ΘΕΜΑ: Πανικόβλητη η κυβέρνηση “ψάχνεται” για αλλαγή κουβέντας – “Οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης” το νέο αφήγημα

Γράφει ο Γαβρής Αγγελος

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντιμέτωπη με τη διογκούμενη κοινωνική οργή που προκάλεσε η τραγωδία των Τεμπών, επιχειρεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη επαναφέροντας παρωχημένες θεωρίες περί «εσωτερικών εχθρών» και καταστροφολογικά διλήμματα όπως «Μητσοτάκης ή χάος». Αυτές οι τακτικές, που θυμίζουν σκοτεινές περιόδους της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, στοχεύουν στη συσπείρωση του εκλογικού σώματος μέσω του φόβου και της πόλωσης, αποφεύγοντας την ανάληψη ευθυνών για τις δικές τους αποτυχίες.

Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο της «Εφημερίδας των Συντακτών», η κυβέρνηση, αντί να αντιμετωπίσει με ειλικρίνεια τις συνέπειες της τραγωδίας των Τεμπών, επιλέγει να καλλιεργήσει κλίμα φόβου, παρουσιάζοντας ανυπόστατα σενάρια περί αποσταθεροποίησης της χώρας από «εσωτερικούς εχθρούς». Αυτή η στρατηγική αποσκοπεί στο να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τις πραγματικές ευθύνες και να περιορίσει τις αντιδράσεις της κοινωνίας.

Παράλληλα, η επαναφορά του διλήμματος «Μητσοτάκης ή χάος» αποτελεί μια ξεπερασμένη επικοινωνιακή τακτική που στοχεύει στη δημιουργία ψευδών διλημμάτων. Όπως αναφέρει το «Newpost.gr», η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει τον εαυτό της ως τη μοναδική δύναμη σταθερότητας, αγνοώντας τις δικές της ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.

Ωστόσο, η κοινωνία δεν παραμένει αμέτοχη. Οι μαζικές διαδηλώσεις και οι κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, όπως επισημαίνει το «Documento», καταδεικνύουν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι στις κυβερνητικές πρακτικές και την απαίτηση για διαφάνεια και δικαιοσύνη. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να αποδώσει αυτές τις αντιδράσεις σε «εσωτερικούς εχθρούς» υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών και εντείνει την κοινωνική πόλωση.

Επιπλέον, η αναζήτηση «αόρατων εσωτερικών εχθρών» στο Μέγαρο Μαξίμου υποδηλώνει μια προσπάθεια μετατόπισης των ευθυνών και αποφυγής της αυτοκριτικής. Αντί να αναλάβει την ευθύνη για τις πολιτικές της επιλογές που οδήγησαν σε τραγικά γεγονότα, η κυβέρνηση επιλέγει να κατασκευάσει εχθρούς, αποσκοπώντας στη συσπείρωση της βάσης της μέσω του φόβου.

Η ιστορία έχει δείξει ότι τέτοιες τακτικές όχι μόνο δεν επιλύουν τα προβλήματα, αλλά εντείνουν την κοινωνική δυσαρέσκεια και αποξενώνουν περαιτέρω τους πολίτες από την πολιτική διαδικασία. Η κυβέρνηση οφείλει να εγκαταλείψει τις πρακτικές του διχασμού και της καταστροφολογίας και να επικεντρωθεί στην ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων που η ίδια δημιούργησε. Η κοινωνία απαιτεί διαφάνεια, δικαιοσύνη και πραγματικές λύσεις, όχι επικοινωνιακά τεχνάσματα και κατασκευασμένους εχθρούς.

Συμπερασματικά, η επαναφορά ξεπερασμένων διλημμάτων και η κατασκευή «εσωτερικών εχθρών» αποτελούν απεγνωσμένες προσπάθειες μιας κυβέρνησης που αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών της. Η κοινωνία, όμως, έχει τη δύναμη να διακρίνει την αλήθεια από την προπαγάνδα και να απαιτήσει την αλλαγή που δικαιούται.