Η Αποχή στις Ευρωεκλογές: Το Μεγάλο “Όχι” του Ελληνικού Λαού στο Πολιτικό Σύστημα

Γράφει ο Άγγελος Γαβρής

Οι ευρωεκλογές του 2024 έφεραν στο φως μια πραγματικότητα που οι πολιτικοί μας προσπαθούν μάταια να αγνοήσουν: την απέραντη απαξίωση και αδιαφορία του ελληνικού λαού προς το πολιτικό σύστημα. Η αποχή έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα, με εκατομμύρια πολίτες να προτιμούν να μείνουν σπίτια τους αντί να στείλουν το μήνυμά τους στις κάλπες. Αυτό δεν είναι απλώς ένα σημάδι απογοήτευσης. Είναι μια καθαρή, ηχηρή καταδίκη.

Ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα φαίνεται να μην κατανοεί ή, ακόμα χειρότερα, να αδιαφορεί για το μήνυμα αυτό. Οι ηγέτες μας ζουν μέσα σε έναν αεροστεγώς απομονωμένο θόλο εξουσίας και προνομίων, ανίκανοι ή απρόθυμοι να καταλάβουν την καθημερινότητα του πολίτη. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, τα πρόσωπα εναλλάσσονται, αλλά οι πολιτικές παραμένουν ίδιες, εξυπηρετώντας συμφέροντα μακριά από τον κοινό λαό.

Ας μην κοροϊδευόμαστε: η αποχή δεν είναι αποτέλεσμα της “αδιαφορίας” του πολίτη, αλλά της επίγνωσης πως η ψήφος του έχει ελάχιστη, αν όχι μηδενική, αξία. Γιατί να ψηφίσει κάποιος, όταν ξέρει πως τα σκάνδαλα θα κουκουλωθούν, οι υποσχέσεις θα ξεχαστούν, και οι αλλαγές θα παραμείνουν απλά στο χαρτί; Οι πολίτες δεν είναι αδιάφοροι. Είναι εξοργισμένοι. Και αυτή η οργή εκφράζεται με την πιο δυνατή φωνή της αποχής.

Η απάντηση της πολιτικής ελίτ σε αυτό το φαινόμενο είναι γελοία. Αντί να αναλογιστούν την αποτυχία τους και να επιχειρήσουν να κερδίσουν ξανά την εμπιστοσύνη του λαού, καταφεύγουν σε ανούσιες ρητορείες και φτηνές δικαιολογίες. Ορισμένοι κατηγορούν την “απάθεια” των νέων, άλλοι ρίχνουν το φταίξιμο στις καιρικές συνθήκες. Κανείς όμως δεν τολμά να αναγνωρίσει την πραγματικότητα: το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι διαβρωμένο, αναξιόπιστο και βαθιά διεφθαρμένο.

Και τι θα γίνει τώρα; Οι ίδιοι πολιτικοί θα συνεχίσουν να αλληλοσυγχαίρονται, να κάνουν μεγαλόστομες δηλώσεις για “αλλαγές” και “μεταρρυθμίσεις” που δεν πρόκειται ποτέ να υλοποιηθούν. Οι πολίτες, από την πλευρά τους, θα συνεχίσουν να ζουν με τη σιωπηλή ελπίδα ότι κάποια στιγμή το πολιτικό σκηνικό θα καταρρεύσει κάτω από το βάρος της ίδιας του της σαπίλας.

Η αποχή στις ευρωεκλογές ήταν ένα ξεκάθαρο “όχι” στο υπάρχον πολιτικό σύστημα. Το ερώτημα είναι αν οι πολιτικοί μας είναι αρκετά ευφυείς και αρκετά θαρραλέοι να το ακούσουν. Μέχρι τότε, θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε το θέατρο του παραλόγου, όπου οι κυβερνώντες παίζουν το ρόλο των ηγετών και οι πολίτες το ρόλο των ανυποψίαστων θεατών. Η αποχή δεν είναι αδιαφορία, είναι επανάσταση. Και όσο το πολιτικό σύστημα αρνείται να αλλάξει, η αποχή θα μεγαλώνει, καταστρέφοντας ό,τι απέμεινε από τη δημοκρατία μας.