Η… δεξιά μετάλλαξη, το δίβατον και το πραγματικό γκάλοπ των εσωκομματικών

Ανούσιο, βαρετό, δίχως πραγματικό διάλογο, ένα ακόμη δίβατον (σ.σ. όπα, πώς σας πετσόκοψα έτσι) που δεν προσφέρει κάτι στην πολιτική και στον τηλεθεατή: το χθεσινό debate δεν έδωσε και πολλά, βέβαια ο χώρος βγήκε σε πανελλαδικό κανάλι, τρένταρε, ήταν στην επικαιρότητα. Κάτι ήταν κι αυτό.

Και ήταν, βέβαια, εμφανείς οι αδυναμίες αρκετών εκ των υποψηφίων στο.. γυαλί, όπως εμφανής και η ΔΕΞΙότητΑ του Ανδρέα Λοβέρδου που πούλησε πατριωτισμό, Πρέσπες κι άλλα γραφικά – ίσα που βγαίνει μπαλκόνι η Μαρέβα να τον χειροκροτήσει.

Πιο έμπειρος, και πιο σοβαρός ελέω της πρότερης εμπειρίας του υπουργικά, ο Παύλος Γερουλάνος ήταν αυτός που είχε τον πιο μεστό λόγο στο χθεσινοβραδινό debate αν και αναλώθηκε στα περί του άρρωστου πολιτικού συστήματος (ως αναφορά, και χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις). Εμμένω όμως σε παλιότερη θέση μου, πως ήταν κρίμα που δεν είχε ξεκινήσει τον προεκλογικό του αγώνα πολύ νωρίτερα – θα ήταν αρκετά μπροστά στις δημοσκοπήσεις και με ελπίδες για δεύτερη Κυριακή.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης έβγαλε ένα ευρωπαϊκό πρόσωπο, λογικό ελέω της εμπειρίας του στην Ευρωβουλή και φρόντισε με στόμφο να διαχωρίσει τη θέση του από τον ΣΥΡΙΖΑ και σενάρια συγκυβέρνησης, αναφερόμενος στη δημαγωγία Τσίπρα και στα γεγονότα του ’15. Ορθόν, αλλά μετά από εκλογές, όλα αυτά ξεχνιούνται διότι χώρα αφενός πρέπει να αλλάξει κυβέρνηση, αφετέρου να κυβερνηθεί.

Και του πιστώνεται ότι απέφυγε να απαντήσει με αιχμές κατά των υπολοίπων, μιλώντας για το δικό του όραμα, για ένα κόμμα με πρόγραμμα και μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο.

Ο Χάρης Καστανίδης εξέφρασε τις διαφωνίες του προς τους συνυποψηφίους του σε ορισμένα θέμα (όπως π.χ. προς τον Λοβέρδο σχετικά με το θέμα της αυστηροποίησης των ποινών), ωστόσο φάνηκε να προτάσσει την ενότητα του κόμματος, ιδιαίτερα προς το τέλος της συζήτησης.

Ο Παύλος Χρηστίδης κέρδισε κόσμο. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έδειξε πως έχει σημαντικό μέλλον στην παράταξη ενώ χρησιμοποίησε ωραίες ατάκες, όπως ότι «η σοσιαλδημοκρατία δεν είναι πούρα στα σαλόνια» και πως «η δημοκρατία είναι σαν τον έρωτα» που τον ανέβασαν σε δημοτικότητα – χρησιμοποίησε όμως παραπάνω από όσο έπρεπε το όνομα της Φώφης Γεννηματά.

Ο, δε, Ανδρέας Λοβέρδος, ζήτησε από όλους να πάρουν θέση για τη συμφωνία των Πρεσπών, ένα παντελώς άκυρο ερώτημα που σκοπό είχε να τον οδηγήσει σε κορώνες πατριωτισμού, η αλήθεια είναι πως δεν γνώριζα ότι εντός του ΠΑΣΟΚ είχαμε και Βελόπουλο. Και, άλλωστε, η στο τηρείται κατά γράμμα κι από τη νυν κυβέρνηση, τις ίδιες κορώνες μοίραζε προεκλογικά, πακέτο με σανό στους Μακεδονομάχους. Φυσικά κανείς δεν απάντησε στον Λοβέρδο διότι δεν υφίσταται ως ερώτηση.

Και μιας και τον αγνόησαν, έβαλλε κατά του Ανδρουλάκη που αν εκλεγεί, δεν μπορεί να παρίσταται στη Βουλή – λες και οι εκλογές, με τον Μητσοτάκη που μπλέξαμε, αργούν (σ.σ. άνοιξη, κοντή γιορτή…). Σοβαρό, λοβερδικό επιχείρημα ενάντια σε συνυποψήφιό του, δεν βρίσκετε;

Ας είναι. Αργά ή γρήγορα το ΠΑΣΟΚ θα συνέλθει από τη δεξιά… μετάλλαξη, ή μετάλλαξη Δ αν θέλετε, της εσωτερικής του «πανδημίας».

Απουσίασε, προσωπική του επιλογή βέβαια, ο Γιώργος Παπανδρέου – διαφώνησαν αρκετοί με την απόφασή του αλλά ήταν εν μέρει σωστή. Διότι η εσωστρέφεια θα εμφανιζόταν εκ νέου, ο ΓΑΠ θα καλούνταν να απολογηθεί για το 2009-11 μιας και είναι ο μόνος εκ των υποψηφίων που διατελέσει αρχηγός – μα και κυβερνήσει τη χώρα.

ΥΓ1. Πάμε στα… σημαντικά. Κυκλοφορούν στοιχηματικές αποδόσεις για τις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ, συμβαίνει τα τελευταία χρόνια πάντα πριν από εκλογές – όπως συμβαίνει οι αποδόσεις να είναι πιο… σωστές από τις δημοσκοπήσεις. Να θυμίσω ότι είχαν τους ΑΝΕΛ εκτός Βουλής τον Ιανουάριο του 2015 (και συγκυβέρνησαν) ή τη ΝΔ το πολύ στο 36% τον Ιούλιο του 2019 (και έφτασε σχεδόν στο 40άρι;): δύο πρόχειρα, από τα πολλά, παραδείγματα.

Οι αποδόσεις, στο στοίχημα, είναι πιθανότητες. Σε ένα ματς, ας πούμε ΠΑΟΚ – Αρης, το 1.90 – 3.10 – 4.80 σημαίνει, με τη μετατροπή, ότι ο ΠΑΟΚ έχει 52,63% πιθανότητες νίκης, η ισοπαλία 32,26% και η νίκη του Αρη 20,83% – όχι και τελείως τυχαίο παράδειγμα μιας και ο Αρης… νίκησε τις προάλλες στην Τούμπα.

Κι αν απορείτε γιατί το άθροισμα δεν είναι 100% (αλλά 105,72%), είναι η περιβόητη «γκανιότα» στο στοίχημα, το νόμιμο κέρδος των μπουκ – αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ερμηνεύοντας, ανάλογα, τις αποδόσεις των εσωκομματικών, ο Νίκος Ανδρουλάκης τιμάται στο 1.95 και στο 2.00 για νίκη, ήτοι εκτιμάται ότι έχει 50-51% πιθανότητες για να είναι ο επόμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Ακολουθεί ο Γιώργος Παπανδρέου με αποδόσεις 2.30 και 2.50, ήτοι 43,4% και 40% αντίστοιχα και τρίτος ο Ανδρέας Λοβέρδος με 4.50 και 5.25, ήτοι 22% και 19% αντίστοιχα.

Αν είσαι socialιστής, τα λέμε κι από Facebook, Twitter & Instagram