ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στ.Παραστατίδης: “Η Νέα Δημοκρατία μιλάει για την ανοιχτή Ελλάδα εκτός των συνόρων, αλλά υπηρετεί το κλειστό εντός χώρας σε κάθε του εκδοχή.”
Στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου σχετικά με την «Άρση περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού» τοποθετήθηκε ο Βουλευτής Κιλκίς με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, Στέφανος Παραστατίδης.
“Η ψήφος είναι κάτι σημαντικότερο από μια απλή διαδικασία. Αφορά στην περισσότερη συμμετοχή, αφορά στην ενίσχυση της ίδιας της δημοκρατίας και μιας και σήμερα είναι ημέρα γιορτής της δημοκρατίας, είναι πρωτίστως ζήτημα δημοκρατίας και αυτήν τιμούμε, τη δημοκρατία. Αυτή είναι η σημαία μας, η δημοκρατία.” τόνισε.
Ενώ στρέφοντας τα βέλη του προς την κυβέρνηση τόνισε πως “η Νέα Δημοκρατία μιλάει για την ανοιχτή Ελλάδα εκτός των συνόρων, αλλά υπηρετεί το κλειστό εντός χώρας σε κάθε του εκδοχή.”
Ολόκληρη η τοποθέτηση του:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ξεκινήσω την παρθενική μου ομιλία με έναν θετικό τρόπο. Δυστυχώς, όμως, αυτό το σενάριο κάηκε από τη σκληρή πραγματικότητα. Θέλω λοιπόν να ξεκινήσω και να εκφράσω τη θλίψη και την οδύνη προς τους πληγέντες, να ευχηθώ καλή δύναμη σε όσους δίνουν μάχη με τη φωτιά αυτές τις ώρες άυπνοι εικοσιτετράωρα, σε όσους επιχειρούν και κυρίως στους εθελοντές.
Άκουσα με πολλή προσοχή τον Πρωθυπουργό της χώρας ο οποίος ξεκίνησε την ομιλία του περιγράφοντας την κλιματική κρίση. Όμως, δική του ευθύνη δεν είναι η περιγραφή του προβλήματος, αλλά η προστασία του πολίτη υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Άκουσα επίσης το χειροκρότημα της κυβερνητικής πτέρυγας στο γεγονός ότι δεν χάθηκε καμία ανθρώπινη ζωή. Όμως, η περίσταση δεν είναι για χειροκρότημα. Οφείλουμε να έχουμε συναίσθηση της ευθύνης.
Δυστυχώς, ζούμε το ίδιο έργο ξανά και ξανά. Ο κάθε επόμενος ρίχνει ευθύνες στον προηγούμενο. Αυτό που κάνουμε είναι να συγκρίνουμε τις καταστροφές και να αναπαράγουμε το λάθος παράδειγμα. Το αποτέλεσμα είναι καθαρό. Έχουμε ένα κράτος ανοχύρωτο και μια κοινωνία απροστάτευτη. Χρειαζόμαστε αλλαγή παραδείγματος.
Έρχομαι στο νομοσχέδιο και ξεκινώ από τρεις βασικές παραδοχές:
Πρώτον, το νομοσχέδιο δεν αφορά σε κανένα πρόσθετο εκλογικό σώμα. Και το τονίζω αυτό γιατί κάποιοι επιχειρηματολογούν υπέρ της αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος. Αφορά στους εγγεγραμμένους στους εθνικούς εκλογικούς καταλόγους είτε αυτοί διαμένουν στο εσωτερικό, είτε αυτοί διαμένουν στο εξωτερικό της χώρας.
Δεύτερον, το νομοσχέδιο δεν αφορά στην άσκηση ή μη του δικαιώματος ψήφου. Το δικαίωμα ψήφου υφίσταται. Αφορά στην προσβασιμότητα, στη διευκόλυνση άσκησης του δικαιώματος, άρα, ουσιαστικά στην άρση κάθε λογής ανισοτήτων άσκησης του δικαιώματος, ανισοτήτων γεωγραφικών, ανισοτήτων οικονομικών, ανισοτήτων εργασιακών.
Τρίτον, το νομοσχέδιο δεν αφορά σε μια διαδικαστική διευκόλυνση. Δεν είναι αυτό. Η ψήφος είναι κάτι σημαντικότερο από μια απλή διαδικασία. Αφορά στην περισσότερη συμμετοχή, αφορά στην ενίσχυση της ίδιας της δημοκρατίας και μιας και σήμερα είναι ημέρα γιορτής της δημοκρατίας, είναι πρωτίστως ζήτημα δημοκρατίας και αυτήν τιμούμε, τη δημοκρατία. Αυτή είναι η σημαία μας, η δημοκρατία.
Τούτων λεχθέντων, το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα το οποίο διέπεται από τις αρχές και τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας, δεν μπορεί παρά να είναι θετικό επί της αρχής στο νομοσχέδιο για την ψήφο των αποδήμων, καθώς διευκολύνει την προσβασιμότητα, διασφαλίζει την ισότητα, ενισχύει τη συμμετοχή και βεβαίως, θωρακίζει τη δημοκρατία.
Άλλωστε, το ίδιο πράξαμε και κατά την ψήφιση του ν.4648/2019, με την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά να είναι υπέρ της άρσης των περιορισμών, που βεβαίως τοποθετήθηκαν για λόγους διακομματικής συναίνεσης. Το ίδιο θα πράτταμε οποιαδήποτε στιγμή, καθώς οι θέσεις μας δεν αποτελούν προϊόν πολιτικής συγκυρίας, αλλά υπηρετούν με συνέπεια τις ιδέες μας.
