογές. Αλλά και όχι μόνο αυτό: Ουσιαστικά με τη στάση της να βαθαίνει και ολοκληρώνει την παραβίαση του απορρήτου. 

Τι εννοώ; Εννοώ αυτό που ελέχθη προχθές από την εκπρόσωπο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ: ότι δηλαδή αν το ΠΑΣΟΚ δεν συμβαδίσει με τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ για διακυβέρνηση, θα μπορεί να θεωρηθεί ότι ο κ. Ανδρουλάκης εκβιάζεται από την κυβέρνηση. Αυτό είναι δείγμα ολοκληρωτικής νοοτροπίας. Αυτό σημαίνει ότι στο βαθμό που ο οποιοσδήποτε που παρακολουθήθηκε δεν θα συμβαδίζει με τα σχέδια της αντιπολίτευσης θα θεωρείται εσαεί ύποπτος ότι χειραγωγείται από την κυβέρνηση και εκβιάζεται. Αυτό προδίδει όπως είπα μια ολοκληρωτική νοοτροπία, το θεωρώ ένα σοβαρό ολίσθημα από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ελπίζω ότι τέτοιο σφάλμα δεν θα επαναληφθεί. 

Εμείς προσερχόμαστε στη συζήτηση με νηφαλιότητα, ευθύνη, βαθιά κατανόηση και πίστη στον κοινοβουλευτικό μας ρόλο, ανεξάρτητα από σκοπιμότητες και μικροπολιτικά συμφέροντα.

