Συνέντευξη εφ’όλης της επικαιρότητας παραχώρησε στον Άγγελο Γαβρή και το “The Socialist” ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Ηλείας, Μιχάλης Κατρίνης.

O Mιχάλης Κατρίνης αναφέρθηκε σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και τον Τύπο όλο αυτό το διάστημα, ενώ έδωσε απαντήσεις σε όσα “σενάρια” μιλάνε για “παρασκήνιο” ή “συμπληρώματα – συνεργασίες” του Κινήματος Αλλαγής σε ενδεχόμενο εθνικών εκλογών.

Επισήμανε τις θέσεις του κόμματος σχετικά με την επανέναρξη της αγοράς ενώ άσκησε κριτική στις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη τόσο στον κλάδο της οικονομίας όσο και στην διαχείριση της πανδημικής κρίσης και το εμβολιαστικό “project” το οποίο, με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, έχει δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό “σύννεφο” το οποίο δεν απαντά στην πραγματικότητα.

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής, μίλησε για την θέση ευθύνης και την τιμή του να αναλάβει να εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή των Ελλήνων και την κοινωνία ενώ τόνισε, πως χρέος όλων, είναι να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, πρωταγωνιστής στις εξελίξεις και αυτό απαιτεί συλλογική προσπάθεια.

Σχετικά με την έναρξη των διερευνητικών συζητήσεων με την Τουρκία, ο Κος Κατρίνης επανέλαβε την θέση του πως η Τουρκία έχει ως στόχο να “παγιδεύσει” την Ελληνική διπλωματία και τόνισε τις “κόκκινες γραμμές” που οφείλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να υπερασπιστεί μέχρι τέλους.

Κλείνοντας, στο ευαίσθητο ζήτημα των καταγγελιών κακοποίησης, δήλωσε τα εξής: “Δεν υπάρχει καμία ποσόστωση, καμία μετάφραση και καμία δικαιολογία για τη σεξουαλική κακοποίηση. Δεν έπρεπε καν να τίθεται ως θέμα συζήτησης. Είναι μια πράξη του ποινικού δικαίου, όπως ο φόνος ή η άσκηση σωματικής βίας.” 

Αναλυτικά η συνέντευξη του Μιχάλη Κατρίνη:

• Η Οικονομία άνοιξε, με τους μαγαζάτορες να ελπίζουν σε σανίδα σωτηρίας και με το 3ο κύμα της πανδημίας να “παραμονεύει” στη γωνία, υπάρχουν πολλές διαμαρτυρίες από μαγαζάτορες και εργαζόμενους πως η κυβέρνηση τους άφησε μόνους. Τι έχετε να πείτε για αυτό; 

Καταρχάς πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η οικονομία δεν έχει ανοίξει. Ήταν επιβεβλημένο να ανοίξουν τα μαγαζιά, αυτό όμως δε σημαίνει ότι λύθηκαν τα προβλήματα. Εξάλλου, ακόμα και το τρίτο τρίμηνο του 2020 που η αγορά ήταν ανοικτή, η πτώση τζίρου ξεπέρασε τα 13 δις ευρώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Άρα, η οικονομία χρειάζεται πολλά περισσότερα για να επανέλθει στα προ πανδημίας επίπεδα, αν επανέλθει. Και το λέω αυτό γιατί κάποιοι κλάδοι όπως η εστίαση, η ένδυση και η υπόδηση έχουν υποστεί μεγάλη ζημιά, ενώ ευάλωτος είναι και ο τουρισμός.

 Θα πρέπει όλοι να προσπαθήσουμε για να κρατήσουμε την αγορά ανοικτή. Ένα τρίτο lockdown θα αποβεί καταστροφικό. Ακόμα και η αβεβαιότητα του «άνοιξε-κλείσε» μπορεί να έχει τις ίδιες ή και μεγαλύτερες επιπτώσεις στο λιανεμπόριο, από ένα οργανωμένο lockdown. 

