Ομιλία Μανώλη Χριστοδουλάκη στο συνέδριο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Επιτρέψτε μου να γυρίσω για λίγο τον χρόνο πίσω. Αν, 5 χρόνια πριν, στο ξεκίνημα αυτής της προσπάθειας, ρωτούσαμε κάποιον περαστικό, πόσα από αυτά που λέγαμε μπορούμε να πετύχουμε, το πιο πιθανό είναι πως η απάντηση του θα μας δυσαρεστούσε.
Εμείς εδώ όμως, σ’ αυτήν την αίθουσα, γνωρίζαμε και τότε, γνωρίζουμε πολύ καλά και σήμερα ότι οι χαμένες μάχες είναι μόνο αυτές που δεν δόθηκαν ποτέ. Δεν φυγομαχήσαμε, δεν σηκώσαμε τα χέρια ψηλά, δεν πήγαμε σπίτι μας, δεν κρυφτήκαμε στα δύσκολα.

Εμείς, που σήμερα βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής να ανοίγει τα φτερά του και ο κόπος μας να αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, είμαστε εκείνοι που κρατήσαμε την παράταξη όρθια, με το κεφάλι ψηλά.
Αυξήσαμε τις δυνάμεις μας, διασφαλίσαμε την ενότητα μας, την ώρα που οι δυνάμεις της συντήρησης και του λαϊκισμού επιχειρούσαν με κάθε αθέμιτο μέσο την διάλυση της παράταξης μας.
Κατοχυρώσαμε την αυτόνομη πορεία μας, την ώρα που τα κάθε λογής κατεστημένα συμφέροντα μας ήθελαν δεκανίκι και παράρτημα της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ, με θλιβερό αντάλλαγμα κάποιες καρέκλες εξουσίας.
Σφυρηλατήσαμε την προοδευτική μας ταυτότητα, με πολιτικές πρωτοβουλίες, με ολοκληρωμένες στρατηγικές, με δυναμική αντιπολίτευση, αλλά και πάντα με τον τεκμηριωμένο προγραμματικό μας λόγο.

Κοιτάξαμε την επόμενη μέρα με επιμονή και υπομονή. Πιστέψαμε πως μπορούμε να καταφέρουμε αυτό που κάποιοι θεωρούσαν ακατόρθωτο: την ολική επαναφορά της παράταξης μας.

Και να, λοιπόν, που βρισκόμαστε πια, δικαιωμένοι, στο Συνέδριο μιας νέας εποχής. Με τη δύναμη που μας έδωσαν οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που συμμετείχαν στις εσωκομματικές μας διαδικασίες, με τον νέο Πρόεδρο μας τον Νίκο Ανδρουλάκη.

Με οδηγό τις διαχρονικές μας αξίες, τις αρχές μας, τις παρακαταθήκες μας. Την ιστορία του ΠΑΣΟΚ για την οποία είμαστε περήφανοι, αλλά και με το βλέμμα στραμμένο σε ένα κόσμο που αλλάζει. Πανδημία, ενεργειακή κρίση, πόλεμος. Νέες προκλήσεις, αλλά και νέες ανισότητες.
Που από εμάς θέλουν απαντήσεις, θέλουν περιεχόμενο, πολιτική. Θέλουν νέο όραμα.
Που θα συνδέει τη δέσμευση μας στην ανοιχτή οικονομία, τη στήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, με την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων, την θωράκιση της κοινωνικής προστασίας.
Που προωθεί την ασφαλή και αξιοπρεπή εργασία, τη συλλογική ευημερία, που στηρίζει τους οικονομικά ασθενέστερους, που εγγυάται την ισότιμη πρόσβαση όλων σε ποιοτικά δημόσια αγαθά.

Που θα αποτυπώνει την προσήλωση μας σε μία κοινωνία ανοιχτή, συμπεριληπτική, δίκαιη, που θα βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Θα ενισχύει τη θεσμική θωράκιση του κράτους και της πολιτείας, τη συμμετοχικότητα, τη διαφάνεια, τη λογοδοσία, την αποκέντρωση, απέναντι στον αυταρχικό κυβερνητικό συγκεντρωτισμό και το κράτος «λάφυρο».

Που υπερτονίζει την πίστη μας στην πατρίδα που είμαστε ταγμένοι να υπερασπιζόμαστε και στις δυνατότητες της. Που δεν χαρίζει τον γνήσιο πατριωτισμό στη δεξιά.
Που ονειρεύεται μία Ευρώπη στο προσκήνιο, που ορθώνει ανάστημα, προχωρώντας με θάρρος στα βήματα της πολιτικής, κοινωνικής και θεσμικής της ομογενοποίησης.

