“Πυρά” Καμίνη προς την κυβέρνηση: “Έχει επιλέξει συνειδητά τον θεσμικό κατήφορο”

Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση άσκησε από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων ο Γιώργος Καμίνης, Βουλευτής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής.

“Ακόμη και σε αυτή την ακροτελεύτεια πράξη του δράματος, η κυβέρνηση επιλέγει μια υπερασπιστική γραμμή που πλήττει βαθύτατα τη δημοκρατία” τόνισε χαρακτηριστικά.

Τα βασικά σημεία της ομιλίας του:

 – Περίμενα να ακούσω με μεγάλο ενδιαφέρον την αγόρευση του κ. Υπουργού Εξωτερικών σήμερα. Αλλά με εξέπληξε το γεγονός ότι περιορίστηκε σε έναν απολογισμό του έργου του στο υπουργείο, ενώ βεβαίως σήμερα το θέμα είναι άλλο. Πιστεύω πως είναι εύγλωττη αυτή η σιωπή. Αυτό πρέπει να καταγραφεί, ότι υπάρχουν και μέλη είτε του υπουργικού συμβουλίου είτε της ΚΟ της ΝΔ που δεν δέχονται να προσυπογράψουν τη στάση της κυβέρνησης απέναντι σε αυτό το μεγάλο σκάνδαλο.

– Το πολιτικό μας σύστημα και ιδίως η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βαλθεί να βγάλει τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια, στον βωμό μίας αχαλίνωτης εξουσιομανίας και μίας άνευ ορίων κομματικής αντιπαράθεσης, χωρίς κανόνες, χωρίς σταθερές, χωρίς πολιτικό ήθος.

– Η κυβέρνηση, μέσα από αλληλοαναιρούμενες γραμμές και χονδροειδείς υπεκφυγές έχει αποφασίσει να πνίξει το σκάνδαλο αυτό μέσα σε έναν βούρκο λάσπης και πολιτικής εμπάθειας . Οι κυβερνητικές αντιφάσεις είναι βαθιά προσβλητικές, όχι μόνο για τη νοημοσύνη μας, αλλά και για την Εθνική Αντιπροσωπεία.

– Ένας ένας, οι βουλευτές της πλειοψηφίας ανέβηκαν στο βήμα και εξαπέλυσαν ευθείες επιθέσεις εναντίον του κ. Ράμμου, πολύ συχνά, λυπάμαι να το πω, αγνοώντας και το τι είναι η Ανεξάρτητη Αρχή για τη Διασφάλιση του Απορρήτου.

– Έχω προσωπική γνώμη και εμπειρία γιατί έχω συνεργαστεί με την κ. Παπανικολάου. Γνωρίζω λοιπόν το άμεμπτο ήθος της και πως μπορεί να διαφυλάσσει την ανεξαρτησία της, όπως το έκανε και ως επιστημονικός συνεργάτης στον Συνήγορο του Πολίτη. Ούτε ο κ. Ράμμος χρειάζεται ιδιαίτερη συνηγορία: η πορεία των 40 χρόνων στο Συμβούλιο της Επικρατείας λέει πολλά. 

– Αντί να διασύρετε λοιπόν την τιμή και την υπόληψη μελών των Ανεξαρτήτων Αρχών, γιατί δεν τους καλείτε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπου ο κανονισμός της Βουλής σάς παρέχει το δικαίωμα να ασκήσετε κοινοβουλευτικό έλεγχο. Εκεί θα έχετε και αντίλογο φυσικά. 

– Η κυβέρνηση υιοθετεί την αντιδημοκρατική αντίληψη ότι όποιος δεν είναι φίλος μου είναι εχθρός μου, τσουβαλιάζοντας και απαξιώνοντας θεσμούς, επιστήμονες και πρόσωπα του δημοσίου βίου, που απλά εκφράζουν την γνήσια ανησυχία τους για τα όσα συμβαίνουν. 

– Εκφράζω την βαθιά μου ανησυχία για τον θεσμικό κατήφορο που έχει επιλέξει συνειδητά η κυβέρνηση. Νομίζω ότι η πρώτη ημέρα συνοπτικά συμπυκνώνεται στη φράση που χρησιμοποίησε ο Γεραπετρίτης στην αρχική του τοποθέτηση αποδεχόμενος την πρόταση δυσπιστίας: «ένοχος ένοχον ου ποιείν». 

– Ουσιαστικά η όλη συζήτηση χθες – και βλέπω αυτό να συνεχίζεται και σήμερα – ήταν στο μοτίβο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιούται να ομιλεί γιατί έκανε χειρότερα. Αυτό όμως δεν είναι μόνο ομολογία ενοχής αλλά παραδοχή της κυβερνητικής ένδειας επιχειρημάτων. 