Οι επαγγελματίες και οι έμποροι ζητούν δύο πράγματα:

 Πρώτον, έχουν ανάγκη από ρευστότητα. Οι 732.000 αιτήσεις για τον 5ο κύκλο της επιστρεπτέας προκαταβολής αποδεικνύουν τη δίψα για ‘’ζεστό χρήμα’’ στην αγορά και αποτελούν έμπρακτη απόδειξη ότι όλα τα υπόλοιπα εργαλεία ρευστότητας (ΤΕΠΙΧ ΙΙ- Ταμείο Εγγυοδοσίας- ςνισχύσεις από τις περιφέρειες) απέτυχαν γιατί δεν έφτασαν στις μικρές επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολούμενους και τους λιανέμπορους. Στην καρδιά της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που τα είχε ανάγκη, όσο ποτέ σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Επίσης υπάρχει μια περίεργη σκιά στο ποιοι είναι αυτοί που πήραν δάνεια από τις τράπεζες και στις 2 φάσεις του ΤΕΠΙΧ και του Ταμείου Εγγυοδοσίας. Σίγουρα κάποιοι πήραν αρκετές χιλιάδες ευρώ από 8 πλευρές χρηματοδότησης (4 επιστρεπτέες και 4 προγράμματα μέσω τραπεζών), τη στιγμή που οι περισσότεροι αρκέστηκαν σε 1000-2000 ευρώ από ένα κύκλο της επιστρεπτέας.

Δεύτερον, χρειάζονται μακροχρόνιες και γενναίες ρυθμίσεις οφειλών. Οι 12-24 δόσεις είναι απλησίαστες για τη μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών, οι οποίοι το 2020 είχαν τα μαγαζιά τους κλειστά για 4-5 μήνες και κουβαλούν υποχρεώσεις από το παρελθόν και τη δεκαετή κρίση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα ληξιπρόθεσμα να αυξηθούν 6 δις μέσα στο 2020 και την ίδια στιγμή το κράτος να εμφανίζει υστέρηση εσόδων 14 δις, αφού κανείς, σχεδόν, δεν μπορεί να μπει σε ρύθμιση με τις υπάρχουσες προϋποθέσεις και να πληρώσει τις υποχρεώσεις του.

• Εν μέσω κακοκαιρίας και παγετού σε ολόκληρη τη χώρα, τα δημοτικά άνοιξαν και σύντομα ανοίγουν και τα Γυμνάσια-Λύκεια. Γονείς και μαθητές κάνουν λόγο για σχολεία-ψυγεία και το ένα τμήμα διαδέχεται το άλλο σε εύρεση νέων κρουσμάτων κορονοϊού, πως σχολιάζετε αυτή την κατάσταση; Γιατί δόθηκε προτεραιότητα στο άνοιγμα των σχολείων παρά τις αμφίρροπες απόψεις των ειδικών; 

Δεν μπορώ να γνωρίζω τις λεπτομέρειες των συζητήσεων στις επιτροπές των ειδικών με την κυβέρνηση. Ως γονιός 2 παιδιών, στην 1η Γυμνασίου και την 6η Δημοτικού, θεωρώ ότι σωστά άνοιξαν τα σχολεία, έστω και με ατέλειες, προς όφελος και της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της ψυχοκοινωνικής τους ανάπτυξης.

Η κυβέρνηση, βέβαια, δεν έδωσε σαφείς κατευθύνσεις με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί να παίρνουν πρωτοβουλίες, όπως για παράδειγμα να ανοίγουν τα παράθυρα, υπό το φόβο της διασποράς του ιού. Προφανώς οι θερμοκρασίες πέφτουν μέσα στις αίθουσες, πολλά παιδιά παρουσιάζουν συμπτώματα «κρυώματος» ή ιώσεων και είναι λογικό να προκαλείται πανικός.

Δυστυχώς πρόκειται για επανάληψη του ίδιου έργου σε όλους τους τομείς. Οποιαδήποτε αφορμή για επικοινωνιακή θριαμβολογία είναι αρκετή. Η κυβέρνηση εφαρμόζει το δόγμα «βλέποντας και κάνοντας», μετράει τις αντιδράσεις του κόσμου και πράττει, ως συνήθως, κατόπιν εορτής.

Δεν είναι τυχαίο ότι επί 4 ημέρες γινόταν συζήτηση για το άνοιγμα των χιονοδρομικών κέντρων -το οποίο εμπεριέχει μετακίνηση μεταξύ νομών, άνοιγμα ξενοδοχειακών μονάδων και ίσως της κατά τόπους εστίασης – πριν καν μιλήσουμε για τα γυμνάσια, τα λύκεια ή τα πανεπιστήμια και ενώ το ερασιτεχνικό ψάρεμα (!!) βρισκόταν υπό απαγόρευση. Τέτοιες κινήσεις καταδεικνύουν μια ασόβαρη και ερασιτεχνική προσέγγιση της κρίσης.

