“Σαρωτικός” Μάντζος ισοπέδωσε το αφήγημα Μητσοτάκη: “Κύριε Πρωθυπουργέ, το ΠΑΣΟΚ διέσωσε την χώρα από την καταστροφική διακυβέρνηση της ΝΔ” – Τα ευρωπαϊκά στοιχεία το βεβαιώνουν

Ομιλία Δημήτρη Μάντζου, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής στην Κύρωση πράξης του ΔΝΤ

 Εισάγεται σήμερα προς κύρωση πράξη που αφορά στη συμμετοχή της χώρας μας στο ΔΝΤ, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ο ειδικός αγορητής μας, Πάρις Κουκουλόπουλος, τοποθετήθηκε αναλυτικά επί του αντικειμένου της απόφασης και γιατί την υπερψηφίζουμε, σεβόμενοι τη διεθνή θέση της χώρας και τις διεθνείς υποχρεώσεις που αυτή έχει αναλάβει, ήδη από τα πρώτα χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την οικοδόμηση ενός νέου συστήματος παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης.

Κι όμως, μόνο, μόνο το άκουσμα του όρου ΔΝΤ ξυπνά μνήμες και βιώματα.

Την πτώχευση της χώρας, τις σκληρές θυσίες του λαού μας, τα πολιτικά λάθη, τις ευθύνες.

Την έλλειψη ιστορικής αυτογνωσίας, αυτοκριτικής. Που διαχέεται οριζόντια

Ακόμη και σήμερα, δέκα πέντε έτη μετά το ξέσπασμα της βαθιάς κρίσης.

Μια γραμμική ανάγνωση που δεν αντέχει σε επιστημονική κριτική, ούτε από άποψη ιστορική ούτε από άποψη πολιτικής οικονομίας.

Ένα αφήγημα που τοποθετεί την αρχή της ιστορίας το 1981 και καταλήγει στο 2010. Και αφαιρεί κάθε περίοδο διακυβέρνησης της ΝΔ, ιδίως την περίοδο 2004-2009 με Πρωθυπουργό τον κ. Καραμανλή.

Κάτι που, δυστυχώς, πιστοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη σε αυτήν την αίθουσα.

Και από τα κυβερνητικά έδρανα. Και από το έδρανο του ίδιου του Πρωθυπουργού.

Ο κ. Μητσοτάκης απευθυνόμενος στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ανέφερε πως «Η ιστορία θα γράφει ότι η χώρα χρεοκόπησε επί των δικών σας ημερών. Επίσης, η ιστορία θα γράφει ότι το 2009 σε αυτήν την Αίθουσα – ήμουν απλός Βουλευτής – ψηφίζατε έναν προϋπολογισμό ο οποίος προέβλεπε αύξηση δαπανών. Έτσι δεν είναι;».

Με αφετηρία λοιπόν τις ανακριβείς αναφορές του Πρωθυπουργού και με αφορμή τη σημερινή κύρωση, απαιτείται η αποκατάσταση της αλήθειας.

 Ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ ανατρέχουν στον αφορισμό του «Λεφτά Υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου.

Είναι ο ίδιος Πρωθυπουργός που θα έπρεπε σήμερα να γνωρίζει ότι, πράγματι, τη βασιμότητα μιας τέτοιας δήλωσης. Πως χρήματα για το κοινωνικό κράτος οφείλουν να βρεθούν μέσα από διαφανείς διαδικασίες για την ανάθεση δημοσίων έργων και προμηθειών, μέσα από πολιτικές φορολογικής δικαιοσύνης, μέσα από την πάταξη της φοροδιαφυγής και της αδήλωτης κι ανασφάλιστης εργασίας, μέσα από ρύθμιση της ασύδοτης αγοράς των ολιγοπωλίων και της αισχροκέρδειας.

Αλλά όχι. Για την κυβέρνησή του τα πράγματα είναι αλλιώς:

Λεφτά υπάρχουν για απευθείας αναθέσεις, αλλά όχι για το ΕΣΥ.

Λεφτά υπάρχουν για μειώσεις φόρων και απαλλαγές στους ισχυρούς, αλλά όχι για να μειωθεί ο ΦΠΑ.

