Γιώργος Καμίνης: «Η διαμεσολάβηση όχι μόνο αποφορτίζει τη Δικαιοσύνη, αλλά διαπαιδαγωγεί τους Κοινωνούς του Δικαίου»

Την έντονη προτροπή προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα να ενισχύσει τον θεσμό της δικαστικής διαμεσολάβησης ως μέσου υπέρβασης των χρόνιων προβλημάτων στον τομέα της δικαιοσύνης περιλάμβανε η σημερινή ομιλία του βουλευτή Επικρατείας ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής Γιώργου Καμίνη κατά τη συζήτηση, στην Ολομέλεια της Βουλής, του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Κώδικας Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών».

«Αποτελεί μια προσωπική εμμονή δική μου, όχι αδικαιολόγητη νομίζω, το θέμα της διαμεσολάβησης γιατί πιστεύω ότι όσες μεταρρυθμίσεις κι αν εφαρμόσουμε στο ισχύον σύστημα πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να υπερβούμε τα σοβαρά δομικά και διαχρονικά προβλήματα στην απονομή της Δικαιοσύνης. Η διαμεσολάβηση δεν είναι μόνο ένα μέσο το οποίο θα αποφορτίσει τη Δικαιοσύνη από το τεράστιο βάρος των υποθέσεων, διαπαιδαγωγεί παράλληλα και τους κοινωνούς του δικαίου, στο ότι μπορούν εξώδικα να επιλύουν τις διαφορές τους. Αυτό θα έχει μια ευεργετική επίδραση σε μια κοινωνία η οποία έχει μάθει με το παραμικρό, προκειμένου να επιλύει τις διαφορές της, να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη» τόνισε στην ομιλία του ο Γιώργος Καμίνης.

Ακολουθουν τα βασικά σημεία της ομιλίας του Γιώργου Καμίνη:

– Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην δεύτερη έκθεσή της για το κράτος-δικαίου στην Ελλάδα που δημοσίευσε το 2021 εστιάζει σε τρία κομβικά σημεία, σε τρία ζητούμενα: την Ανεξαρτησία, την Ποιότητα και την Αποδοτικότητα της Δικαιοσύνης. Αυτά απασχολούν τον μέσο πολίτη κι αυτά πρέπει να απασχολήσουν κι εμάς σήμερα.

– Υπάρχει όμως ήδη μια σοβαρή παράλειψη: η κυβέρνηση -κατά τρόπο ανεξήγητο για μένα- δεν συζήτησε διεξοδικά με τους άμεσα ενδιαφερόμενους για ένα νομοθέτημα που καθορίζει τη λειτουργία των οργάνων απονομής της Δικαιοσύνης και την προσωπική και περιουσιακή κατάσταση των δικαστικών λειτουργών.

– Ο νόμος που μεταρρυθμίζουμε είναι ένας νόμος του 1988. Θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη περίσκεψη και πιο σοβαρή διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς όταν μεταβάλλουμε ένα νομοθέτημα που έχει ζωή 25 ετών.

– Αν είχε προηγηθεί μια σοβαρή και διεξοδική διαβούλευση, τότε δεν θα βλέπαμε το εξής παράδοξο: από τη μια πλευρά οι δικηγόροι σε διατάξεις που τους αφορούν να έχουν ξεσηκωθεί σε θέματα σχετικά με την ίδρυση και συγχώνευση δικαστηρίων και κατά δεύτερον οι δικαστές επίσης σε θέματα που τους αφορούν να έχουν εκφράσει πολύ έντονες διαφωνίες.

ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ – ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΘΕΣΜΟ

– Αποτελεί μια προσωπική εμμονή δική μου, όχι αδικαιολόγητη, το θέμα της διαμεσολάβησης γιατί πιστεύω ότι όσες μεταρρυθμίσεις κι αν εισαγάγουμε στο ισχύον σύστημα πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να υπερβούμε τα σοβαρά δομικά και διαχρονικά προβλήματα στην απονομή της Δικαιοσύνης. Θα έπρεπε η μέριμνα του νομοθέτη να είναι πώς δεν θα υπάρχει περισσότερη δικαστική ύλη, πώς θα μπορούμε εξώδικα να λύνουμε τις διαφορές. Η μεγάλη απάντηση σε αυτό είναι η διαμεσολάβηση, την οποία σπεύσατε να φέρετε. Ήταν ένα από τα πρώτα νομοθετήματα της θητείας της κυβέρνησης. Ήταν ένα πρώτο βήμα αλλά δεν έχουμε δει να έχει συνέχεια.

– Η διαμεσολάβηση δεν είναι μόνο ένα μέσο το οποίο θα αποφορτίσει τη Δικαιοσύνη από το τεράστιο βάρος των υποθέσεων, διαπαιδαγωγεί παράλληλα και τους κοινωνούς του δικαίου, στο ότι μπορούν εξώδικα να επιλύουν τις διαφορές τους. Αυτό θα έχει μια ευεργετική επίδραση σε μια κοινωνία η οποία έχει μάθει με το παραμικρό, προκειμένου να επιλύει τις διαφορές της, να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη.

Για το άρθρο 126

Μου έκανε κακή εντύπωση το γεγονός ότι εάν ένας δικαστής παραλειφθεί για τρίτη φορά λόγω ανεπάρκειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του μπορεί να κριθεί άξιος να υπηρετήσει σε διοικητική θέση. Πιστεύετε ότι αυτός που έχει κριθεί τρεις φορές ανεπαρκής θα μπορέσει να κάνει τη δουλειά του όπου κι αν τον βάλουμε; Σε όποια Υπηρεσία κι αν πάει ουσιαστικά θα δηλητηριάσει την ατμόσφαιρα. Κι ένας άνθρωπος που έχει κριθεί τρεις φορές ανεπαρκής αφού έχει τελειώσει τουλάχιστον μια νομική σχολή δεν είναι ανεπαρκής ως προς το επίπεδο των γνώσεών του, αλλά ως προς την εργατικότητα ή ως προς τη δυνατότητά του να συνεργάζεται. Σε οποιοδήποτε εργασιακό κλίμα κι αν βρεθεί ο άνθρωπος αυτός, θα προκαλέσει πρόβλημα.