Σοφία Πουλοπούλου: «Η Ποιοτική Παρεχόμενη Εκπαίδευση είναι Θεσμική Υποχρέωση της Πολιτείας»

Γράφει η Σοφία Πουλοπούλου

Η Υφ. Παιδείας δήλωσε πως «δεν είναι σωστό» να υπάρχει ένας εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής ανά μαθητή ΑμεΑ.

Το ζητούμενο στην Ειδική Αγωγή είναι η κοινωνική ένταξη και η ενσωμάτωση των μαθητών με αναπηρίες στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Είναι η παροχή ίσων ευκαιριών μάθησης και η ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις ιδιαίτερες αναπτυξιακές και εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών αυτών, αλλά ούτε και των μαθητών τυπικής ανάπτυξης, που επιβαρύνονται από την απουσία ή τη μερική παρουσία εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, για τη στήριξη των συμμαθητών τους.

Γιατί κάθε μαθητής που έχει ανάγκη από Παράλληλη Στήριξη, πρέπει να έχει πρόσβαση στο Εξατομικευμένο Πρόγραμμα Εκπαίδευσής του. Πόσα Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης μπορεί να ασκήσει ένας εκπαιδευτικός παράλληλα και ταυτόχρονα με τον εκπαιδευτικό της γενικής εκπαίδευσης μέσα σε μια τάξη, ανα διδακτική ώρα;

Η εκπαίδευση είναι ένας ευαίσθητος και νευραλγικός τομέας. Αποτελεί το μέλλον κάθε χώρας και είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα για όλους τους πολίτες, χωρίς αποκλεισμούς και αστερίσκους. Δεν χωρούν συνεπώς «τσουβαλιάσματα» και ομαδοποιήσεις μόνο και μόνο για «να βγουν οι αριθμοί».

Όποιος έχει μπει σε τάξη κι έχει υπηρετήσει την εκπαίδευση και την ευαίσθητη ειδική αγωγή, το γνωρίζει καλά. Ομοίως και το Υπουργείο.

Εχθές, στο 149ο Δημ. Σχολείο Αθηνών τραυματίστηκαν 3 μαθητές, από πτώση σοφάδων, για 4η φορά. Ο Δήμος Αθηναίων είχε κληθεί ξανά κ ξανά, αλλά δήλωσε αδυναμία να ανταποκριθεί στις ανάγκες 290 και πλέον σχολείων, τα οποία βρίσκονται στην αρμοδιότητά του.

Κάθε τόσο γινόμαστε μάρτυρες σχολείων, ακατάλληλων να στεγάσουν τα όνειρα της νέας γενιάς. Τοίχοι να στάζουν νερό, αίθουσες χωρίς θέρμανση, σχολεία ετοιμόρροπα που γκρεμίζονται με έναν σεισμό, ταβάνια να καταρρέουν, σοφάδες να τραυματίζουν μαθητές.

Δυστυχώς η κυβέρνηση του κ Μητσοτάκη, εστίασε στις αντιμεταρρυθμίσεις της εκπαίδευσης κι έχασε ακόμη μια ευκαιρία στήριξης και αναβάθμισης της εκπαίδευσης. Οι πόροι από το ταμείο ανάκαμψης δεν αξιοποιήθηκαν, όπως θα έπρεπε, για την Παιδεία.

Η Παιδεία διαλύεται. Χρειάζεται όραμα και κονδύλια για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις σύγχρονες κοινωνικές επιταγές και στους μετασχηματισμούς που φέρνει η 4η βιομηχανική επανάσταση.

Η Παιδεία πρέπει να παραμείνει δωρεάν και ο χαρακτήρας της δημόσιος. Πρέπει να είναι ισότιμη και προσβάσιμη για όλους, να έχει ποιότητα και να παρέχει ασφάλεια σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.