Στη χώρα μας, το μεγαλύτερο έλλειμμα στον αντιπολιτευτικό λόγο είναι η αυτόματη καταγγελία κάθε κυβερνητικής πρωτοβουλίας, χωρίς συνήθως να υποστηρίζεται από μια -έστω ελάχιστη- αντιπρόταση με τεκμηριωμένα επιχειρήματα.

Το Κίνημα Αλλαγής, στην διάρκεια του πολιτικού του βίου, έχει αντιθέτως αποδείξει ότι είναι μάλλον το μόνο κόμμα της αντιπολίτευσης που κατανοεί βαθιά τον θεσμικό κοινοβουλευτικό του ρόλο και ελέγχει σκληρά, αλλά αιτιολογημένα την κυβέρνηση, έχοντας πάντα επεξεργασμένες προτάσεις.

Αυτή η υπεύθυνη στάση, δηλαδή της τεκμηριωμένης αντιπολίτευσης, απαιτεί κόπο, χρόνο, έρευνα και εσωτερική διαβούλευση, ώστε να μπορέσει να συντεθεί ένα αποτέλεσμα που θα απαντά σοβαρά σε κάθε νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης.

Το ίδιο κάναμε και αυτή τη φορά με το νομοσχέδιο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη που επιχειρεί να «ρυθμίσει» τα θέματα ασφάλειας του Πανεπιστημίου.

Στις 28 Ιανουαρίου καταθέσαμε πρόταση νόμου που επεξεργάστηκε ομάδα εργασίας του Κινήματος Αλλαγής, αποτελούμενη από τους αρμόδιους βουλευτές, τομεάρχες και στελέχη του κόμματος, στην οποία είχα την τιμή να συμμετέχω.

Η πρόταση υπακούει σε πέντε αρχές: α) Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, β) Σεβασμός του Αυτοδιοίκητου των ΑΕΙ γ) Αποτελεσματικότητα, δ) Αναλογικότητα, ε) Ισορροπία των Δικαιωμάτων της Ελευθερίας και της Ασφάλειας.

Με δεδομένο ότι στο αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ, που προβλέπεται ρητά από το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος,  ανήκει κάθε διοικητική ακαδημαϊκή λειτουργία, είναι σαφές ότι υπάγεται σε αυτό και η προστασία από ενέργειες που προσβάλλουν ή απειλούν το διδακτικό προσωπικό, τους φοιτητές, τους υπαλλήλους και την περιουσία των πανεπιστημίων. Πάνω σε αυτή την ανυπέρβλητη δεσμευτικότητα του συνταγματικού κανόνα, δομήσαμε την πρότασή μας, που αποτελείται από τα εξής κύρια στοιχεία  :

1) Δημιουργία αυτοτελούς Υπηρεσίας Φύλαξης και Προστασίας του Πανεπιστημίου που υπάγεται στον Πρύτανη ή σε αρμόδιο Αντιπρύτανη.

2) Αξιοκρατική επιλογή και εκπαίδευση του προσωπικού της.

3) Συνεργασία με αστυνομικές και λοιπές δημόσιες αρχές και υπηρεσίες για την αμελλητί πρόληψη και καταστολή εγκληματικών ενεργειών, βάσει συγκεκριμένου πρωτοκόλλου ενεργειών.

4)  Είσοδος και έξοδος προσώπων με την επίδειξη της ακαδημαϊκής κάρτας ή κάρτας φοιτητή.

5) Κάθε ΑΕΙ μπορεί να ορίσει χώρους ελεύθερης εισόδου και εξόδου για σκοπούς αναψυχής, αθλητισμού ή άλλες χρήσεις.

6) Ποινική θωράκιση των υπαλλήλων της υπηρεσίας φύλαξης από φαινόμενα άσκησης βίας ή απειλής βίας εναντίον τους.

7) Χρηματοδότηση της υπηρεσίας από τον κρατικό προϋπολογισμό, με αύξηση της τακτικής χρηματοδότησης των ΑΕΙ.

Η πρόταση αυτή που υπογράφηκε από το σύνολο των βουλευτών της δημοκρατικής παράταξης, αν υιοθετεί από τη Βουλή, θα επιλύσει με επάρκεια το ζήτημα της ασφαλούς λειτουργίας των πανεπιστημιακών χώρων.

Χωρίς να δημιουργεί, κατά την ιδεοληπτική εμμονή της κυβέρνησης,  αστυνομικά τμήματα μέσα στα ΑΕΙ, αφού τούτο είναι συνταγματικά ανεπίτρεπτο, ενώ δεν υποστηρίζεται από κανένα ευρωπαϊκό θεσμικό κεκτημένο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο σε κανένα σοβαρό πανεπιστημιακό πλαίσιο της γηραιάς ηπείρου (λ.χ. Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία κ.λπ.).

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι αυτή η κυβερνητική εμμονή, για την δημιουργία αστυνομικών τμημάτων μέσα στα πανεπιστήμια, έχει καταγγελθεί από τη σύνοδο των πρυτάνεων, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, αλλά και από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Η φύλαξη των ΑΕΙ ανήκει στα ίδια τα πανεπιστήμια και η πρότασή μας συμβάλλει στη θωράκιση και προστασία τους. Θα ήταν εθνικά χρήσιμο να παραχθούν κοινοβουλευτικές συγκλίσεις που θα επιχειρήσουν να καταστήσουν την πρότασή μας, νόμο της χώρας.