Κατερίνα Διακογεωργίου: «Η γυναίκα στο Ιράν του σήμερα»

Γράφει η Κατερίνα Διακογεωργίου, Εκπαιδευτικός

Οι σημερινές εικόνες στο Ιράν μας δηλώνουν μια αρχή ότι πότε ξανά το Ιράν δεν θα επιστρέψει στην πρότερη μορφή του.
Οι γυναίκες βγαίνουν στους δρόμους και διαδηλώνουν για τα δικαιώματα τους έχοντας στο πλάι τους άνδρες που υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους με αντίκτυπο τη ζωή τους.

Κάνοντας μια αναδρομή στο χρόνο θα αναλογιστούμε ότι αυτό έχει ξανασυμβεί, αλλά όχι σε τέτοια κλίμακα.

Ο θάνατος της 22χρονης Μάχσα Αμίνι ξύπνησε μνήμες από την εποχή της Ισλαμικής Επανάστασης το 1979, όπου τότε η Νέντα Αγκά Σολτάν θανατώθηκε κατά τη διάρκεια διαδήλωσης από σκοπευτή κάνοντας μια εκκίνηση στην ελεύθερη έκφραση της δυσαρέσκειας για τον τρόπο που φέρονταν στις γυναίκες της χώρας.

Επισης, η ιδιαιτερότητα των διαδηλώσεων που ζούμε από τις οθόνες μας είναι μείζον σημασίας να σχολιαστεί ότι δεν αποσκοπούν για οικονομικούς παράγοντες, αλλά γίνονται για την υπεράσπιση των γυναικείων δικαιωμάτων που καταπατούνται στο κράτος αυτό.

Η κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας μαρτυράει επίσης ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο την επόμενη μέρα, αφού δυο μεγάλα κόμματα ζήτησαν να διακοπούν οι περιπολίες της αστυνομίας ηθών και η υποχρεωτικότητα της μαντίλας «χιτζάμπ»– σκεπτόμενοι πολιτικά το αντίκτυπο στο σύστημα εξουσίας που κινδυνεύει καθώς και στο γεγονός ότι πολλές διασημότητες της κρατικής τηλεόρασης του Ιράν να παίρνουν το μέρος των διαδηλωτών.

Η κοινωνία των πολιτών», καταλήγει, «ιδιαίτερα τα νέα μέλη της, αλλάζει διαρκώς προς το καλύτερο.

Η γυναίκα του Ιράν σηκώνει αγωνιστικά τη γροθιά της στον αέρα σε μια πράξη αντίστασης, να φοράνε υποχρεωτικά μαντίλα σε δημόσιους χώρους.