ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
Κόντρα Γερουλάνου-Μπακογιάννη για το Νομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση: “Για να θέλεις την άποψη της Ελληνίδας και του Έλληνα πρέπει να τη σέβεσαι.”
Η τοποθέτηση του Παύλου Γερουλάνου στο Δημοτικό Συμβούλιο σχετικά με το Νομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση:
“Κ. Πρόεδρε,
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Όσοι δεν επενδύουν στο μέλλον τους δεν δείχνουν μόνο ότι δεν νοιάζονται για τα παιδιά τους.
Δείχνουν ότι δεν πιστεύουν καν στους εαυτούς τους.
Αυτό το Νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δείχνει με τρόπο καθοριστικό ότι το πολιτικό σύστημα δεν πιστεύει στην Ελληνίδα και τον Έλληνα.
Τα τελευταία 10 χρόνια έχουμε συζητήσει 3 νομοσχέδια για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και 4 τα τελευταία 12 χρόνια. Αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό.
Το γεγονός όμως ότι μας έχει πάρει 12 χρόνια να αναφερθούμε στους πολίτες τους οποίους αφορά η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι θλιβερό.
Διότι αυτό είναι το τρίτο νομοσχέδιο στη σειρά που ασχολείται με το πώς παίρνουμε αποφάσεις και όχι με το πώς θα εξυπηρετούμε τον πολίτη καλύτερα.
Δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Μόνο η αλαζονεία της εξουσίας μπορεί να σε οδηγήσει να τα συγχέεις.
Όπως σας είπα και πριν, το ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων, για παράδειγμα, είναι πιο σημαντικό για τον πολίτη από τις διαδικασίες του Δημοτικού Συμβουλίου και των Επιτροπών.
Αλλά έχουμε ασχοληθεί πολύ με το δεύτερο και καθόλου με το πρώτο.
Και ειδικά στα δύο τελευταία νομοσχέδια έχουμε κάνει κάθε τι που μπορούμε, στο όνομα της «αποτελεσματικότητας», για να κρατήσουμε τον πολίτη μακριά από τις αποφάσεις.
Για να του πούμε, όσο λιγότερο σε έχουμε στα πόδια μας τόσο το καλύτερο.
Διότι είναι νομοσχέδια που κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να παίρνει τις αποφάσεις ο Δήμαρχος χωρίς έλεγχο και λογοδοσία.
Ας ξεκινήσουμε από τα μεγάλα. Απλή Αναλογική.
Άκουσα τον Πρόεδρο της ΚΕΔΕ να διατείνεται ότι η Απλή Αναλογική απέτυχε.
Ως Δήμαρχος ο κ. Παπαστεργίου έχει κάθε δικαίωμα να μας πει την άποψή του.
Αλλά ως πρόεδρος της ΚΕΔΕ θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός για τρεις λόγους:
- Πρώτον, διότι η Απλή Αναλογική ποτέ δεν δοκιμάστηκε.
Η ερμαφρόδιτη Αναλογική του ΣΥΡΙΖΑ, που εκλέγει παντοδύναμο δήμαρχο τη δεύτερη Κυριακή δεν είναι Απλή Αναλογική.
- Δεύτερον, ακόμα και αυτό το ερμαφρόδιτο σχήμα αναιρέθηκε όσο γρήγορα εφαρμόστηκε από τον νόμο που έδινε όλη τη δύναμη στις Επιτροπές.
Είχα πει τότε και το ξαναλέω.
«Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό.»
- Και τρίτον, έκανε κάποια αξιολόγηση ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ και δεν μας το είπε;
Ή βγάζει μόνο συμπεράσματα από Δημάρχους που δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις;
Έχουμε 300 δήμους.
Μπορεί να μας πει πόσοι έπαψαν να λειτουργούν και πόσοι θα λειτουργούσαν καλύτερα με το σύστημα που προτείνει η κυβέρνηση;
Διότι εγώ μπορώ να σας πω έναν που θα λειτουργούσε χειρότερα.
Και αυτός είναι ο Δήμος Αθηναίων.
Πραγματικά, τι έχει να κερδίσει ο Δήμος μας από ένα σύστημα σαν αυτό που προτείνει η κυβέρνηση;
Ας μας εξηγήσει.
Άρα ένας νέος νόμος που διορθώνει την Απλή Αναλογική χωρίς να αξιολογεί την Απλή Αναλογική δεν μας πάει απλά πίσω στο 2010. Μας πάει στο 1970.
Διότι αυτός ο νόμος είναι μια παραδοχή ότι η πραγματική Δημοκρατία δεν είναι για εμάς τους Έλληνες.
Και μια τέτοια παραδοχή μόνο δεξιά του ‘70 θα μπορούσε να ισχυριστεί.
Πριν το στηρίξει ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ αυτό που λέει, ας αναλογιστεί πόσο καιρό θα μας πάρει μέχρι να ξαναδοκιμάσουμε πραγματικά τη δυνατότητά μας να ασκήσουμε πραγματική δημοκρατία.
Στα επιμέρους τώρα.
Ο αποκλεισμός των πολιτών σε αυτό το νομοσχέδιο γίνεται με διάφορους τρόπους:
Πρώτον, γίνεται πιο δύσκολο και πιο ακριβό να εκλεγείς.
Αυτό σημαίνει ότι μικρές παρατάξεις αποκλείονται.