Λεφτά υπάρχουν για μεγάλες επενδύσεις στις ΑΠΕ, αλλά όχι για δίκτυα που θα έδιναν χώρο σε ενεργειακές κοινότητες.

Λεφτά υπάρχουν για ξενοδοχεία που διαφημίζονται από υπουργούς αλλά όχι για κοινωνική κατοικία

Αυτή η αναδρομή για την αποκατάσταση της αλήθειας είναι χρέος μας μετά την αναφορά όνειδος του κυρίου Πρωθυπουργού ότι η χώρα χρεοκόπησε επί «δικών μας ημερών».

Όχι, η χώρα σώθηκε επί δικών μας ημερών, μετά τη δική σας καταστροφική διακυβέρνηση. Επί ΠΑΣΟΚ αποκαλύφθηκε ο όλεθρος των δημόσιων οικονομικών. Και έρχεστε τώρα ανερυθρίαστα και προσπαθείτε να ξαναγράψετε την ιστορία. Να απαλλάξετε τις κυβερνήσεις σας από τις τεράστιες ευθύνες, οι οποίες είναι πανθομολογούμενες όχι από στελέχη της δικής μας παράταξης αλλά από τους ευρωπαίους εταίρους.

Τι έκανε το ΠΑΣΟΚ; Αύξησε τις δημόσιες δαπάνες, όπως λέει ο κ. Πρωθυπουργός;

Όχι. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ στην ιστορία του κράτους μας δεν υπήρξε τέτοια αμεσότητα στον περιορισμό των ελλειμμάτων όση το 2009.

Στις 18 Οκτωβρίου στο Eurogroup, η ελληνική κυβέρνηση, με ό,τι στοιχεία είχε στη διάθεσή της, παρουσίασε πρόβλεψη για έλλειμμα 12,5% το 2009. Εξοργισμένος με την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ ο Ζ.Κ.Γιούνκερ λέει: «The game is over – we need serious statistics».

Η Κυβέρνηση παρουσιάζει σχέδιο προϋπολογισμού 2010 που μειώνει το έλλειμμα σε 9,1% και ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που προβλέπει μείωση ελλείμματος κατά 4% το 2010. Λαμβάνει μέσα σε τέσσερις μήνες, από τον Νοέμβριο 2009 -ένα μήνα μετά την ανάληψη της εξουσίας- έως και τον Μάρτιο 2010, μέτρα συνολικού ύψους 16 δισ ευρώ (8 δισ από έσοδα, 8 δισ από δαπάνες). Κινήσεις που οι εταίροι χαιρετίζουν ως βήματα στη σωστή κατεύθυνση.

Ο Επίτροπος Almunia το 2012 σε επιστολή του προς την Εξεταστική Επιτροπής της Βουλής αναγνωρίζει ότι η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ κινήθηκε άμεσα για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και αντιλαμβανόμενη τον κίνδυνο, την ώρα που η ΝΔ είχε αφήσει ανολοκλήρωτες υποσχέσεις για διορθωτικά μέτρα.

Αλλά ακόμη και για το τρέχον τότε έτος -το 2009- η Κυβέρνηση Παπανδρέου κατάφερε να μειώσει το έλλειμμα.

Η απερχόμενη Κυβέρνηση είχε πετάξει λευκή πετσέτα από τη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο. Ήμασταν ήδη στο τελευταίο δίμηνο του έτους, με διαμορφωμένες κατά 95% τις ανειλημμένες δεσμεύσεις του κράτους και το έλλειμμα τρέχει με μηνιαίο ρυθμό 1,1% ΑΕΠ! Κι όμως, με σειρά μέτρων παράγεται θετική επίπτωση 1 δις ευρώ.

Αυτά πέτυχε η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.

Με όλους -μέσα και έξω από τη χώρα- να επενδύουν στην πτώχευση. Με τον λαϊκισμό να θεριεύει. Οι κερδοσκόποι να ανοίγουν τα spreads για να διαλύσουν την οικονομία μας.

