Εμβολιαζόμαστε γιατί νοιαζόμαστε, για τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας, για τις δουλειές μας και την πατρίδα.

Ο εφιάλτης της πανδημίας του covid-19 χτυπάει τον πλανήτη για δεύτερο χρόνο. Για δεύτερο καλοκαίρι η χώρα μας φάνηκε να ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς, όμως γρήγορα η κατάσταση επιβαρύνθηκε εκ νέου. Η βιασύνη της κυβέρνησης να «ανοίξει» τη χώρα και η απώλεια εμπιστοσύνης που έφεραν οι συνεχείς παλινωδίες της από πέρσι το καλοκαίρι δεν προμηνύουν τίποτα θετικό για την υπόλοιπη χρονιά. 

Η χώρα και η Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης βίωσαν το μεγαλύτερο σε διάρκεια lockdown σε όλη την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα δεν ήταν άλλο από οικονομική ύφεση και δυσπραγία, σωματικά κατάλοιπα και ψυχικά βάρη.

Ακούσαμε τη Δευτέρα τον Πρωθυπουργό να αναγγέλλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό τον υγειονομικών για τον Σεπτέμβριο, την ώρα που χαλαρώνει τους ελέγχους και την υποχρεωτικότητα των τεστ στους ταξιδιώτες από και προς τη νησιωτική χώρα. Νωρίτερα είχαμε δει τους ειδικούς, ενώ προσπαθούσαν να προωθήσουν τον εμβολιασμό την ίδια ώρα να υπονομεύουν με τα λόγια ή τα έργα τους συγκεκριμένα εμβόλια. Αυτά τα μπρος-πίσω και τα μισόλογα βοήθησαν στην εξάπλωση της αμφιβολίας. 

Η υπονόμευση του στόχου του εμβολιασμού του 80% του πληθυσμού δεν προέρχεται από κάποιους φανατικούς, εξ ορισμού μειοψηφικούς, αλλά πρωτίστως από εκείνους που την κανονικοποίησαν στο δημόσιο λόγο. 

Ο μαζικός εμβολιασμός είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση της πανδημίας και πρέπει να προχωρήσει άμεσα. Όλα τα κόμματα, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, του κόσμου της εργασίας, η Εκκλησία μα πάνω απ’ όλα η Πολιτεία πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να προωθήσουν στους κόλπους τους, τα μέλη τους, τους λειτουργούς τους και τους ανθρώπους της επιρροής τους το μήνυμα του εμβολιασμού.

Εμβολιαζόμαστε γιατί νοιαζόμαστε,

για εμάς και τα παιδιά μας·

για τους φίλους και τους ευπαθείς συμπολίτες μας·

για να δουλέψει απρόσκοπτα η οικονομία·

για να μπορεί η πατρίδα μας να είναι ασφαλής,

όχι ως τουριστικός προορισμός, αλλά σαν το σπίτι μας.

Εμβολιαζόμαστε γιατί νοιαζόμαστε!