Συνάδελφοι, η συζήτηση που κάνουμε είναι βαθιά ιδεολογική. Είναι μια σύγκρουση του ανοιχτού με το κλειστό, της εξωστρεφούς Ελλάδας των ανοικτών οριζόντων, έναντι της μικρής, πλην τίμιας Ελλάδας. Και το πρόβλημα με τη σημερινή Κυβέρνηση είναι ότι έπαψε να έχει ιδεολογικές αναφορές, «ψωνίζει» μια από το ανοικτό, μια από το κλειστό, μια από τα αριστερά, μια από τα δεξιά, μια από την πρόοδο, μια από τη συντήρηση. Αυτός φαίνεται πως είναι ο πολυδύναμος ή πολυδιάστατος εκσυγχρονισμός, μια ιδεολογία του τίποτε.
Η Νέα Δημοκρατία μιλάει για την ανοιχτή Ελλάδα εκτός των συνόρων, αλλά υπηρετεί το κλειστό εντός χώρας σε κάθε του εκδοχή. Δείτε για παράδειγμα τι συμβαίνει στο νομοσχέδιο. Η διαβούλευση διήρκησε μόλις επτά ημέρες. Οργανωμένη συζήτηση με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, δηλαδή τους Έλληνες του εξωτερικού δεν υπήρξε. Η συζήτηση για τη διευκόλυνση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού δεν έγινε και όχι μόνο για των εργαζομένων σε απομακρυσμένες από τον τόπο τους περιοχές, αλλά και των ετεροδημοτών, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να ψηφίσουν στις προηγούμενες εκλογές, διότι η καταληκτική ημερομηνία εγγραφής τους ήταν στις 28 Φεβρουαρίου. Και θυμίζω ότι οι εκλογές ήταν πρόωρες και ανακοινώθηκαν μεταγενέστερα της καταληκτικής ημερομηνίας.
Αν το δούμε όμως και γενικότερα ως προς την Κυβέρνηση αυτή και ως προς τον τρόπο που υπηρετεί το κλειστό, βλέπουμε και συναντάμε κλειστούς και ελεγχόμενους θεσμούς. Το είδαμε στην περίπτωση των υποκλοπών. Βλέπουμε κλειστές ελεγχόμενες δομές. Το βλέπουμε στον τρόπο που ασκεί τη δημόσια διοίκηση, στις διοικήσεις των νοσοκομείων. Βλέπουμε και συναντάμε κλειστά δεδομένα. Το είδαμε στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Το ΠΑΣΟΚ όμως παραμένει στη μεγάλη εικόνα σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο της ψήφου των αποδήμων και αυτή απέχει από την τεχνοκρατική ματιά, τη σύγκριση με άλλες χώρες, την αντιγραφή, την αντίληψη του ακόλουθου, του follower που λέμε. Όχι πως είναι κακή η σύγκριση, τουναντίον. Αυτό όμως που θα πρέπει να επισημάνουμε είναι την ελληνική ιδιαιτερότητα του brain drain ως απότοκο της βίαιης οικονομικής κρίσης που βιώσαμε πρόσφατα, διότι αυτό που συνέβη στην Ελλάδα δεν έχει συμβεί σε καμία άλλη χώρα. Περισσότερα από 500.000 νέα παιδιά μετανάστευσαν στο εξωτερικό, απωλέσαμε ανθρώπους, απωλέσαμε ιδέες, επιβαρύνθηκε το δημογραφικό της χώρας και αυτό που πρέπει να αναζητήσουμε είναι κάθε μορφής σύνδεση μαζί τους. Και αυτό διότι είναι Ελληνίδες και Έλληνες που αγαπούν την πατρίδα τους, νοσταλγούν τους ανθρώπους τους, θέλουν να προσφέρουν για να χτιστεί μια καλύτερη Ελλάδα. Και η ψήφος τους είναι μια σημαντική μορφή σύνδεσης, είναι μια πράξη ότι τους λογαριάζουμε, δεν τους ξεχνάμε. Και δεν είναι μονάχα αυτό, αλλά τους χρειαζόμαστε εξίσου, διότι δεν είναι μοναδικό ζητούμενο το brain gain, δηλαδή η επιστροφή τους. Δεν αναζητούμε να τους τραβήξουμε από το μανίκι και να τους φέρουμε πίσω στη χώρα μας, αλλά θέλουμε να γίνει η Ελλάδα ξανά επιλογή γι’ αυτούς και η σύνδεση μαζί τους από την ψήφο μέχρι κάθε μορφής διαδραστικό δίκτυο επικοινωνίας μπορεί να μας βοηθήσει ακόμη παραπάνω, διότι αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι οι ιδέες τους.
Αυτή -και κλείνω- είναι η μεγάλη εικόνα για το ελληνικό έθνος, μια εικόνα που υπερβαίνει τα σύνορα, μιλάει τη γλώσσα μας, κρατά ενωμένους τους Έλληνες, μοιράζεται ιδέες, δημιουργεί νέες ψηφιακές συλλογικότητες, δίνει ξανά στην Ελλάδα τα εχέγγυα να πρωταγωνιστήσει. Μια Ελλάδα που δεν φοβάται, μια Ελλάδα που δεν σηκώνει τείχη, μια Ελλάδα που δεν απομονώνεται, αλλά διεκδικεί, οραματίζεται, πρωταγωνιστεί. Το ΠΑΣΟΚ γι’ αυτήν την Ελλάδα θέλει να παλέψει, γι’ αυτήν την Ελλάδα συζητάμε σήμερα, γι’ αυτήν την Ελλάδα είμαστε σήμερα εδώ και αυτό θα κάνουμε. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ θερμά.