Ηχηρή παρέμβαση Χρηστίδη στην Βουλή: «Είστε κυβέρνηση μηδενικής ενσυναίσθησης»

Με τοποθέτηση του στην Βουλή ο Βουλευτής Νοτίου Τομέα Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, Παύλος Χρηστίδης άσκησε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για την διαχείρηση της συνολικότερης δύσκολης κατάστασης που διανύει η χώρα.

Βασικά σημεία τοποθέτησης:

«Τα λόγια είναι λιγοστά για να περιγράψουν τη δυστοπία την οποία ζούμε», τόνισε ο Παύλος Χρηστίδης μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής.

Με αφορμή τη συζήτηση για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής, ο βουλευτής Β3’ Νοτίου Τομέα Αθηνών, σχολίασε: «Βλέπουμε σε απευθείας μετάδοση την παρακμή. Βλέπουμε την αποσάθρωση του κράτους, βλέπουμε την αξιακή κατάπτωση, βλέπουμε μία σύγκρουση, η οποία βάζει βόμβα στα κοινωνικά θεμέλια.

Ο υπουργός των Τεμπών κανονικά στα ψηφοδέλτια.

Ο υπουργός των πυρκαγιών κανονικά στη θέση του.

Ο υπουργός που είδε εκατό Κροάτες οπαδούς να διασχίζουν τη μισή Ελλάδα, παρέμεινε στην θέση του αφού “ήταν μόλις δέκα μέρες στο Υπουργικό Συμβούλιο”.

Ο υπουργός που εξίσωσε το θύμα με τους θύτες συγχωρείται και βρίσκεται ακόμα στην θέση του με μία υποκριτική συγγνώμη».

Ο Παύλος Χρηστίδης συνέχισε λέγοντας: «Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι μία κυβέρνηση χωρίς την παραμικρή ενσυναίσθηση. Χρησιμοποιεί το ποσοστό το οποίο πήρε πριν από ένα χρονικό διάστημα ως φάρμακο και λύση για οποιοδήποτε ζήτημα συμβαίνει. Ό,τι και αν συμβαίνει γύρω μας, ακόμα και όταν στοιχίζει ανθρώπινες ζωές. Από τον Έβρο μέχρι τα παλικάρια, τα οποία έχασαν τη ζωή τους στην Εύβοια προσπαθώντας να σβήσουν τη φωτιά. Από το έγκλημα που είδαμε στον Πειραιά, μέχρι τους ανθρώπους οι οποίοι σήμερα έχασαν τη ζωή τους στη Θεσσαλία».

«Εδώ μιλάμε για ένα επιτελικό μπάχαλο σε όλο του το μεγαλείο. Και αυτή η οδύνη, αυτή η θλίψη, δημιουργεί εύλογα και οργή», τόνισε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Νομίζω ότι τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουμε την δυστοπία στην οποία ζούμε.

Ζούμε τραγικές στιγμές. Δεν προλαβαίνουμε να θρηνήσουμε ανθρώπους, οι οποίοι χάνονται υπό συνθήκες, οι οποίες ξεπερνάνε το μυαλό και τη λογική, τα συναισθήματα.

Δεν υπάρχουν σκέψεις, οι οποίες μπορούν να φανταστούν αυτά τα οποία συμβαίνουν όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Βλέπουμε σε απευθείας μετάδοση επί της ουσίας αυτή την παρακμή. Βλέπουμε την αποσάθρωση του κράτους, βλέπουμε την αξιακή κατάπτωση, βλέπουμε μία σύγκρουση, η οποία βάζει βόμβα στα κοινωνικά θεμέλια. Μία βόμβα, η οποία δείχνει ότι η ατομική επιβίωση μπορεί να υπερβεί οποιασδήποτε συλλογικότητας, οποιασδήποτε πίστης, ότι όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε πολύ περισσότερα πράγματα. Και την ίδια ώρα το κράτος, ως βασικός υπεύθυνος αυτών των αρχών, αυτών των αξιών, καταρρέει. Καταρρέει με τρόπο, ο οποίος είναι εκκωφαντικός. Καταρρέει με τέτοιο τρόπο που όταν η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση, η αλαζονεία μετατρέπεται σε ύβρη.