Συντρόφισσες, σύντροφοι,

Για αυτό το όραμα αγωνιά σήμερα η πατρίδα μας. Σε αυτό και σε εμάς ελπίζει σήμερα η νέα γενιά που είδε την ζωή της να αλλάζει ριζικά, ξανά και ξανά, λόγω των αλλεπάλληλων κρίσεων που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει. Στοίχημα μας, λοιπόν, να την εκπροσωπήσουμε. Και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να μιλήσουμε για αυτά που πραγματικά τους αφορούν και να δώσουμε πειστικές απαντήσεις.

-Απαντήσεις για την κλιματική κρίση, που ειδικά για τη νέα γενιά, δεν είναι απλώς μία σύγχρονη πολιτική ατζέντα. Είναι όρος επιβίωσης. Ειδικά με τον τρόπο που η ενεργειακή κρίση αλλάζει τα διλλήματα και θέτει νέες ισορροπίες μεταξύ ενεργειακής αυτάρκειας και προστασίας του περιβάλλοντος.

-Απαντήσεις για την ψηφιακή επανάσταση, τον αυτοματισμό, την τεχνητή νοημοσύνη, που αλλάζουν ριζικά το χάρτη των επαγγελμάτων. Και απαιτούν αλλαγές από τα προγράμματα σπουδών των Πανεπιστημίων, μέχρι τη δια βίου μάθηση, την επανακατάρτιση αλλά και ένα δίχτυ προστασίας για το στάδιο μετάβασης στη νέα ψηφιακή εποχή.

-Πρέπει να μιλήσουμε για το δημογραφικό, αλλά στη σωστή βάση. Είναι πολύ σημαντική η πρωτοβουλία του κόμματός μας για την κοινωνική στέγαση, στα πρότυπα της Πορτογαλίας, που μπορεί να δώσει πολλές ανάσες στα νέα ζευγάρια. Επειδή όμως ζούμε σε περίεργες εποχές – βλέπουμε τι συμβαίνει στην Αμερική με τις αμβλώσεις – ας είμαστε ξεκάθαροι: το βάρος της υπογεννητικότητας δεν είναι βάρος που πρέπει να σηκώσουν μόνο οι γυναίκες, επειδή τάχα διαλέγουν την καριέρα αντί της οικογένειας. Το έθνος δεν απειλήθηκε ποτέ από την γυναικεία αυτοδιάθεση. Το δημογραφικό είναι πιο σύνθετο πρόβλημα, που απαιτεί πολιτικές λύσεις και στήριξη σε όσες αποφασίζουν πως θέλουν να γίνουν μητέρες.

-Πρέπει να μιλήσουμε για το brain drain. Δεν είναι άγνωστοι μας όλοι αυτοί που έφυγαν. Είναι οι φίλοι μας, που έφυγαν στο εξωτερικό από ανάγκη και όχι από επιλογή, και έχουμε χρέος να τους πείσουμε να κάνουν το βήμα. Να εμπιστευτούν ξανά την χώρα τους, να πιστέψουν πως θα βρουν εδώ τις ευκαιρίες για τις οποίες έφυγαν. Είμαστε με το μέρος τους. Εκείνοι, αλλά και όσοι έμειναν πίσω και επωμίστηκαν το βάρος της κρίσης στους ώμους τους, αποτελούν μαζί, ΜΑΖΙ, τη νέα παραγωγική δύναμη της Ελλάδας – η οποία ακόμα δεν έχει βρει πολιτικό εκφραστή.

Συντρόφισσες, σύντροφοι,

Στοχεύουμε ψηλά για να αλλάξουμε τον τόπο.  Δεν μας ταιριάζουν οι δεύτεροι ρόλοι.  Η παράταξη μας ήταν και θα είναι και πάλι πρωταγωνιστής.
Και από αυτήν τη νέα προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς. Οφείλουμε όλοι μας να προτάξουμε τη συλλογικότητα μας έναντι των ατομικών επιδιώξεων.

Να δουλέψουμε για ένα κόμμα ανοιχτό και συμμετοχικό, ελκυστικό στην κοινωνία και τους νέους ανθρώπους. Που θα συνθέτει φωνές, αντιλήψεις και διακριτές οπτικές, θα διαβουλεύεται, θα λειτουργεί, θα ακούει, που θα παράγει πολιτική. Αποκεντρωμένο, με ενεργό ρόλο στη βάση του, που θα σφυρηλατεί την ενότητα και την κοινή δράση μέσα από την λειτουργία των οργάνων του και τον διάλογο στο εσωτερικό του.
Δεν χρειαζόμαστε σκληρούς μηχανισμούς, αλλά διαρκή τριβή με τα κινήματα και την κοινωνία. Δεν χρειαζόμαστε προσωπολατρία, αλλά αρχές, ιδέες και θεσμικές κομματικές επιλογές που να τιμούν την διαδρομή όλων μας. Δεν χρειαζόμαστε οργανωτική εσωστρέφεια, αλλά ενότητα και συστράτευση.