– Είναι το τελευταίο, απελπισμένο ανάχωμα υπεράσπισης, το οποίο όχι μόνο δεν μας βγάζει από το θεσμικό αδιέξοδο αλλά ενισχύει τον κυνισμό που απειλεί να κατακυριεύσει την κοινωνία μας. Επιβεβαιώνει το “όλοι ίδιοι είναι”. Ακόμη και σε αυτή την ακροτελεύτεια πράξη του δράματος, η κυβέρνηση επιλέγει μια υπερασπιστική γραμμή που πλήττει βαθύτατα τη δημοκρατία». 

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του κ. Καμίνη: 

«Περίμενα να ακούσω με μεγάλο ενδιαφέρον την αγόρευση του κ. Υπουργού Εξωτερικών σήμερα. Αλλά με εξέπληξε το γεγονός ότι περιορίστηκε σε έναν απολογισμό του έργου του στο υπουργείο, ενώ βεβαίως σήμερα το θέμα είναι άλλο. Το θέμα είναι το σκάνδαλο των υποκλοπών και η κοινοβουλευτική ευθύνη της κυβέρνησης.

Πιστεύω πως είναι εύγλωττη αυτή η σιωπή, όπως εύγλωττη είναι και η απουσία μεγάλου μέρους των βουλευτών της ΝΔ από τη σημερινή συζήτηση. Αυτό πρέπει να καταγραφεί, ότι υπάρχουν και μέλη είτε του υπουργικού συμβουλίου είτε της ΚΟ της ΝΔ που δεν δέχονται να προσυπογράψουν τη στάση της κυβέρνησης απέναντι σε αυτό το μεγάλο σκάνδαλο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Απειλείται σήμερα η Δημοκρατία στην Ελλάδα;

Αναμφίβολα το ερώτημα ενέχει κάποιο στοιχείο πρόκλησης, είναι όμως αβάσιμο;

Κατά την άποψή μου όχι. και τρανή απόδειξη αυτού είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να φέρει νομοθετική ρύθμιση που θα απαγορεύει την κάθοδο της νεοναζιστικής συμμορίας στις προσεχείς εκλογές.

Πλανάται λοιπόν ο φόβος πως δεν ξεμπερδέψαμε με τους αρνητές της Δημοκρατίας στις εκλογές του Ιουλίου του 2019.

Όμως γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί αντικοινοβουλευτικές, αντιδημοκρατικές ιδεολογίες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, παρά το γεγονός ότι οι κήρυκές τους είναι καταδικασμένοι για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου; Γιατί πολύ απλά το πολιτικό μας σύστημα και ιδίως η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βαλθεί να βγάλει τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια, στον βωμό μίας αχαλίνωτης εξουσιομανίας και μίας άνευ ορίων κομματικής αντιπαράθεσης, χωρίς κανόνες, χωρίς σταθερές, χωρίς πολιτικό ήθος.

Και όλα αυτά γιατί από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών τον περασμένο Ιούλιο, η κυβέρνηση, μέσα από αλληλοαναιρούμενες γραμμές και χονδροειδείς υπεκφυγές έχει αποφασίσει να πνίξει το σκάνδαλο αυτό μέσα σε έναν βούρκο λάσπης και πολιτικής εμπάθειας.  Με τελευταίο επεισόδιο την ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Γιάννη Οικονόμου σε βάρος του Προέδρου της ΑΔΑΕ Χρήστου Ράμμου, τον οποίο ουσιαστικά τον χαρακτήρισε ως φερέφωνο του ΣΥΡΙΖΑ.

Η μπάλα χτες πήρε και το μέλος της Ανεξάρτητης Αρχής, την κ. Κατερίνα Παπανικολάου, στην οποία προσάπτουν ότι διετέλεσε σύμβουλος σε Υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ.Φυσικά την κ. Παπανικολάου την είχε ψηφίσει η Νέα Δημοκρατία. Τώρα θυμήθηκε να αρχίσει να μιλάει για κομματικές εντάξεις ανθρώπων – κι εδώ έχω προσωπική γνώμη και εμπειρία γιατί έχω συνεργαστεί με την κ. Παπανικολάου. Γνωρίζω λοιπόν το άμεμπτο ήθος της και πως μπορεί να διαφυλάσσει την ανεξαρτησία της, όπως το έκανε και ως επιστημονικός συνεργάτης στον Συνήγορο του Πολίτη. Ούτε ο κ. Ράμμος χρειάζεται ιδιαίτερη συνηγορία: η πορεία των 40 χρόνων στο Συμβούλιο της Επικρατείας λέει πολλά. 