Βλέπουμε τα αποτελέσματα. Βλέπουμε τις συνέπειες. Οι πολίτες είναι φοβισμένοι. Οι πολίτες είναι ανασφαλείς και δεν μπορούν να πιστέψουν σε οτιδήποτε. Πώς μπορεί να συζητάμε σήμερα ως πολιτικό σύστημα όταν το παράδειγμα το οποίο δίνουμε είναι ένα παράδειγμα το οποίο προσβάλλει τη νοημοσύνη;

Ο υπουργός των Τεμπών κανονικά στα ψηφοδέλτια.

Ο υπουργός των πυρκαγιών κανονικά στη θέση του.

Ο υπουργός που είδε εκατό Κροάτες οπαδούς να διασχίζουν τη μισή Ελλάδα, ήταν μόλις δέκα ημέρες στη θέση του.

Ο υπουργός που εξίσωσε το θύμα με τους θύτες βρίσκεται ακόμα στην θέση του με μία υποκριτική συγγνώμη».

Οι υποψήφιοι της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι έζησαν την καταστροφή στην Καρδίτσα πριν από δύο χρόνια με τον Ιανό και χρησιμοποίησαν τις απευθείας αναθέσεις, εξακολουθούν να είναι υποψήφιοι της Νέας Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα που με τα χρήματα του ελληνικού λαού -τα οποία με έκτακτο τρόπο δώσαμε- φτιάξαμε γέφυρες οι οποίες χθες γκρεμίστηκαν.

Ποια είναι η λογοδοσία; Ποιος είναι απολογισμός και πόσο μπορεί να αρκεί μία συγγνώμη, την οποία βλέπουμε με χρονοκαθυστέρηση πάντα, μέσω διαγγέλματος τη μία φορά και μέσω συνεντεύξεων την άλλη; Δεν μπορεί μία κυβέρνηση η οποία λέει ότι πήρε ένα μεγάλο ποσοστό να συνεχίζει να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι μία κυβέρνηση χωρίς την παραμικρή ενσυναίσθηση. Χρησιμοποιεί το ποσοστό το οποίο πήρε πριν από ένα χρονικό διάστημα ως φάρμακο και λύση για οποιοδήποτε ζήτημα συμβαίνει. Ό,τι και αν συμβαίνει γύρω μας, ακόμα και όταν στοιχίζει ανθρώπινες ζωές. Από τον Έβρο μέχρι τα παλικάρια, τα οποία έχασαν τη ζωή τους στην Εύβοια προσπαθώντας να σβήσουν τη φωτιά. Από το έγκλημα που είδαμε στον Πειραιά, μέχρι τους ανθρώπους οι οποίοι σήμερα έχασαν τη ζωή τους στη Θεσσαλία

Όλα αυτά είναι ζητήματα τα οποία μας απασχολούν, μας θλίβουν.

Είναι ζητήματα τα οποία δεν μπορούν να συνεχίσουν να δείχνουν ένα πολιτικό σύστημα και κυρίως μία κυβέρνηση, η οποία διά στόματος του επικεφαλής της ήρθε πριν από δέκα ημέρες εδώ να ζητήσει το λόγο στα κόμματα της αντιπολίτευσης, για αυτά τα οποία δεν έκανε τίποτα. Έφερε έναν υπουργό από το εξωτερικό, τον κύριο Στυλιανίδη, για την Πολιτική Προστασία. Τι έκανε δύο χρόνια ο κος Στυλιανίδης και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Έφερε ένα νόμο για την Πολιτική Προστασία, τον οποίο η ίδια δύο μήνες μετά ανέστειλε. Είμαστε χωρίς νόμο.

Τα ίδια πράγματα για τα οποία κατηγορούσε άλλες κυβερνήσεις, έρχεται και τα κάνει. Ποιο επιτελικό κράτος; Εδώ μιλάμε για ένα επιτελικό μπάχαλο σε όλο του το μεγαλείο. Και αυτή η οδύνη, αυτή η θλίψη, δημιουργεί εύλογα και οργή. Είναι μια οργή, την οποία την ακούσαμε από τα στόματα -με πολύ μεγάλο σεβασμό, οργή αλλά με συναίσθημα- από τα στόματα των εφήβων βουλευτών σήμερα το πρωί εδώ μέσα για όλα αυτά που απασχολούν την ελληνική κοινωνία στη βάση της. Και είναι ζητήματα τα οποία πρέπει να μας απασχολήσουν. Διότι αυτή η οργή γεννά αντιδράσεις, οι οποίες μας προβληματίζουν. Και αυτές οι αντιδράσεις, ξέρετε, σημαίνει ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Κύριε Πρόεδρε,

θα μπορούσα να πω πολλά για όλα αυτά τα οποία έχουμε αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια και ειδικά τους τελευταίους μήνες. Αλλά επειδή θα συζητήσουμε με αυτόν τον άχαρο τρόπο και την τροποποίηση του Κανονισμού, έρχομαι τώρα στις προτεινόμενες Τροποποιήσεις του Κανονισμού της Βουλής.