• Οι διαφορές ιδιωτικού δικαίου, υφιστάμενες ή μέλλουσες, που μπορεί  να προέλθουν από ορισμένη έννομη σχέση μπορούν να υπαχθούν σε διαιτησία εφόσον εκείνοι που τη συνομολόγησαν έχουν την εξουσία να διαθέτουν ελεύθερα το αντικείμενο της διαφοράς. 
• Με το νομοσχέδιο καθιερώνεται η γενική αρχή ότι όλες οι έννομες διαφορές μπορούν να υπαχθούν σε διαιτησία, εκτός αν ο νόμος το απαγορεύει, θεσπίζεται δηλαδή ένα τεκμήριο υπέρ της διαιτησίας.
•  Κάθε προσπάθεια αλλαγής νοοτροπίας και προώθησης εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών των πολιτών μάς βρίσκει καταρχήν σύμφωνους.
• Έχω τονίσει επανειλημμένα ότι αυτό που χρειάζεται ο χώρος της Δικαιοσύνης είναι μια ανατροπή της κυρίαρχης αντίληψης ότι ο πολίτης θα βρει το δίκιο του μόνον αφού διασχίσει την πόρτα του δικαστηρίου.
• Όπως επισημάνθηκε και κατά την επεξεργασία του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου στην αρμόδια επιτροπή, στο πλαίσιο των συναλλακτικών σχέσεων ανακύπτουν αντίστοιχης φύσης διαφορές που πολλές φορές εμπλέκουν τις εθνικές και τις αλλοδαπές δικαστικές αρχές. 
• Τέτοιες διαφορές, για παράδειγμα στον επιχειρηματικό κλάδο, παρουσιάζουν ιδιαίτερα αυξημένο ενδιαφέρον. 
• Και τούτο διότι αν μη τί άλλο πολλές φορές διακυβεύονται μεγάλα χρηματικά ποσά και ο χρόνος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. 
• Οι διαφορές πρέπει να επιλυθούν το συντομότερο δυνατό. Άλλωστε, η έγκαιρη επίλυση είναι ένδειξη ορθής και αποτελεσματικής απονομής της Δικαιοσύνης.
• Είναι λοιπόν εν προκειμένω προφανής η ανάγκη θέσπισης και λειτουργίας ενός εξωδικαστικού θεσμικού μηχανισμού, ο οποίος θα παρέχει τη δυνατότητα ταχείας και έγκυρης επίλυσης διαφορών, στο πλαίσιο της διεθνούς εμπορικής διαιτησίας.
• Εκφράστηκε έντονη ανησυχία για το άρθρο 46 και ειδικά ως προς την πρόβλεψη δυνατότητας ανάθεσης της διεθνούς εμπορικής διαιτησίας σε Οργανισμούς Θεσμικής Διαιτησίας που είναι ιδιωτικοί φορείς, ανώνυμες εταιρίες αλλά και οργανισμοί που  μπορεί να έχουν συσταθεί και να λειτουργούν στην αλλοδαπή.
• Ζήτημα που το επισημαίνει και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής
• Υπάρχει ανησυχία για έλλειμα ελέγχου, λιγότερα εχέγγυα αξιοπιστίας, για έλλειμμα λογοδοσίας, για έλλειμμα διαφάνειας και δεν φάνηκε να παρέχονται επαρκείς δικλίδες  ασφαλείας που θα μετριάσουν αυτές τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς. Και για να πάμε ακόμη πιο πέρα, θα είναι μάλλον δύσκολο να συλλέγονται στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εμπορική διαιτησία που θα διενεργείται από ανώνυμες εταιρίες αλλά και οργανισμούς που δεν βρίσκονται στην Ελλάδα.
• Τελικά θα είναι μάλλον αδύνατο να γίνει αξιολόγηση της εφαρμογής του θεσμού προκειμένου να τον βελτιώσουμε.
• Το έλλειμμα λογοδοσίας και η απουσία αξιόπιστης αξιολόγησης δυναμιτίζουν εν τη γενέσει τους κάθε προσπάθεια αλλαγής παραδείγματος και καλλιεργούν το αίσθημα ανασφάλειας. 
• Δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πολίτες τέτοιες πρακτικές, δεν ενδυναμώνουν τον δημόσιο τομέα, δεν εμπλουτίζουν τη θεσμική μνήμη και αυτό θα πρέπει να το λάβουμε πολύ σοβαρά υπ’όψη μας. 
• Ρωτώ, και δεν είναι η πρώτη φορά, εάν διαθέτουμε σήμερα επίσημα στοιχεία για την εφαρμογή των ψηφιακών τεχνολογιών, της διαμεσολάβησης και της διαιτησίας στην Δικαιοσύνη. 
• Τουλάχιστον για κάποια ψηφιακά πιστοποιητικά μάλλον μια αρνητική εικόνα έχουμε, αφού η έκδοσή τους καθυστερεί υπέρμετρα, όπως μας έχει πει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών κατά τη συζήτηση άλλου νομοσχεδίου και ως εκ τούτου η πολυπόθητη επιτάχυνση δεν έχει ακόμη επιτευχθεί.
• Όσον αφορά τις άλλες διατάξεις του σχεδίου νόμου είναι γεγονός ότι εκφράστηκαν ανησυχίες για το άρθρο 51 και τον  επανακαθορισμό και τον σχεδόν διπλασιασμό του ελάχιστου ύψους της προϋπολογιζόμενης δαπάνης συμβάσεων του Δημοσίου όταν καθιερώνεται προληπτικός έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο προληπτικός έλεγχος είναι κάτι θετικό. Είναι κάτι που τουλάχιστον οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης το είχαν ζητήσει. Υπό την προϋπόθεσή όμως ότι περατώνεται έγκαιρα. 
• Ένα άλλο ζήτημα που απασχόλησε σχετίζεται με τα άρθρα 55 έως 57, και κυρίως με το άρθρο 55 όπου συστήνεται ειδικός διανεμητικός λογαριασμός για τους Δικαστικούς Επιμελητές, όπως έχουν ζητήσει και οι συνδικαλιστικοί τους φορείς. 
• Έγινε μεγάλη συζήτηση  για τη μείωση του ποσοστού της παρακράτησης στο 30% κάτι που είναι και δική μας πρόταση. 
• Στα θετικά του νομοσχεδίου καταγράφεται η προσπάθεια που γίνεται για την ταχεία διεκπεραίωση των εκκρεμών συνταξιοδοτικών υποθέσεων παρότι φαίνεται να μετακυλίεται ένα τμήμα του βάρους στους πολίτες όπως η περίπτωση του παραβόλου των 300 ευρώ.
• Στον χώρο της Δικαιοσύνης έγιναν τα τελευταία χρόνια κάποιες προσπάθειες εκσυγχρονισμού σε νομοθετικό επίπεδο, χωρίς όμως να υπάρχει συνέχεια στην εφαρμογή τους.
• Γι΄αυτό άλλωστε συνεχίζει να χρονίζει η απονομή της Δικαιοσύνης ενώ παραμένουν οι χρόνιες παθογένειες της υποστελέχωσης των υπηρεσιών των δικαστηρίων.
• Διαπιστώθηκε επίσης ένα συστηματικό έλλειμμα ουσιαστικής προηγούμενης διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς αλλά και το έλλειμμα προηγούμενης προετοιμασίας και συλλογής στοιχείων για την κατάσταση στα ελληνικά δικαστήρια. Χωρίς στοιχεία, χωρία data, δεν θα καταφέρουμε να επιτύχουμε μια ταχεία και αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης. 
• Σε άλλους τομείς νομοθετήσατε με μια συντηρητική, αδιέξοδη και χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση προσέγγιση, όπως στην περίπτωση των εκτεταμένων αυστηροποιήσεων των ποινών και στην αναστολή της κοινωφελούς εργασίας.
• Πρωτοβουλίες και αδράνειες με τις οποίες αυτές έχετε αποκόψει κάθε δεσμό με τον πανευρωπαϊκό στόχο της ομαλής επανένταξης χάριν ενός άκρως συνητηρητικού ακροατηρίου αλλά και άλλων μικροπολιτικών στόχων.
• Τέλος, ακόμη περιμένω να μου απαντήσετε Κύριε Υπουργέ, τί ακριβώς αφορά ένα διαφημιστικό σποτ στην τηλεόραση για κάποιο ΕΣΠΑ σχετικά με την αναβάθμιση των απολύτως και διαχρονικά απαξιωμένων Επιμελητών Κοινωνικής Αρωγής.
• Όπως είπα στην αρχή, δεν είναι η καταλληλότερη συγκυρία για να προβούμε σε μία ευνοϊκή αξιολόγηση της δικαιοσύνης, και όλα αυτά τα οφείλουμε σε μία επικίνδυνη κυβερνητική αλαζονεία και δυστυχώς και στο διαγραφόμενο κλίμα ακραίας πόλωσης, μέσα στο οποίο θα διεξαχθούν οι επικείμενες εκλογές.