Αντί να διασύρετε λοιπόν την τιμή και την υπόληψη μελών των Ανεξαρτήτων Αρχών, γιατί δεν τους καλείτε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπου ο κανονισμός της Βουλής σας παρέχει το δικαίωμα να ασκήσετε κοινοβουλευτικό έλεγχο. Εκεί θα έχετε και αντίλογο φυσικά. Αντίθετα, αυτό που κάνετε είναι να αφήνετε τα φιλικά μέσα μαζικής ενημέρωσης να ρίχνουν διαρκώς λάσπη.  

Πρακτική που δυστυχώς συνεχίστηκε και μέσα στην ίδια τη Βουλή, από την έναρξη της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας χθες. Ένας ένας, οι βουλευτές της πλειοψηφίας ανέβηκαν στο βήμα και εξαπέλυσαν ευθείες επιθέσεις εναντίον του κ. Ράμμου, πολύ συχνά, λυπάμαι να το πω, αγνοώντας και το τι είναι η Ανεξάρτητη Αρχή για τη Διασφάλιση του Απορρήτου. 

Η κυβέρνηση υιοθετεί την αντιδημοκρατική αντίληψη ότι όποιος δεν είναι φίλος μου είναι εχθρός μου, τσουβαλιάζοντας και απαξιώνοντας θεσμούς, επιστήμονες και πρόσωπα του δημοσίου βίου, που απλά εκφράζουν την γνήσια ανησυχία τους για τα όσα συμβαίνουν. 

Επιδίδεται σε ένα κυνήγι μαγισσών, προσπαθώντας στον κάθε διαφωνούντα να ανακαλύψει δόλιες σκοπιμότητα και κομματικές δεσμεύσεις. Επιχειρεί να κατεδαφίσει με τον κυνικότερο τρόπο την αντίθετη άποψη ή ακόμη χειρότερα, βαφτίζοντάς την ως «εθνικό κίνδυνο», αναμοχλεύοντας σκοτεινές πτυχές του πρόσφατου παρελθόντος, όταν παιζόταν το παιχνίδι «πατριώτες-προδότες».

 Κι όλα αυτά για να συσπειρώσει το κομματικό της ακροατήριο, χωρίς βέβαια να καταλαβαίνει ότι η ίδια πέφτει στην παγίδα που στήνει για τους πολιτικούς της αντιπάλους.

Γιατί δεν μπορεί από τη μία πλευρά να λες ότι η ΕΥΠ αποτελεί κρίσιμο βραχίονα διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας σε εποχές όξυνσης των σχέσεων με τη γείτονα και από την άλλη να λες ότι η ΕΥΠ είναι μία άχρηστη δομή που πρέπει να γκρεμιστεί και να χτιστεί από την αρχή.

Δεν μπορεί από την μία πλευρά η ΕΥΠ να υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό και από την άλλη να βγαίνουν Υπουργοί της κυβέρνησης και να δηλώνουν -χωρίς καμιά ντροπή- ότι στο εσωτερικό της εγκαταβιώνει ένα αόρατο κύκλωμα παραεξουσίας. Οι κυβερνητικές αντιφάσεις είναι βαθιά προσβλητικές, όχι μόνο για τη νοημοσύνη μας, αλλά και για την Εθνική Αντιπροσωπεία. 

 Κύριες και κύριοι συνάδελφοι εκφράζω την βαθιά μου ανησυχία για τον θεσμικό κατήφορο που έχει επιλέξει συνειδητά η κυβέρνηση. Νομίζω ότι η πρώτη ημέρα συνοπτικά συμπυκνώνεται στη φράση που χρησιμοποίησε ο Γεραπετρίτης στην αρχική του τοποθέτηση αποδεχόμενος την πρόταση δυσπιστίας: «ένοχος ένοχον ου ποιείν». 

Ουσιαστικά η όλη συζήτηση χθες – και βλέπω αυτό να συνεχίζεται και σήμερα – ήταν στο μοτίβο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιούται να ομιλεί γιατί έκανε χειρότερα. Αυτό όμως δεν είναι μόνο ομολογία ενοχής αλλά παραδοχή της κυβερνητικής ένδειας επιχειρημάτων. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να αρθρώσει οποιοδήποτε σοβαρό επιχείρημα που να ενισχύει κάπως την οικτρή θέση στην οποία την έχει φέρει το σκάνδαλο των υποκλοπών. 

Είναι το τελευταίο, απελπισμένο ανάχωμα υπεράσπισης, το οποίο όχι μόνο δεν μας βγάζει από το θεσμικό αδιέξοδο αλλά ενισχύει τον κυνισμό που απειλεί να κατακυριεύσει την κοινωνία μας. Επιβεβαιώνει το “όλοι ίδιοι είναι”. Ακόμη και σε αυτή την ακροτελεύτεια πράξη του δράματος, η κυβέρνηση επιλέγει μια υπερασπιστική γραμμή που πλήττει βαθύτατα τη δημοκρατία».