Συντρόφισσες, σύντροφοι,

Οι εκλογές είναι πια κοντά, το βλέπουμε στην απραξία των Υπουργών, που έχουν αφήσει τα μολύβια και ξεκίνησαν προεκλογικές καμπάνιες.
Είναι κοντά και το μεγάλο μας στοίχημα. Να αποτελέσουμε εμείς την πολιτική δύναμη που μπορεί να προσφέρει μια αξιόπιστη προοδευτική λύση για τον τόπο. Χωρίς λαϊκισμό, χωρίς «ναι μεν, αλλά», μακριά από τις ίσες αποστάσεις και τον ετεροπροσδιορισμό, πραγματικά δίπλα σε όσους το έχουν ανάγκη. Χωρίς φετίχ μεταρρυθμίσεων, αλλά με διάθεση ουσιαστικών, γενναίων αλλαγών. Με στόχο τη συγκρότηση κυβερνητικής πρότασης με προοδευτικό και σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, από την πρώτη Κυριακή των εκλογών.

Δεν υπάρχει «καμένη» λαϊκή ετυμηγορία. Και δεν πρέπει κανείς να αφεθεί να θεωρεί πως θα γίνει Πρωθυπουργός στην δική μας πλάτη ή θα εκβιάσει χωρίς συνέπειες με δεύτερες και τρίτες εκλογές.
Δεκανίκια, παρακολουθήματα και χρήσιμοι ηλίθιοι εδώ δεν υπάρχουν.

Συντρόφισσες, σύντροφοι,

Προχωράμε όλοι μαζί στο μέλλον. Η ανανέωση στις ιδέες, στις αντιλήψεις και την νοοτροπία, μας χωράει όλους. Συντρόφους από το ΠΑΣΟΚ, παλιούς και νέους, αλλά και τους ανθρώπους της ανανεωτικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου, της ΕΔΕΜ, από τις κινήσεις πολιτών για την σοσιαλδημοκρατία, που την πιο δύσκολη, την πιο «σκοτεινή» ώρα ήρθαν κοντά μας, πάλεψαν μαζί μας και μας βοήθησαν να σταθούμε όρθιοι.

Συντρόφους με τους οποίους είχαμε χαθεί και ξαναβρεθήκαμε σε μια ουρά για την κάλπη του Δεκέμβρη – ανεξαρτήτως του τι ψήφισε ο καθένας. Ανθρώπους που ήξεραν πάντα, στα εύκολα και στα δύσκολα, να βάζουν την παράταξη πάνω από όλα. Είμαστε, λοιπόν, όλοι εδώ.
Όσοι δεν λοξοκοιτάξαμε ποτέ για μια καρέκλα εξουσίας, όσοι δεν συμβιβαστήκαμε, όσοι δεν διαπραγματευτήκαμε, όσοι δεν συνδιαλλαγήκαμε, όσοι δεν ξεπουλήσαμε τις ιδέες και τα πιστεύω μας.
Όλοι αυτοί αποφασισμένοι, να δώσουμε τις νέες μάχες ενωμένοι.

Το χρωστάμε στην ιστορία της παράταξης, το χρωστάμε στους γνωστούς και άγνωστους αγωνιστές της, που στην πόλη στο χωριό, στο καφενείο, στο χώρο δουλειάς, και σε κάθε πεδίο, έχουν δώσει την ψυχή τους για να κρατήσουν τον ήλιο και τη σημαία μας ψηλά.
Και κυρίως, το χρωστάμε σε εκείνη, που με τα εμπόδια, τις δυσκολίες και τον πόλεμο που δέχθηκε, μας κράτησε όρθιους, πάντα με χαμόγελο και αξιοπρέπεια. Το χρωστάμε στο λόγο που είμαστε σήμερα εδώ, στη Φώφη Γεννηματά. Που μας άνοιξε το δρόμο, στρωμένο με αισιοδοξία, με ελπίδα, με προοπτική, αλλά και με νέες μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Θα τις δώσουμε όπως μας έμαθε. Με αυτά που κάνουν τη διαφορά.
Σοβαρότητα, συνέπεια, ηθική.