Αναλυτικά η ανάρτηση του Γιώργου Πεταλωτή στο Facebook:

Το νόμο για την προστασία της πρώτης κατοικίας τον φέραμε ως Κυβέρνηση το 2010 , δίνοντας μάχες χαρακωμάτων χωρίς υπερβολή με την τρόικα , σε συνθήκες πολύ δύσκολες. Ούτε αυτονόητος ήταν , ούτε απλός. Δούλεψαν πολλά επιτελεία μας σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο, οι αντιστάσεις τρόικας- τραπεζών και οικονομικών παραγόντων ήταν τεράστιες και τα επιχειρήματά τους έπρεπε να αντιμετωπιστούν τεκμηριωμένα και πειστικά. Η Λ. Κατσέλη έφερε πολλές φορές σχέδια του νόμου στο άτυπο Υπουργικό που ειχε καθιερώσει ο Παπανδρέου στο Μαξίμου. Εντός του Υπουργικού κάποιοι δυσανασχετούσαν για δικούς τους λόγους. Εκτός Υπουργικού, αυτοί που μας παρέδωσαν έλλειμμα 15% και οδήγησαν σε κατάρρευση την οικονομία και την κοινωνία δεν έμπαιναν καν στον κόπο να αντιληφθούν τι κάνουμε, άλλοι δε όπως τα ΜΜΕ μας λοιδορούσαν ότι όλο συνεδριάζαμε. Ο νόμος αυτός, παρά τις όποιες ατέλειες στην εφαρμογή του, στήριξε την κατοικία πολλών πολιτών, κυρίως αδύναμων, αυτά τα δέκα χρόνια . Πέρασε από σαράντα κύμματα λόγω του χαρακτήρα του ως έκτακτου . Το 2018 με το μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε νομίζω και η δρομολόγηση του τέλους του. Ο ´Αδωνις Γεωργιάδης , αντιπρόεδρος της ΝΔ , παραδεχόμενος βολικά ότι «πάσχει από ακράτεια λόγου» (εκεί που θέλει όμως) , δήλωσε ότι ο νόμος είναι «ζημιογόνος για την οικονομία» και το πομπώδες ότι «είσοδος στην κανονικότητα σημαίνει κανονική καπιταλιστική οικονομία» (λες και την είχαμε ποτέ δηλαδή και τώρα θα την ξαναβρούμε, ή λες και οδεύουμε στην κανονικότητα παντού). Στην δε αντιπολίτευση αντέδρασαν, λες και ανακάλυψαν τώρα την κατάργηση του νόμου. Και αντί να βρεθεί μιά σοβαρή γραμμή που, και να αναθερμάνει τη στεγαστική πίστη μακριά από υπερβολές και καταχρηστικές ασκήσεις , αλλά και να προστατεύσει τις πραγματικά ευάλωτες ομάδες, η μάχη πρόσκαιρων εντυπώσεων υποκαθιστά την όποια σοβαρή και συμφέρουσα κοινωνικά πρόταση.´Ετσι με βολικές , ανέξοδες και φθηνές υπεραπλουστεύσεις λύνονται και τα χέρια «θεσμών» και Τραπεζών .