Κων. Ταχτσίδης: “Μα καλά και αυτός ο Δούκας, δεν μπορούσε να περιμένει;”

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης, Δημοσιογράφος

Η υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα για την προεδρεία του ΠΑΣΟΚ, είναι ίσως η πιο αυτοδιοικητική απόφαση που θα μπορούσε να πάρει ο δήμαρχος Αθηναίων.

Ναι, ξέρω πως ακούγεται. Προφανώς και θα εξηγηθώ παρακάτω.

Πριν ακριβώς από ένα χρόνο, ο άγνωστος στο ευρύ κοινό, 43χρονος καθηγητής Ενεργειακής Πολιτικής και Διοίκησης του Μετσόβιου, άρχιζε την προεκλογική του εκστρατεία για τις δημοτικές εκλογές. Ο χρόνος, ελάχιστος. Οι πόροι ακόμα πιο λίγοι.
Κι όμως. Μέσα σε 3 μήνες, ο Χάρης Δούκας όχι μόνο κατάφερε να επικοινωνήσει μια ατζέντα που για πρώτη φορά τέθηκε σε δημόσιο διάλογο, αλλά έφτασε και σε μία καθαρή νίκη, απέναντι σε κάθε προγνωστικό και ενάντια σε ένα πανίσχυρο σύστημα. Κάτι που όπως φάνηκε, πολύ άμεσα, οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες» της πόλης και της χώρας, δε θα του το συγχωρούσαν ποτέ.

Φαίνεται, πολλές φορές, σα να ξεχνάμε ότι τον ιστορικό θρίαμβο του Χάρη Δούκα και του ανεξάρτητου συνδυασμού «ΑΘΗΝΑ ΤΩΡΑ», ακολούθησαν μια σειρά από ατυχή, αλλά καθόλου τυχαία, γεγονότα υπονόμευσης του Δήμου Αθηναίων, από την πρώτη κιόλας μέρα μετά τις δημοτικές εκλογές. Πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του.

Πως αλλιώς, εκτός από εκδικητικό, για την Αθήνα και τους δημότες της, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την «έξωση» του Δήμου Αθηναίων από την ΑΝΑΠΛΑΣΗ Α.Ε., δηλαδή για έργα που υλοποιούνται στην πόλη.

Πως αλλιώς, εκτός από εκδικητικό, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε, το γεγονός πως τα αιτήματα του Δήμου Αθηναίων, πιάνουν σκόνη στα συρτάρια υπουργών, με αποτέλεσμα -μεταξύ πολλών άλλων- να μη μπορούν καν να γίνουν  οι απαραίτητες προσλήψεις προσωπικού σε κομβικές υπηρεσίες του Δήμου, όπως αυτή της Καθαριότητας. Φτάνοντας στο σημείο, εν μέσω τουριστικής περιόδου, ένας Δήμος που εξυπηρετεί 700.000 δημότες, να  και το φόρτο 7,5 εκατομμυρίων επισκεπτών.

Πως αλλιώς, εκτός από εκδικητικό, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τα καψόνια στη Βασιλίσσης Όλγας ή τη διαταγή πληρωμής δυσβάσταχτων προστίμων για την ταφή απορριμμάτων που ωθεί στο όριο της χρεοκοπίας την τοπική αυτοδιοίκηση.

Πως αλλιώς, εκτός από εκδικητικό, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε και το μπαράζ παρεμβάσεων στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ, από προβεβλημένα στελέχη της ΝΔ (και του ΣΥΡΙΖΑ), έχοντας ως αποκλειστικό στόχο τον Χάρη Δούκα.

Μετά απ’ όλα αυτά και με ολόκληρη τη χώρα να έχει γονατίσει μπροστά στην ακρίβεια, την ενεργειακή και στεγαστική κρίση, τι θα έπρεπε να κάνει ο Δήμαρχος του μεγαλύτερου Δήμου της χώρας;
Να υποκλιθεί στις επιταγές του Μαξίμου;
Να κρυφτεί πίσω από τις, ολοένα και λιγότερες, αρμοδιότητες και να γίνει delivery boy μιας κυβέρνησης που, κυριολεκτικά, δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν, παρά μόνο φουσκώνει τους λογαριασμούς των πολιτών;

Το διαβόητο «Επιτελικό Κράτος», όπου μια μικρή παρέα μαζί με τα καρτέλ κυβερνούν τη χώρα, με θύματα το κράτος δικαίου, το κράτος πρόνοιας, την ελευθερία του Τύπου, αλλά και την οικονομία, έχει αποτύχει οικτρά.
Είναι πλέον πρόδηλη η ανάγκη για μια προοδευτική κυβέρνηση που θα αναλάβει να σταματήσει για άλλη μια φορά τον κατήφορο και να εφαρμόσει ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης με πρακτικές λύσεις για τα προβλήματα τις καθημερινότητας, απ’ όπου και αν προέρχονται.

Η υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα στο ΠΑΣΟΚ, υπογραμμίζει πως οι τοπικές λύσεις μπορούν και πρέπει να εμπνέουν εθνικές πολιτικές. Πως η δημιουργία ενός ακόμα πιο δημοκρατικού και αποκεντρωμένου μοντέλου διοίκησης, δεν αφορά μόνο την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά τα ίδια τα κόμματα και όλες τις μορφές διακυβέρνησης, με αυτονομία και διαφάνεια. 

Γιατί όλοι οι επόμενοι δήμαρχοι, όλων των πόλεων, απ όπου και αν προέρχονται, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα ουσιαστικής βελτίωσης της καθημερινότητας. Να έχουν τα εργαλεία να προστατέψουν την ανθρώπινη ζωή αλλά και τις περιουσίες των πολιτών.

Κανένα πολιτικό σχέδιο και πρόθεση, όμως, δεν έχει αξία χωρίς την ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Η κινητοποίηση των δημοκρατικών δυνάμεων της κοινωνίας είναι απαραίτητη για την επίτευξη της προοδευτικής διακυβέρνησης. Οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα, αλλά και την ευθύνη, να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες, να εκφράσουν τις απόψεις τους και να στηρίξουν τις επιλογές τους.
Η νίκη του Χάρη Δούκα στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να δώσει ένα τέλος στη στασιμότητα και την απομάκρυνση της κεντρικής πολιτικής από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. 

Θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για «προσωπική φιλοδοξία» και «καλάμι», αν περίμενε και μετρούσε προσεκτικά τα βήματά του, ώστε να βρει την κατάλληλη στιγμή και εκμεταλλευτεί κάποια ευνοϊκή, μελλοντική συγκυρία.
Αν άφηνε τα προβλήματα να συσσωρεύονται, την κυβέρνηση να υπονομεύει την τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία να βυθίζεται στην απελπισία και την παραίτηση.
Αν αγνοούσε την ιστορία, που γράφεται σε χρόνο ενεστώτα.

Δεν περίμενε. Και πολύ καλά έκανε.