ΠΟΛΙΤΙΚΗ
“Πυρά” Λιακούλη στην Κυβέρνηση: «Παλαιοκομματικές “ζαριές”, πάνω στο κουφάρι της Θεσσαλιας»
Στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής επί του Νομοσχεδίου κύρωσης της Π.Ν.Π. επειγουσών διατάξεων για τη Θεσσαλία, τοποθετήθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη.
Η Υπεύθυνη Κ.Τ.Ε. Τοπικής Αυτοδιοίκησης άσκησε δριμεία κριτική στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τις προεκλογικές μεθοδεύσεις της, ιδίως στη Θεσσαλία, αλλά και πανελλαδικά, καυτηριάζοντας πως «ρίξατε “ζαριά” και θέλατε να φέρετε “εξάρες”, έχοντας προηγουμένως “πειράξει” τα “ζάρια”. Τελικά φέρατε “ασσόδυο”, καθώςο λαός σας κατάλαβε και έβαλε εκκωφαντικό τέλος στην “παρτίδα” σας. Ο πολιτικός πολιτισμός και ο σεβασμός στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α., για τα οποία πολύς λόγος γίνεται στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ουδόλως συνάδουν με όσα διαδραματίστηκαν προεκλογικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ωμού πολιτικού εκβιασμού, οι δηλώσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Αυγενάκη, που συνέδεσε το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των αποζημιώσεων και παροχών προς τους πληγέντες, με την επιλογή “ορθής” Περιφερειακής Αρχής. Όπως και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ο οποίος, μετά το αρχικό “απεταξάμην” προς τον απερχόμενο Περιφερειάρχη όταν αρχικά άφησε κενή τη θέση του κατά την ανακοίνωση των μέτρων, εν συνεχεία χωρίς άλλη διέξοδο τον έθεσε πάλι στο πλευρό του, όπως συμβαίνει άλλωστε και για τους λεγόμενους “αντάρτες” της Ν.Δ. Αυτή είναι η Δημοκρατία που υπηρετείτε; Μια “πασαρέλα” υποψηφίων, συναλλαγών, εκβιασμών. Ένα παλαιοκομματικό “βέρτιγκο” που προκαλεί ζάλη στο εκλογικό σώμα. Το “καπέλωμα” της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την ασφυξία των τοπικών κοινωνιών».
«Οι τοπικές κοινωνίες απέδειξαν πως ξέρουν να δημιουργούν κοινωνικές συμμαχίες, όπως ακριβώς συνέβη με τον Χάρη Δούκα στην Αθήνα, που “έκανε περίπατο” μαζί με τον λαό, τη στιγμή που και σε άλλες περιπτώσεις πανελλαδικά οι απόπειρες χειραγώγησης της Αυτοδιοίκησης σαν λάφυρο “πήγαν περίπατο”. Όσα επιχειρήθηκαν είναι ιδιαιτέρως θλιβερά για όλους όσοι έχουμε υπηρετήσει για χρόνια το θεσμό της τοπικής δημοκρατίας και ειδικά όταν βλέπουμε συντοπίτες μας αυτοδιοικητικούς να αντιμετωπίζονται σαν αντικείμενα στυγνής πολιτικής διαχείρισης», τόνισε η Ε. Λιακούλη.
Περαιτέρω, η Λαρισαία Βουλευτής αφιέρωσε την ομιλία της στη Θεσσαλία, αναδεικνύοντας τις επιτακτικές ανάγκες των πληγεισών περιοχών και κατακεραυνώνοντας τις καθυστερήσεις και αβελτηρίες της Κυβέρνησης.
«Είναι ανεπίτρεπτο πως με αυτό το Νομοσχέδιο μας καλείτε να συζητήσουμε στην Ολομέλεια την αναστολή πλειστηριασμών μόνο για λίγες ακόμα ημέρες, μέχρι την 10η Νοεμβρίου. Αντιλαμβάνεστε σε ποιους απευθύνεστε; Σε αυτούς που δεν έχουν στρώμα να κοιμηθούν, σπίτι να ζήσουν και τραπέζι να φάνε. Στις οικογένειες με φοιτητές, που όμως δεν μπορούν πλέον να μεταβούν στις πόλεις όπου κατάφεραν να πετύχουν, γιατί οι γονείς – σύγχρονοι “κολίγοι” του κάμπου με λίγα στρέμματα χωράφια-, αδυνατούν πια να τους δώσουν τα αναγκαία χρήματα. Στις επιχειρήσεις που παραμένουν κλειστές αναμένοντας τις αποζημιώσεις. Στους αστέγους που βρίσκονται σε απόγνωση. Σε έναν πληγωμένο τόπο όπου ακόμα συλλέγουμε ανθρωπιστική βοήθεια για τα στοιχειώδη, στρώματα, κουβέρτες, παπούτσια. Και εσείς τους μιλάτε για ολιγοήμερη αναστολή πλειστηριασμών, αντί για “ανάσα” ενός ή δύο ετών», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Γραμματέας της Κ.Ο. και Βουλευτής Λάρισας στηλίτευσε το γεγονός ότι «το ολοκληρωμένο σχέδιο της Κυβέρνησης για τη Θεσσαλία αγνοείται», σημειώνοντας με έμφαση ότι «πέρασε τόσος καιρός και εσείς τι κάνετε όλες αυτές τις εβδομάδες, εκτός από “μεγάλους περιπάτους” μπας και βγάλετε τους εκλεκτούς σας; Γιατί δεν δέχεστε την πρότασή μας για μια Task Force με ειδικές ομάδες διοίκησης; Είναι δυνατόν ακόμα να ψάχνετε ποιος είναι αρμόδιος για τι, όπως άκουσα πάλι χθες τον κ. Μητσοτάκη να αναφέρεται για χιλιοστή φορά στις αρμοδιότητες, στο πλαίσιο της συνάντησης του με το νέο Περιφερειάρχη Θεσσαλίας; Δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει Θεσσαλία, όπως και Ελλάδα, χωρίς σοβαρότητα. Η Κυβέρνηση, αντί να αναλίσκεται στην επικοινωνία, οφείλει να “ανασκουμπώσει τα μανίκια” και να κάνει τη δουλειά της, γιατί οι άνθρωποί μας πονάνε».