Σχετικά με το Άρθρο 1.

Ήδη, ο Ειδικός Αγορητής του ΠΑΣΟΚ, Συνάδελφος κ. Δουδωνής αναφέρθηκε διεξοδικά:

– στις εύλογες και σοβαρότατες ανησυχίες που προκύπτουν από τη γραμματική ερμηνεία της ρύθμισης,

– στις υπόνοιες που καταλείπονται για τη σκοπιμότητά της,

– καθώς και τα προβλήματα που είναι πολύ πιθανό αυτή να εγείρει στο άμεσο μέλλον.

Σας καλούμε λοιπόν, για ακόμη μία φορά, να συμπληρώσετε και να αναδιατυπώσετε τη συγκεκριμένη διάταξη, ώστε να έχουμε βεβαιότητα για το μέλλον για ότι προκύψει από εδώ και μπρος

όπως σας έχουμε προτείνει, καθότι οι από του βήματος διαβεβαιώσεις σας, γνωρίζετε καλά, ότι την κρίσιμη χρονική στιγμή του προβλήματος δεν θα έχουν καμία δεσμευτική αξία.

Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί επαρκώς η διατήρηση της αναλογίας εκπροσώπησης όλων των κοινοβουλευτικών ομάδων και να μην οδηγηθούμε σε περιπέτειες.

Αυτή η πολιτική οντότητα

Πώς είναι δυνατόν ότι έχουμε απλοποίηση διαδικασιών, όταν επί της ουσίας μπλέκουμε περισσότερο

Κρίσιμα επίσης είναι και τα Άρθρα 2 και 3.

Ο Πρόεδρος της Βουλής έχει θεσμικό ρόλο στο Πολίτευμα μας.

Νομιμοποιείται από το κοινοβουλευτικό Σώμα για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας και των θεμελιωδών αρχών του Συντάγματος.

Αποτελεί πολιτική οντότητα που διευθύνει τις εργασίες του Σώματος για την απρόσκοπτη και αποτελεσματική διεξαγωγή τους.

Συνεπώς, είναι συνταγματικά μη ανεκτή οιαδήποτε υποκατάσταση των αποφάσεων του Σώματος από τον Πρόεδρο, όπως αυτό επιχειρείται με τις τροποποιήσεις για το ζήτημα της απόφασης επί «Προσωπικών Ζητημάτων» καθώς και της διατύπωσης «Μομφής εναντίον Βουλευτή για αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά».

Και σας ρωτώ:

1) Πώς είναι δυνατόν να κάνετε λόγο στην αιτιολογική σας έκθεση για δήθεν απλοποίηση διαδικασιών, όταν με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις αποκόπτετε κατ’ ουσίαν τα εν λόγω κοινοβουλευτικά ζητήματα από την αποφασιστική αρμοδιότητα του εκλεγμένου δημοκρατικού Σώματος;

2) Μήπως δεν αντιλαμβάνεστε ότι τέτοιου τύπου δήθεν απλοποιήσεις συνιστούν πολιτικά κρίσιμες ρυθμίσεις που επιδεικνύουν θεσμική ασυνέπεια στις θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, του κοινοβουλευτισμού και του πολυκομματισμού;

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Στις αρμοδιότητες του Προέδρου της Βουλής αποτυπώνεται εν πολλοίς η σημασία που δίνει ένα πολίτευμα στο αντιπροσωπευτικό του σώμα.

Δε νοείται επομένως ο Πρόεδρος της Βουλής να αποφασίζει μόνος και να επιβάλλει μάλιστα και επαυξημένες, αυστηρότερες ποινές κατά βουλευτών σε σχέση με αυτές που μέχρι σήμερα μπορούσε να επιβάλει με απόφασή του το Σώμα.

Είναι πολιτειακά, συνταγματικά και θεσμικά ανεπίτρεπτο.

Στο ΠΑΣΟΚ είμαστε σταθερά, ιστορικά και αξιακά, ενάντια σε κάθε προσπάθεια ή ακόμα και υπόνοια διευκόλυνσης θεσμικών παρεκκλίσεων και για το λόγο αυτό δε μπορούμε παρά να καταψηφίσουμε τα Άρθρα 2 και 3.