Όταν η κυβέρνηση “κουνάει το δάχτυλο” , φοβάται..: Το “πάθος” του Βορίδη και το “σιωπητήριο ” Καραμανλή

Αν κάτι μάθαμε από τη συνεδρίαση της Βουλής, είναι πως το πάθος μπορεί να είναι και εργαλείο “πετάγματος της μπάλας στην κερκίδα”. Ο Μάκης Βορίδης, με ύφος επιθετικό και τόνο καταγγελτικό, επιχείρησε να στρέψει τους προβολείς πέρα από τις σκιές που πλανώνται πάνω από την κυβέρνηση. Δεν ήταν απλά μια υπεράσπιση· ήταν μια ηχηρή απόπειρα αποπροσανατολισμού, μια προσπάθεια να ταυτιστεί κάθε φωνή που ζητά δικαιοσύνη με κάτι άλλο..

Γιατί τόσο πάθος; Γιατί τόσο μένος εναντίον όσων θέτουν ερωτήματα; Ο θάνατος του Βασίλη Καλογήρου, γιου της ανακρίτριας που χειρίζεται την υπόθεση των Τεμπών, έφερε νέα αναταραχή. Και αντί η κυβέρνηση να επιδείξει ψυχραιμία, προτίμησε να επιτεθεί. Αντί να δώσει απαντήσεις, προτίμησε τις ύβρεις.

Αλλά αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο. Κάποιος άλλος υπουργός, πριν λίγο καιρό, έδειχνε παρόμοια σιγουριά. Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, λίγο πριν από το δυστύχημα στα Τέμπη, διαβεβαίωνε για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου. «Όλα λειτουργούν σωστά», έλεγε. Οκτώ ημέρες μετά, 57 άνθρωποι πέθαναν.

Σήμερα, ο πρώην υπουργός κρύβεται στα πίσω έδρανα της Βουλής. Όταν ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσει τις ευθύνες του, επέλεξε τη σιωπή. Δεν είδε, δεν άκουσε, δεν απάντησε. Υποτίθεται ότι ανέλαβε την «πολιτική ευθύνη». Στην πράξη, εξαφανίστηκε.

Η τακτική της Νέας Δημοκρατίας: Αλαζονεία πριν, φόβος μετά

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει έναν σταθερό κανόνα: όταν την προειδοποιούν, αδιαφορεί. Όταν συμβεί το αναπόφευκτο, δηλώνει «συντετριμμένη». Και όταν έρθει η ώρα της λογοδοσίας, είτε επιτίθεται είτε αποσύρεται στη σιωπή.

Ο Βορίδης φωνάζει για να καλύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης. Ο Καραμανλής σιωπά για να μην τις αντιμετωπίσει. Και στη μέση, μια κοινωνία που ζητά απαντήσεις.

Το πάθος του Βορίδη δεν είναι πάθος για την αλήθεια. Είναι μια απέλπιδα προσπάθεια να θολώσει τα νερά. Όσο πιο δυνατά φωνάζει, τόσο πιο ένοχη φαίνεται η κυβέρνηση που εκπροσωπεί. Και όσο πιο πίσω κάθεται ο Καραμανλής, τόσο πιο φανερό γίνεται το βάρος των ευθυνών που δεν αντέχει να σηκώσει.

Τελικά, δικαιοσύνη θα υπάρξει;

Η υπόθεση των Τεμπών δεν έχει κλείσει. Ο λαός δεν ξεχνά, οι οικογένειες των θυμάτων δεν σταματούν να ζητούν απαντήσεις. Και όσο κι αν φωνάζει ο Βορίδης, όσο κι αν “σιωπά” ο Καραμανλής, η αλήθεια παραμένει εκεί: η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι πανικόβλητη! Και τώρα, τρέχει να γλιτώσει από τις συνέπειες.

Αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι, όσο και να κρύβεις την αλήθεια, πάντα έρχεται η στιγμή που σε βρίσκει. Και τότε, ούτε οι φωνές, ούτε η σιωπή θα είναι αρκετές.