Οσοι έχουν υπηρετήσει σε πιο παλιές δεκαετίες η και ακόμα στα πιο πρόσφατα χρόνια, θυμούνται την περίοδο προετοιμάσιων για την Κυριακή του Πάσχα σε διάφορες μεγάλες στρατιωτικές μονάδες της χώρας. Το αποκορύφωμα των γιορτών αποτελούσε το τραπέζι της Κυριακής του Πάσχα.. Εκείνη την ημέρα που Διοικητές, αξιωματικοί, υπαξιωματικοι, στελέχη και απλοί κληρωτοι οπλίτες γινονταν μια παρέα ξεχνώντας για λίγο την ιεραρχία και τις προσωπικές διάφορες και κατανοώντας πως όλοι υπηρετούν ένα σκοπό και πως σήμερα γιόρταζαν ένα γεγονός.

Βέβαια όλο αυτό δεν γινόταν μόνο μεταξύ των Στρατιωτικών στελεχών αλλά τα στρατόπεδα άνοιγαν για τους πολίτες, ερχόντουσαν οι οικογένειες όλων να γιορτάσουν το Πάσχα όλοι μαζί.Μαζευοντουσαν ακομα και κάτοικοι των γύρω περιοχών, για να γιορτάσουν το Αναστάσιμο μήνυμα με τους ακούραστος φρουρούς της πατρίδας και του τόπου τους.

Την δεκαετία του 80′ υπήρξε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στο οποίο διετελουσε παράλληλα Υπουργός, ο Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου μια αναβάθμιση αυτού του ετήσιου θεσμού,ανεβαζοντας πρώτα απ’ολα των οικονομικό προϋπολογισμό των μονάδων ώστε να μπορούν να έχουν εκείνη την ημέρα στην διάθεσή τους, πληθώρα από οβελιες και εορταστικά εδέσματα. Ενώ οι ίδιοι οι Στρατιώτες προετοίμαζα διαφορά χορευτικά και χορωδιακες εκδηλώσεις για την ψυχαγωγία προσωπικού και πολιτών. Ήταν τα πρώτα και μόνα χρόνια όπου η κυβέρνηση μαζί με τον Ανδρεα Παπανδρέου άφησαν στην άκρη τις μεγάλες στρατιωτικές μονάδες των αστικών κεντρων και επισκεπτόταν κάθε χρόνο στρατιωτικές μονάδες στα σύνορα και στην ελληνική παραμεθόριο.

Ενδεικτικό είναι πως το Πάσχα του 1987 στον κορύφωση της έντασης με την Τουρκία, ο πρωθυπουργός Ανδρεας Παπανδρέου βρέθηκε κοντά στους Στρατευμένους της Λέσβου και γιόρτασε μαζί τους το Αναστάσιμο γεγονός, μεταφέροντας τους παράλληλα την αγάπη και την ελπίδα όλου του Ελληνικού λαού στο δύσκολο έργο τους.

Ήταν τα χρόνια που Λάος και Στράτος γιόρταζαν μαζί γιατί είχε επιτευχθεί στο ακέραιο το όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου για Εθνική Συμφιλίωση.