Με συντηρητικές κυβερνήσεις να μιλούν μόνο για λιτότητα. Ενώ τώρα χαιρετίζουν εργαλεία όπως το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανεθκτικότητας. Μιλούν για κοινό δανεισμό και ευρω-ομόλογα. Τότε όλοι ζητούσαν την τιμωρία της Ελλάδας, τη στείρα λιτότητα χωρίς αναπτυξιακό ή κοινωνικό πρόσημο. Ακόμη και την έξοδο.

Και σε ποιο έδαφος έγιναν όλα αυτά; Σε μια οικονομία χωρίς θωράκιση, μετά την καταστροφική πενταετία ΝΔ Κ. Καραμανλή, με το «πάρτυ στις 7 του Μάρτη» του 2004 που ο λογαριασμός του έφτασε πέντε χρόνια μετά. Στο τέλος του 2009, με το ρεκόρ δημοσίου χρέους, με τους αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, με το έλλειμμα γενικής κυβέρνησης να αυξάνει από χρόνο σε χρόνο. Μια απροστάτευτη οικονομία μπροστά στην κρίση, όπως διαπίστωνε η ΤτΕ στην έκθεσή της «Το Χρονικό της Μεγάλης Κρίσης», που κατατίθεται στα πρακτικά.

Κι όλα αυτά πάνω στο σαθρό έδαφος της στατιστικής απάτης. Των Greek Statistics.

Μια πραγματικότητα που είναι πλέον πολλαπλώς επαληθευμένη:

Με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το δημόσιο χρέος και τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας -Ιανουάριος 2010, που κατατίθεται στα πρακτικά.

Το ψήφισμα του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2014 για τη λειτουργία της τρόικας στην ευρωζώνη, που κατατίθεται στα πρακτικά.

Το έλεγε η ίδια η ΤτΕ από τον Απρίλιο 2010, στην έκθεσή της για το δημόσιο χρέος, που επίσης κατατίθεται στα πρακτικά.

Δημόσια έγγραφα, γνωστά σε όλους, που όμως ακόμη κάποιοι επιμένουν να αμφισβητούν.

Έτσι φτάσαμε στον Μάιο του 2010.

Στην εμπλοκή του ΔΝΤ στη διαχείριση της κρίσης χρέους από μια ανέτοιμη Ευρώπη που δεν μπορούσε και δεν ήθελα μόνη να αναλάβει το βάρος της αλληλεγγύης.

Όταν όλοι, με πρώτη την αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ λιθοβολούσε την εθνική προσπάθεια.

Τροφοδοτούσε την αντίδραση των κερδοσκόπων της αγοράς και των συντηρητικών κυβερνήσεων της Ευρώπης, που ζητούσαν σκληρή λιτότητα για την τιμωρία των Ελλήνων.

Η αλήθεια είναι μία:

Αν όλη η Βουλή ακολουθούσε το παράδειγμα του κ. Σαμαρά και του κ. Μητσοτάκη, το παράδειγμα της ΝΔ -με εξαίρεση την κ. Μπακογιάννη- τώρα ο ίδιος θα ήταν Πρωθυπουργός της Δραχμής.

Λίγη συστολή, λοιπόν, είναι αναγκαία.

Το Κοινοβούλιο δεν είναι social media.

Η ιστορία δεν ξαναγράφεται με αναρτήσεις, τηλεοπτικές δηλώσεις ή συνθήματα.

Κι αυτό δεν είναι κομματική δήλωση.

Ούτε αγωνία δικαίωσης του μόνου πολιτικού χώρου που ανέλαβε ατόφια την ευθύνη για μια ολόκληρη οικονομική και πολιτική κρίση.

Είναι μια εθνική άσκηση αυτογνωσίας, αυτοσυνείδησης. Μια άσκηση αλήθειας.

Είναι το ελάχιστο

Χρέος του πολιτικού συστήματος προς τους πολίτες.

Για τις θυσίες που υποχρεώθηκαν να αναλάβουν.

Για τις στερήσεις που επωμίστηκαν.

Για εκείνους που έφυγαν και δεν γύρισαν.

Για τις ευκαιρίες που χάθηκαν. Τις προσδοκίες που έμειναν ανολοκλήρωτες.

Τους χρωστάμε -μας χρωστάμε. Τουλάχιστον την αλήθεια.