ΠΟΛΙΤΙΚΗ
“ΜΕ ΠΑΣΟΚ” project #1: Παιδεία με ΠΑΣΟΚ – Παιδεία με ΝΔ!
ΜΕ ΠΑΣΟΚ #1 Παιδεία
Της Αναστασίας Νικολοπούλου :anastasiathesocialist@gmail.com
Σήμερα εγκαινιάζεται η εβδομαδιαία στήλη με τίτλο «Με ΠΑΣΟΚ», η οποία θα έχει ως βάση της την Παρασκευή. Κύριος άξονας των άρθρων είναι η αντιπαραβολή επιμέρους στοιχείων ως προς βασικούς πολιτικούς τομείς επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ως προς άλλες Κυβερνήσεις. Σκοπός των κειμένων είναι να χυθεί φως στις μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε στην ελληνική κοινωνία το Κίνημα, και να αποκτήσει κυριολεκτική σημασία η φράση πώς «με το ΠΑΣΟΚ περνάγαμε καλύτερα».
KANE “ΚΛΙΚ” ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ 1ο ΤΕΥΧΟΣ -ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Το σημερινό άρθρο εστιάζει στον πυλώνα της ελληνικής κοινωνίας, αυτόν της Παιδείας. Το εν λόγω θέμα κρίνεται παραπάνω από επίκαιρο αφού σε λίγες μέρες τα σχολεία αναμένεται να ξεκινήσουν τη λειτουργία τους, υπό αν μη τι άλλο πρωτόγνωρες συνθήκες. Τι συνέβαινε επί Υπουργίας της κας Άννας Διαμαντοπούλου την περίοδο 2009 – 2011 και τί διαπιστώνουμε σήμερα από τα μέχρι τώρα τεκταινόμενα της κας Νίκης Κεραμέως;
- Η βάση του δέκα
Επί υπουργίας και των δύο κυριών η βάση των πανελλαδικών εξετάσεων καταργήθηκε. Οι υποψήφιοι φοιτητές απαλλάχθηκαν από τον περιορισμό να επιτύχουν από έναν συγκεκριμένο αριθμό μορίων και πάνω, ώστε να εισέλθουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Μετά τη διενέργεια των πανελληνίων εξετάσεων του 2020, παρουσιάστηκε το φαινόμενο να εισέρχονται σε πανεπιστημιακά τμήματα, υποψήφιοι οι οποίοι είχαν συγκεντρώσει τετραψήφιο αριμό μορίων, όχι κάτω από το δέκα, αλλά κάτω από το πέντε(!). Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αφ’ ενός ότι στο τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η βάση ανήλθε στα 3,125 μόρια, αφ’ ετέρου γενικά στο δεύτερο επιστημονικό πεδίο, δεν υπήρξε καν διαγωνισμός και όλοι οι υποψήφιοι που το είχαν δηλώσει, πέτυχαν την εισαγωγή τους. Ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτούς τους δεκαοκτάρηδες και γιατί δεν συνυπολογίζεται από το αρμόδιο Υπουργείο πως κάτι τέτοιο μόνο αρνητική εντύπωση δίνει προς τα έξω αναφορικά με τα Πανεπιστήμιά μας;
- Η ολιστική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος
Είτε είναι κάποιος φίλος του ΠΑΣΟΚ, είτε όχι, αλλά παρακολουθεί τα δρώμενα σχετικά με την Παιδεία, οφείλει να παραδεχθεί πως την αλλαγή σελίδας έγινε τη διετία 2009 – 2011. Αυτή αφορούσε τόσο τις σχολικές μονάδες όσο και τα Α.Ε.Ι και Τ.Ε.Ι. Στα σχολεία, και ιδιαίτερα στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου, αφαιρέθηκαν μαθήματα, ενώ εισήχθησαν περισσότερα επιλεγόμενα μαθήματα τα οποία θα προσαρμόζονταν στις προτιμήσεις του εκάστοτε μαθητή. Παράλληλα, δόθηκε ιδιαίτερη μέριμνα για τις ξένες γλώσσες με την αύξηση ωρών διδασκαλίας τους.
Αναφορικά με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η λίστα είναι μακρά. Σημαίνουσα αλλαγή ήταν αυτή της πρόβλεψης των Συμβουλίων ως οργάνων των πανεπιστημιακών τμημάτων. Τα Συμβούλια – μεταξύ άλλων- είχαν ελεγκτικές αρμοδιότητες ως προς τους προϋπολογισμούς, να εποπτεύουν τα Ν.Π.Ι.Δ ως προς τη διαχείριση περιουσίας αλλά και η εξεύρεση πόρων για την ανάπτυξή τους. Ήταν διάχυτη η ανάγκη για αποκέντρωση του Υπουργείου, μέσω της μεταβίβασης αρμοδιοτήτων από αυτό στο θεσμό των Συμβουλίων. Αυτά παρείχαν έναν πρόσθετο, εξωτερικό έλεγχο οδηγούσε σε περισσότερη διαφάνεια.