• Εσείς και ο Κώστας Σκανδαλίδης οριστήκατε νέοι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι του Κινήματος Αλλαγής, μια απόφαση που σχολιάστηκε έντονα από μερίδα του Τύπου, τόσο θετικά όσο και αρνητικά, με δημοσιεύματα να βλέπουν “στρατηγική” πίσω από την απομάκρυνση του Ανδρέα Λοβέρδου, τι σημαίνει για εσάς η ανάληψη των καθηκόντων του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, τι απαντάτε σε όσους βλέπουν “σκιές” πίσω από αυτή την επιλογή της Φώφης Γεννηματά; 

Είναι πολύ μεγάλη τιμή και ευθύνη να εκπροσωπείς το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή. Έχω πλήρη συναίσθηση του ειδικό βάρους της συγκεκριμένης θέσης και είμαι στρατευμένος, μαζί με όλα τα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής, ώστε να δώσουμε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα του Ελληνικού λαού. 

Στόχος όλων μας στο Κίνημα Αλλαγής είναι να αποκτήσει ξανά η παράταξη πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας, γιατί η ίδια η χώρα το έχει ανάγκη.

Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν για το Κίνημα Αλλαγής είναι η ανάδειξη του ως τον πραγματικό εκφραστή της «μεγάλης σιωπηλής πλειοψηφίας» και πρωταγωνιστή των εξελίξεων και όχι, όπως κάποιοι εκτός της παράταξης διακαώς επιθυμούν, ως συμπαθητικής ή συμπληρωματικής δύναμης.

Σε όσους βλέπουν ‘’σκιές’’, απαντώ πως πυξίδα μας ήταν και παραμένει ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ. Εκεί βλέπουμε και ο ορίζοντας είναι ανοικτός

. ‘Έχουμε την αίσθηση όμως ότι πέφτει σε όλους μας το βάρος και η ιστορική πρόκληση της ολικής επαναφοράς της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, από οποιαδήποτε θέση και αν την υπηρετούμε.

• Ξεκίνησε χθες ο 61ος κύκλος των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία. Ποιές είναι οι κόκκινες γραμμές σε μια τέτοια συζήτηση, πως σχολιάζετε  την στάση της Ε.Ε απέναντι στο “Τουρκικό” ζήτημα; 

Οι συζητήσεις στην Κωνσταντινούπολη διενεργήθηκαν με τις ευχές ολόκληρου του Ελληνικού λαού για αίσιο αποτέλεσμα. Δεν έχουμε ακόμα επίσημη ενημέρωση για το ακριβές περιεχόμενο των συνομιλιών.

 Όμως, ρεαλιστικά, η Τουρκία έχει προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με σκοπό να «παγιδεύσει» την Ελλάδα σε μια συζήτηση αναθεώρησης ιστορικών συνθηκών και τετελεσμένων.

Εύχομαι και ελπίζω η Ελληνική αντιπροσωπία να τηρήσει τις «κόκκινες γραμμές» όπως έχουν διατυπωθεί από την κυβέρνηση.  Αυτό σημαίνει καμία συζήτηση πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.

Όπως έγραψα σε μια πρόσφατη ανάλυσή μου ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας, σε συνδυασμό με το προσφυγικό-μεταναστευτικό, δεν είναι απλά προβλήματα που αντιμετωπίζονται στη διάρκεια μιας κυβερνητικής θητείας. Για αυτό και απαιτούν ορθολογική διαχείριση και συστηματική διαδικασία εθνικής συνεννόησης. Σίγουρα δεν είναι προβλήματα της Γερμανίας ή των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες άλλωστε έχουν τη δική τους ατζέντα, ώστε να περιμένουμε εκείνες να μας τα λύσουν. Δυστυχώς, η Ευρώπη μας προτρέπει μεν σε διάλογο, προσποιείται όμως ότι αγνοεί την εντεινόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας έναντι δύο μελών της, της Ελλάδας και της Κύπρου.

• Ο εμβολιασμός στην χώρα μας κινείται ποσοστιαία “κάτω από την βάση” του ρυθμού εμβολιασμού στην Ε.Ε. Κι όμως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κάνει προβλέψεις για 2 εκατομμύρια εμβολιασμούς μέχρι και τον Μάρτιο, είναι κάτι τέτοιο εφικτό; Τι  πρέπει να γίνει για να δούμε αποτελέσματα και να “πάρει μπροστά” η οικονομία; 

Δυστυχώς στο ζήτημα των εμβολιασμών η κυβερνητική διαχείριση είναι απλά τραγική. Όχι τόσο για το ρυθμό εμβολιασμών, ο οποίος καθυστερεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά κυρίως για τον τρόπο εκκίνησης και τις ανέφικτες προσδοκίες που καλλιεργεί. Από τη σκανδαλώδη προτεραιότητα των κυβερνητικών αξιωματούχων  να εμβολιαστούν πριν από τους επαγγελματίες υγείας, τους ημερήσιους στόχους που αντικρούονται από τους μεσοπρόθεσμους στόχους, που η ίδια η κυβέρνηση έχει θέσει, μέχρι τα περιορισμένα εμβολιαστικά κέντρα -κυρίως στην επαρχία –, με την ταλαιπωρία των ηλικιωμένων,  ολόκληρη η οργάνωση των εμβολιασμών δείχνει μια απίστευτη προχειρότητα, σε ένα καθοριστικό για τη χώρα ζήτημα. 

