Συγκλονιστικό βίντεο – Αδερφός θύματος έγραψε σε έκταση 100 στρεμμάτων «δεν έχω οξυγόνο»

«Δεν έχω οξυγόνο»: Η κραυγή που χαράχτηκε στη γη και στη συνείδηση μιας χώρας

Οργή, θλίψη, μνήμη, αντίσταση. Τέσσερις λέξεις που συμπυκνώνουν το μήνυμα του Κριστιάν Ρούτσι, ο οποίος επέλεξε να αποτυπώσει στο χώμα την αγωνία που πνίγει κάθε οικογένεια που έχασε αγαπημένα πρόσωπα στο έγκλημα των Τεμπών. «Δεν έχω οξυγόνο»—μια φράση που δεν είναι απλώς μια διαμαρτυρία, αλλά μια εφιαλτική υπενθύμιση ότι ένα ολόκληρο κράτος απέτυχε να προστατεύσει τους πολίτες του.

Η πράξη του δεν ήταν αυθόρμητη. Όπως περιέγραψε ο ίδιος, το σχέδιο χρειάστηκε μέρες μελέτης, μαθηματικούς υπολογισμούς, συνεργασία και, πάνω απ’ όλα, συναισθηματική δύναμη για να αποτυπώσει σε μια έκταση 100 στρεμμάτων το αίσθημα ασφυξίας που βιώνει κάθε οικογένεια που ζητά δικαιοσύνη. Το βίντεο με το γιγαντιαίο σύνθημα από ψηλά κάνει τον γύρο του διαδικτύου και προκαλεί συγκίνηση. Αλλά συγκίνηση δεν χρειάζεται. Χρειάζεται λογοδοσία.

Γιατί ο Κριστιάν δεν είναι μόνος. Εκπροσωπεί κάθε οικογένεια που ξυπνά κάθε πρωί με την αίσθηση ότι το κράτος τους άφησε στο έλεος ενός συστήματος που προτίμησε την εξοικονόμηση πόρων από την ανθρώπινη ζωή. Εκπροσωπεί τη γενιά που δεν ζητά απλώς απαντήσεις, αλλά απαιτεί συνέπειες.

Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τη σιωπή, τη γραφειοκρατία, τις καθυστερήσεις. Οι υποσχέσεις για απόδοση ευθυνών μοιάζουν με σκηνικό καλοστημένης παράστασης. Αλλά οι φωνές των θυμάτων δεν ξεθωριάζουν με τον χρόνο. Αντιθέτως, γίνονται πιο δυνατές, πιο ορατές—και, όπως δείχνει η πράξη του Κριστιάν, χαράσσονται ακόμα και στη γη για να μην ξεχαστούν ποτέ.

Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν το σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο» ακούστηκε δυνατά. Το ερώτημα είναι αν εκείνοι που πρέπει, θα τολμήσουν να ακούσουν.