Γιώργος Πεταλωτής: “Η 3η Σεπτέμβρη του Ανδρέα, ήταν η δεύτερη μετά από αυτήν του Μακρυγιάννη που καθόρισε καταλυτικά την πολιτική ιστορία της χώρας”

Γράφει ο Γιώργος Πεταλωτής, πρ.Υπουργός

Η 3η Σεπτέμβρη του Ανδρέα, ήταν η δεύτερη μετά από αυτήν του Μακρυγιάννη που καθόρισε καταλυτικά την πολιτική ιστορία της χώρας. Δεδομένες εξουσίες χρόνων αμφισβητήθηκαν με τις ημερομηνίες αυτές δυναμικά, ουσιαστικά και θεμελιωτικά για τη Δημοκρατία.

Εκ των υστέρων και από χρονική απόσταση θεωρούμε λογικό και αντίστοιχο της προσωπικότητας του Ανδρέα Παπανδρέου να ιδρύσει ένα Κίνημα όπως το ΠΑΣΟΚ μέσα από την ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη.

Όμως καθόλου εύκολο, καθόλου αναμενόμενο και δεδομένο ήταν σε μια χώρα που παρέπαιε βγαίνοντας από την καταστροφή της χούντας, όπου ως αντίδοτο σταθερότητας προβαλλόταν αφενός μεν η με ευρωπαϊκές αναφορές πλέον Δεξιά, που περιλάμβανε όμως και πολλούς χουντικούς πυλώνες, κι από την άλλη,  ένα ισχνό άνευρο Κέντρο και μια ενθουσιώδης μεν αλλά με προδιαγεγραμμένη χωρητικότητα Αριστερά ως συμπληρώματα σε μια μεταπολιτευτική  Δημοκρατία που στηνόταν.

Αυτό το σκηνικό ήλθε να ανατρέψει αποφασιστικά , διόλου εύκολο, ο Ανδρέας, διακηρύσσοντας στοιχεία ριζοσπαστικά, πρωτοφανώς δυναμικά, απελευθερωτικά της κοινωνίας, πολιτικά ανατρεπτικά και ενάντια στο αφήγημα που ήδη στηνόταν για την  πορεία της χώρας. Μαζί με μια ομάδα προοδευτικών συνοδοιπόρων κατόρθωσαν το μη αναμενόμενο.

Έσπασαν στερεότυπα και  ενέταξαν με δημοκρατικό τρόπο στην καθημερινότητα της κοινωνίας και της πολιτικής αντιλήψεις και πρακτικές που μέχρι τότε προβαλόταν ως ουτοπικές, ακραίες ή “για άλλους λαούς”. Με τις όποιες αμφιβολίες σε πρόσωπα, κατοπινές συμπεριφορές, ιδέες, την ημέρα εκείνη ξεκίνησε μια ειρηνική επανάσταση για την Ελλάδα που προχώρησε την Κοινωνία και τη Δημοκρατία.

Στην πορεία μέχρι σήμερα πολλά άλλαξαν, άλλαλοξοδρόμησαν,διαστρεβλώθηκαν, χειραγωγήθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν κατά το συμφέρον, η ουσία όμως παραμένει. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σήμερα οι βασικές αρχές της Διακήρυξης εκείνης παραμένουν επίκαιρες. Σήμερα, μακριά από στείρες προσκολλήσεις στο παρελθόν, αλλά με σταθερές αξίες και αρχές, ας ψάξουμε τα νοήματα της Δημοκρατίας, της Κοινωνικής Απελευθέρωσης, της Ανεξαρτησίας σε όσα συμβαίνουν και ακολουθούν. 

Διεύρυνσηη ανισοτήτων, κλιματική αλλαγή για την οποία εμείς μιλήσαμε πρώτοι  ουσιαστικά και όχι ως πρόφαση ανικανότητας, δημογραφικό, κλιματική μετανάστευση, έλλειψη νερού, υποβάθμιση της φύσης, τεχνητή νοημοσύνη, ακροδεξιά και παρακράτος, υπερσυγκέντρψση εξουσιών, χρέος 400 δις, 28% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας με προοπτική προς το 50%, φτωχή και φθίνουσα πολιτική εκπροσώπηση, είναι μερικές από τις προκλήσεις που έχουμε μποστά μας και στις οποίες το πολιτικό σύστημα συλλήβδην δεν έχει απαντήσεις.

Στους ρευστούς καιρούς, στην επισφάλεια που βιώνουμε, αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι και όχι απλώς νοσταλγοί ή χειροκροτητές οφείλουμε να ανοίξουμε νέες δυναμικές πολιτικοποίησης, αναζωογόνησης, κατανόησης της πολιτικής ουσίας και όχι βιτρίνας, να ορίσουμε ξανά την έννοια της προόδου για να δημιουργήσουμε και προσδοκίες για τις νέες γενιές.

Σεβασμός στην 3η Σεπτέμβρη σημαίνει ξεβόλεμα και εστίαση στο μέλλον.