Δεν αρκεί που τις κρατάμε έξω από Επιτροπές, τώρα πρέπει να τις βγάλουμε από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Ακούστε, με τον κ. Βουλγαράκη, με τον κ. Καπερνάρο, με την κα Ρέππα και τον κ. Κωνσταντίνου διαφέρουμε σε πολλά.
Όμως, όποιος διατείνεται ότι αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο θα ήταν καλύτερο αν δεν τους είχαμε θα έλεγε ψέματα.
Έχουν φέρει θέματα που δεν θα συζητούσαμε αλλιώς.
Έχουν φέρει απόψεις που δεν θα ακούγαμε αλλιώς.
Και το πιο σημαντικό, έχουν εκπροσωπήσει φωνές Αθηναίων που δεν θα ακούγονταν αλλιώς.
Σε αυτό το νομοσχέδιο, εκτός του ότι μειώνουμε τους Δημοτικούς Συμβούλους, αυξάνουμε τους Συμβούλους του Δημάρχου.
Δηλαδή, άλλος ένας Δημοτικός Σύμβουλος του Αθήνα Ψηλά θα μας έκανε πιο πλούσιους δημοκρατικά από μια ακόμα Παράταξη με άλλη άποψη ή ακόμα και έναν πρώην Υπουργό Πολιτισμού;
Και σαν να μην έφτανε η πλειοψηφία στο ΔΣ, ο Δήμαρχος διατηρεί και την πλειοψηφία στις επιτροπές για να είναι σίγουρος ότι θα περάσουν όλα όπως ακριβώς τα θέλει.
Και ρωτώ τον κ. Μπακογιάννη. Είναι αυτό κάτι που χρειάζεται; Είναι κάποια εξουσία που του λείπει που έχει ανάγκη; Δεν άκουσα κάτι.
Αλλά από την άποψη της Δημοκρατίας και της Αποτελεσματικότητας αυτό που βρίσκω εντυπωσιακό είναι ότι καταργεί τα Διαμερίσματα.
Μα όλοι μας δε λέγαμε ότι χρειαζόμαστε Συμβούλια Γειτονιάς;
Όλοι δεν είχατε υιοθετήσει την πρότασή μας, της παράταξης Αθήνα Είσαι Εσύ, για αποφάσεις ακόμα πιο κοντά στον πολίτη;
Υπήρχε λόγος για αυτό. Διότι τα Συμβούλια Γειτονιάς θα ήταν και πιο αποτελεσματικά και πιο γρήγορα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της γειτονιάς.
Προφανώς, και πιο δημοκρατικά.
Δηλαδή ποιο τους ενόχλησε; Το γρήγορα, το αποτελεσματικά ή το δημοκρατικά;
Μάλλον το τρίτο διότι τα άλλα δύο τα επικαλούνται πολύ συχνά.
Ξεκίνησα μιλώντας για συμμετοχή.
Για τη σημασία να ακούγεται η φωνή του πολίτη σε κάθε δομή της διοίκησης.
Διότι είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλίζεται η Διαφάνεια και η Λογοδοσία
Και να ελέγχεται η εξουσία.
Και ανέδειξα πόσα λάθη γίνονται όταν οι αποφάσεις μας δεν νομιμοποιούνται από τη βούληση της Ελληνίδας και του Έλληνα.
Αλλά εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Ότι για να θέλεις την άποψη της Ελληνίδας και του Έλληνα πρέπει να τη σέβεσαι.
Να πιστεύεις βαθιά μέσα σου ότι μια ακόμη φωνή είναι πλούτος για τη Δημοκρατία και να είσαι έτοιμος να υπερσασπιστείς αυτή τη φωνή ακόμα και αν διαφωνείς μαζί της.
Υπό αυτή την έννοια, ο νόμος αυτός είναι μια σημαντική υποχώρηση της Δημοκρατίας.
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτός ο νόμος πρέπει να αποσυρθεί.
Στη θέση του να έρθει ένας άλλος που να ξεκινάει από την ακριβώς αντίθετη αφετηρία.
Ότι η Δημοκρατία δεν είναι πρόβλημα αλλά λύση,
ότι οι Δήμαρχοι πρέπει να ελέγχονται αλλά και να δέχονται βοήθεια και από ένα Δημοτικό Συμβούλιο με περισσότερες φωνές και από Επιτροπές με ισχύ και από Συμβούλια Γειτονιάς που ανταποκρίνονται γρήγορα και αποτελεσματικά στις απαιτήσεις των Αθηναίων.
Ένα νομοσχέδιο που θα δημιουργήσει μηχανισμούς διαφάνειας, διαβούλευσης και λογοδοσίας τέτοιους που θα δικαιολογεί τη μεταφορά πραγματικής εξουσίας στους Δημάρχους.
Όχι τη μεταφορά αρμοδιοτήτων όπως τις διεκπεραιώνει η κεντρική διοίκηση αλλά τη μεταφορά εξουσίας που θα βρίσκεται στην υπηρεσία και τον έλεγχο του πολίτη.
Ένα νομοσχέδιο που θα μεταφέρει πόρους, περιουσία και εξουσία ώστε να γίνει η Ελλάδα ένα πραγματικό επιτελικό κράτος και όχι ένα κράτος που όλοι περιμένουμε τις αποφάσεις από το Μαξίμου.
Με λίγα λόγια ένα νομοσχέδιο που αντί να απαξιώνει τον Έλληνα να του δείχνει την εμπιστοσύνη που του αξίζει”.