Πριν τελειώσει το 2020, στελέχη της κυβέρνησης έκαναν προβλέψεις για εμβολιασμό του 70% του πληθυσμού μέχρι τον Ιούνιο του 2021. Πρόσφατα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έθετε στόχους για 8.000 εμβολιασμούς ημερησίως και ταυτόχρονα έδινε μεσοπρόθεσμους στόχους που αντιστοιχούσαν σε 20.000 εμβολιασμούς ημερησίως.

Οι υπεραισιόδοξες αυτές προβλέψεις προκαλούν δυο βασικά προβλήματα. Αφενός δημιουργούν μια «χαλαρότητα» στον πληθυσμό, με τους επιδημιολογικούς κινδύνους που αυτό επιφέρει. Αφετέρου, οι επαγγελματίες προγραμματίζουν ολόκληρο το μοντέλο της δουλειάς τους, βάσει των προβλέψεων. Αν για παράδειγμα ένας επαγγελματίας της εστίασης ή του τουρισμού επενδύσει στην πρόβλεψη που μιλά για Απρίλιο ή Μάιο, αλλά εν τέλει το ποσοστό εμβολιασμών που δικαιολογεί «άνοιγμα» γίνει τον Ιούνιο ή ακόμα χειρότερα τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο, τα οικονομικά αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. 

Άρα καλό θα ήταν τα κυβερνητικά στελέχη να είναι πιο φειδωλά στις δηλώσεις τους και να εργάζονται πιο εντατικά για την επίτευξη του στόχου της εμβολιαστικής κάλυψης του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού το συντομότερο δυνατόν.

• Οι καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου σχετικά με την σεξουαλική κακοποίησή της στο παρελθόν, έχει πυροδοτήσει νέες καταγγελίες σε όλη την χώρα σε κάθε σπιθαμή της κοινωνίας. Μεταξύ αυτών και η δήλωση της Αναπληρώτριας Εκπροσώπου του Κινήματος Αλλαγής,  Ζέφης Δημαδάμα να κάνει λόγο για πολιτικό κομματικό στέλεχος. Τι έχετε να πείτε στις γυναίκες που διστάζουν να “βγουν μπροστά” και πως τοποθετείστε σχετικά με όσα κατήγγειλε η Κα Δημαδάμα;

Θέλω να σας θυμίσω ότι συμμετείχα, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας το 2010-2012, στην καμπάνια του Συμβουλίου της Ευρώπης ‘’1 στα 5’’ εναντίον της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης των παιδιών, έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα αυτά.

Επειδή έχει ξεσπάσει ένας ιδιότυπος «πόλεμος» στα social media και ακούγονται αρκετές απόψεις περί του θέματος, η δική μου θέση είναι μια, σταθερή, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, και προσπαθώ να την μεταλαμπαδεύσω στους δυο γιούς μου.

Δεν υπάρχει καμία ποσόστωση, καμία μετάφραση και καμία δικαιολογία για τη σεξουαλική κακοποίηση. Δεν έπρεπε καν να τίθεται ως θέμα συζήτησης. Είναι μια πράξη του ποινικού δικαίου, όπως ο φόνος ή η άσκηση σωματικής βίας.

Οποιαδήποτε επιχειρηματολογία άμβλυνσης των άκρων πρέπει να «σκοτώνεται» στην αρχή της. Και για να προλάβω κάποιες «φωνές» που μιλούν για διάκριση κακοποίησης και παρενόχλησης, στο δικό μου μυαλό η σεξουαλική παρενόχληση είναι μια μορφή ψυχολογικής σεξουαλικής κακοποίησης, η οποία εύκολα μπορεί να μετεξελιχθεί σε σωματική σεξουαλική κακοποίηση. 

Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να σκεφτώ το ψυχολογικό τραύμα μιας γυναίκας που έχει υποστεί κακοποίηση και να κρίνω τη διάθεση της ή το φόβο της για δημοσιοποίηση. Πιστεύω ότι ο φόβος της ποινής αρχικά, η δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας και δραστηριοτήτων, και παράλληλα η σωστή εκπαίδευση και ενημέρωση, θα αποτρέψει τους επίδοξους θύτες.