Η μάχη ΠΑΣΟΚ-ΝΔ – Η Προοδευτική Διακυβέρνηση και τα εσωκομματικά “φάουλ”

Γράφει ο Γαβρής Άγγελος

Η συζήτηση για την προοδευτική διακυβέρνηση δεν αφήνει αδιάφορες ούτε τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες σπεύδουν να τοποθετηθούν σε μια προσπάθεια να επηρεάσουν τη δημόσια ατζέντα. Η Νέα Δημοκρατία, μέσα από τις ανακοινώσεις της, κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ για έλλειψη σαφήνειας στις πολιτικές του θέσεις. Στελέχη της κυβερνητικής παράταξης τονίζουν ότι «το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξεκαθαρίσει αν θα συμπορευτεί με τις δυνάμεις του λαϊκισμού ή αν θα σταθεί υπεύθυνα απέναντι στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα». Οι δηλώσεις αυτές έχουν στόχο να πλήξουν την αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύοντας το ως πολιτική δύναμη χωρίς ξεκάθαρο στρατηγικό προσανατολισμό.

Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ, μέσω δικών του ανακοινώσεων, ανταποδίδει την κριτική, κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία για πολιτική υποκρισία. Υπογραμμίζει πως η κριτική αυτή γίνεται από ένα κόμμα που έχει υιοθετήσει λαϊκίστικες πρακτικές, ενώ κατηγορεί την κυβέρνηση για αποτυχία στη διαχείριση βασικών ζητημάτων, όπως η ακρίβεια, οι ανισότητες και η διαφθορά.

Η συζήτηση για την προοδευτική διακυβέρνηση συνεχίζει να αποτελεί κεντρικό ζήτημα στην πολιτική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, ενώ οι εσωτερικές αντιθέσεις και πρωτοβουλίες διαμορφώνουν ένα σύνθετο σκηνικό. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία, διατηρώντας όμως σιγή για την πιθανότητα σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλες πολιτικές δυνάμεις. Η στάση αυτή αντανακλά μεν μια στρατηγική διατήρησης αυτονομίας- που είναι και απόφαση συνεδρίου- , η οποία όμως αφήνει κενά, δημιουργώντας ερωτήματα για την επόμενη μέρα του κόμματος.

Στο μεταξύ, ο Παύλος Γερουλάνος έκανε πρόσφατα μια τοποθέτηση που προκάλεσε έντονες συζητήσεις. Η πρότασή του για διεύρυνση της προοδευτικής παράταξης με τη συμμετοχή πολιτικών όπως οι κ.κ. Κασσελάκης, Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου και Φάμελλος, παρουσιάζει μια οραματική διάθεση. Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή φαίνεται να αγνοεί τις πραγματικές πολιτικές και ιδεολογικές αποστάσεις ανάμεσα στις δυνάμεις που επιχειρεί να ενώσει. Αντί να ενισχύει την εικόνα του ΠΑΣΟΚ ως έναν σταθερό και αυτόνομο πόλο, τέτοιες προτάσεις κινδυνεύουν να θολώσουν το μήνυμα του κόμματος, μετατρέποντάς το σε απλό «διαχειριστή» συμμαχιών χωρίς ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα.

Είναι προφανές πως ο Γερουλάνος, αν και με έντονη παρουσία στον δημόσιο διάλογο, επιδιώκει μέσα από τέτοιες δηλώσεις να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο του στο εσωκομματικό πεδίο. Όμως, το πολιτικό σκηνικό απαιτεί σήμερα καθαρές γραμμές και όχι ευκαιριακές προτάσεις. Η ιστορία του ΠΑΣΟΚ, με τα λάθη και τις επιτυχίες του, προσφέρει πλούσια εμπειρία που μπορεί να καθοδηγήσει την παράταξη. Η ανάγκη δεν είναι να διευρυνθεί άναρχα, αλλά να ενισχυθεί ως μια αυτόνομη, προοδευτική δύναμη που συνδέεται με τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Χάρης Δούκας αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα. Παρά το γεγονός ότι ήταν αντίπαλος του Νίκου Ανδρουλάκη στη διεκδίκηση της ηγεσίας, σήμερα δραστηριοποιείται με τρόπο που παράγει ουσιαστικό έργο στην αυτοδιοίκηση, κυρίως μέσα από τις πρωτοβουλίες του στον Δήμο Αθηναίων. Ο Δούκας, με τη δράση του, αποδεικνύει ότι οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να δώσουν πνοή αλλαγής εκεί που πραγματικά χρειάζεται. Δεν μπερδεύει το πολιτικό μήνυμα, αλλά το ενισχύει με ηθική, όραμα και στρατηγική, προσφέροντας μια δυναμική που το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να αξιοποιήσει πλήρως.

Η αναζήτηση της προοδευτικής διακυβέρνησης δεν μπορεί να στηρίζεται σε ασαφείς διευρύνσεις ή άτολμες κινήσεις. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να αναδείξει τις δικές του θέσεις και αξίες, να δημιουργήσει προοπτικές βασισμένες στην αυτονομία και τη σαφήνεια του πολιτικού του προσανατολισμού. Η συζήτηση αυτή είναι κρίσιμη όχι μόνο για το κόμμα αλλά και για το πολιτικό μέλλον της χώρας.

Το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να παρουσιάσει μια πιο προοδευτική και κοινωνικά δίκαιη εναλλακτική, βασισμένη στις ιστορικές του αξίες, αλλά και στις προοπτικές ανανέωσης που πρεσβεύει η νέα ηγεσία του.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι αντιπαραθέσεις αποκτούν ιδιαίτερο βάρος, καθώς η στρατηγική που θα ακολουθήσουν οι πολιτικές δυνάμεις θα καθορίσει την κατεύθυνση της κεντροαριστεράς αλλά και την ίδια την πολιτική γεωγραφία της χώρας.

Για το ΠΑΣΟΚ, το στοίχημα είναι διπλό: να αποδείξει ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά αυτόνομα, χωρίς να πέσει σε παγίδες είτε συντηρητικών είτε λαϊκίστικων πολιτικών, και να προσφέρει πραγματική εναλλακτική στην κοινωνία.