Ο Μητσοτάκης θέλει να εκμεταλλευτεί πολιτικά την εκφώνηση του επικήδειου του Κώστα Σημίτη -Σε αμηχανία η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ

Η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να εκφωνήσει επικήδειο στην κηδεία του Κώστα Σημίτη αποτέλεσε μία στρατηγική κίνηση που στόχευε στο να εμφανίσει τον ίδιο ως φυσικό συνεχιστή της εκσυγχρονιστικής πολιτικής του πρώην πρωθυπουργού. Η κίνηση αυτή, όμως, δεν πέρασε απαρατήρητη από τους πολιτικούς κύκλους και τους πολίτες, προκαλώντας έντονη κριτική, ειδικά από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που βλέπουν την πολιτική τους κληρονομιά να διεκδικείται από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.

Ο Μητσοτάκης ως “εκσυγχρονιστής”

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να επιχειρεί να αντλήσει πολιτικό κεφάλαιο από τη θετική παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως συνεχιστή του έργου του, που συνδέθηκε με την ευρωπαϊκή εδραίωση της Ελλάδας και μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Αυτό γίνεται σε μια εποχή που η δική του διακυβέρνηση χαρακτηρίζεται από τις συνέπειες κρίσεων, από την πανδημία μέχρι την ενεργειακή και την οικονομική αβεβαιότητα.

Αυτός ο ελιγμός εντάσσεται στη συνολική στρατηγική του Μητσοτάκη να απομακρύνει τη Νέα Δημοκρατία από τον ακροδεξιό λόγο και να την επαναφέρει στον “μεσαίο χώρο”, έναν χώρο που ιστορικά συνδέθηκε με την πολιτική κουλτούρα του Σημίτη. Όμως, πολλοί αναρωτιούνται πώς ο Μητσοτάκης μπορεί να επικαλείται αυτή την παρακαταθήκη, όταν η κυβέρνησή του κατηγορείται για ανεπαρκείς μεταρρυθμίσεις και αυταρχικές πολιτικές.

Η αδράνεια του ΠΑΣΟΚ

Απέναντι σε αυτές τις κινήσεις, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δείχνει να δυσκολεύεται να αντιδράσει ουσιαστικά. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, παρά τις όποιες προσπάθειές του να αναδείξει τη διαφορά του ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατάφερε να αποτρέψει την οικειοποίηση της πολιτικής κληρονομιάς του Σημίτη από τον Μητσοτάκη.

Η συζήτηση για την πιθανή πρόταση υποψηφιότητας του Ευάγγελου Βενιζέλου για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας υπογραμμίζει την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να προβάλλει νέα και ισχυρά πολιτικά πρόσωπα. Αντίθετα, φαίνεται να ανακυκλώνει προσωπικότητες που, παρά τη σημαντική πολιτική τους διαδρομή, δεν μπορούν πλέον να προσελκύσουν τη νέα γενιά ψηφοφόρων.

Το πολιτικό κενό και ο Μητσοτάκης

Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκει το έδαφος ελεύθερο να ενισχύει τη θέση του ως ο “εκσυγχρονιστής” που θα διασφαλίσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Αυτή η προσπάθεια, όμως, εγείρει ερωτήματα για τη συνέπεια και την ειλικρίνεια της κυβέρνησής του, ιδίως όταν οι πολιτικές της χαρακτηρίζονται από συγκεντρωτισμό, υποβάθμιση των θεσμών και αμφιλεγόμενες σχέσεις με την οικονομική ελίτ.

Η προσπάθεια του Μητσοτάκη να παρουσιαστεί ως διάδοχος του εκσυγχρονισμού του Σημίτη αναδεικνύει όχι μόνο την πολιτική του ευελιξία, αλλά και την αδυναμία της αντιπολίτευσης να προστατεύσει τη δική της πολιτική κληρονομιά. Το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να παραμείνει κεντρικός παίκτης στο πολιτικό σκηνικό, πρέπει να αντιδράσει άμεσα και να αναδείξει νέα οράματα, ικανά να εμπνεύσουν τους πολίτες. Διαφορετικά, η πολιτική ιστορία του Σημίτη θα αποτελεί εργαλείο στα χέρια των αντιπάλων του.