Ένα ακόμη παράδειγμα εξωστρέφειας εκ μέρους του Υπουργείου, ήταν η δυνατότητα των Πανεπιστημίων να ιδρύουν παραρτήματα σε ξένες χώρες αλλά και η προσφορά ξενόγλωσσων προγραμμάτων από τα δικά μας. Τέλος, έλαβε χώρα στοχευμένη κατάργηση πανεπιστημιακών τμημάτων, με σκοπό τη βελτίωση της έρευνας σε συνάρτηση με τον χωροταξικό σχεδιασμό. Απόδειξη της επιτυχίας του εν λόγω μέτρου, είναι πως η μεταρρύθμιση υιοθετήθηκε από τη νυν Υπουργό Παιδείας, κα Νίκη Κεραμέως η οποία κατήργησε 37 τμήματα.
- Το νέο ψηφιακό σχολείο
«Τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το CD στο δάσκαλο και τον καθηγητή τον έφερε η κα Διαμαντοπούλου και το ΠΑΣΟΚ». Τόσο απλά μπορούμε να αποδώσουμε την καινοτόμα αλλαγή και το «πάντρεμα» σχολείου – νέων τεχνολογιών. Τόσο ο τότε Πρωθυπουργός όσο και η Υπουργός Παιδείας είχαν επισημάνει πως οι νέες τεχνολογίες πρέπει να μπουν στο νέο, ψηφιακό σχολείο και πως άπτεται της επιμόρφωσης τόσο των διδασκομένων όσο και των διδασκόντων. Κατά τη διετία 2009-2011 υλοποιήθηκε επιμόρφωση 103.000 εκπαιδευτικών (57,2% του συνόλου), ενώ παράλληλα το σχέδιο περιελάμβανε και εξ αποστάσεως επιμόρφωσή τους. Ανάμεσα στα άλλα, δόθηκαν
- Διαδραστικοί πίνακες
- Φορητά εργαστήρια Η/Υ
- Η/Υ σε 400 σχολεία σε απομακρυσμένες περιοχές
Δε πρέπει να παραλειφθεί ούτε η ψηφιοποίηση όλων των σχολικών συγγραμμάτων αλλά ούτε και η πλατφόρμα ‘ψηφιακό σχολείο’, που περιείχε και βιντεοσκοπημένες πρότυπες παραδόσεις μαθημάτων, ειδικά για τους υποψηφίους πανελληνίων εξετάσεων.
Γιατί σήμερα, με τις γνωστές δυσκολίες λόγω κορωνοϊού, απουσιάζουν όλα αυτά και πόσο πιο καλά προετοιμασμένοι παρουσιάστηκαν ειδικά φέτος οι εκπαιδευτικοί λόγω αυτών των μεταρρυθμίσεων που είχαν συμβεί τοτε;
- Η σύγκλιση
Η κα Διαμαντοπούλου, κατά τη θητεία της, έδειξε πρόθεση συνεργασίας εν τοις πράγμασι. Χωρίς να λέει ‘όχι’ στο διάλογο, είχε συνεχείς συναντήσεις με αρχηγούς άλλων κομμάτων και με εκπροσώπους της ακαδημαϊκής κοινότητας. Μετά την οριστικοποίηση του νομοσχεδίου για την Παιδεία, ευρεία ήταν η πλειοψηφία που απέσπασε με την αξιωματική αντιπολίτευση να υπερψηφίζει. Θετικότατη ήταν και η γνώμη των τότε Προέδρων Α.Ε.Ι και Τ.Ε.Ι σχετικά με το ψηφισθέν νομοσχέδιο. Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφερθεί, πως η κα Διαμαντοπούλου έχει παγίως ταχθεί υπέρ της άποψης πως οποιαδήποτε καίρια αλλαγή στον τομέα της Παιδείας πρέπει να έχει τουλάχιστον 200 ψήφους.
Στο τέλος αυτού του άρθρου, θα έλεγα πως αυτό που ονομάζουμε ‘νόμος Διαμαντοπούλου’ έχει βαρύ ίσκιο και αυτό φαίνεται και στους μετέπειτα Υπουργούς, αφού οι αλλαγές που εισηγούνται ερείδονται λιγότερο ή περισσότερο σε αυτό. Υπήρξε μια γόνιμη για τη χώρα περίοδος κατά την οποία επιχειρήθηκε ουσιαστικά να αλλάξει εκ βάθρων το εκπαιδευτικό σύστημα. Ωστόσο, οι αντιδράσεις ήταν έντονες τόσο σε επίπεδο κοινωνίας όσο και σε επίπεδο μικροπολιτικής αντιπολίτευσης. Όταν τα πράγματα μένουν στάσιμα, γκρινιάζουμε. Γιατί κάνουμε το ίδιο όταν κάποιος επιτέλους φέρνει κάτι διαφορετικό;