Θόδωρος Μαργαρίτης: «Απλά μαθήματα Σοσιαλδημοκρατίας»

Άρθρο του Θόδωρου Μαργαρίτη, μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»:

Η αλήθεια είναι ότι με αφορμή την υγειονομική κρίση ήρθαν στο προσκήνιο βασικές θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας με την έμφαση στις δημόσιες υπηρεσίας υγείας και την σημασία του Κοινωνικού κράτους. Από εκεί, που δεχόταν αναθέματα εκ δεξιών και εξ αριστερών ξαναμπήκε με κάποιο τρόπο στο «τραπέζι» του δημόσιου διαλόγου. Πολλοί επιχείρησαν να αξιοποιήσουν αυτήν την κατεύθυνση. Είναι όμως «κακοί μαθητές» γιατί στα «μαθήματα» άσκησης πολιτικής δεν έμαθαν τα βασικά. Εξηγούμαι. Η κεντρική ιδέα της σοσιαλδημοκρατίας έχει στο επίκεντρο τους συμβιβασμούς. Τους πολιτικούς και τους κοινωνικούς. Την αξία των συναινέσεων ώστε να προωθούνται μεταρρυθμίσεις χρήσιμες για τους πολίτες και την κοινωνία. Αυτό σημαίνει ότι η ομολογημένη ή ανομολόγητη επίκληση μετώπων αντιπαράθεσης είναι εκτός ύλης. Το περίφημο «αντιδεξιό» μέτωπο και συνακόλουθα ως μία μορφή αντίδρασης το «αντιΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο δεν συνιστούν ούτε σύγχρονη πολιτική, ούτε μεταρρυθμιστικό λόγο. Στην πρώτη περίπτωση γιατί συνήθως πίσω από το αντιδεξιό μέτωπο κρύβονται ιδεοληψίες του παρελθόντος, φαινόμενα λαϊκισμού, διχαστικές αντιλήψεις με καταγωγή στον εμφύλιο πόλεμο. Στην δεύτερη περίπτωση –έστω και με λίγο πιο κομψή ρητορική- κρύβεται μια ψύχωση προς όλες τις ιδέες της Αριστεράς (με προεξάρχοντες μάλιστα ορισμένους μεταμελημένους πρώην φανατικούς κομμουνιστές). Κρύβεται μια συντηρητική ατζέντα του «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» και ένας κυρίαρχος εθνικισμός.

Σε κάθε περίπτωση τα μέτωπα είναι ανοιχτά προσκλητήρια πόλωσης και κάθετων αντιπαραθέσεων. Δεν βοηθούν σε εποχές με εξαιρετικά καινούργια και σύνθετα προβλήματα που αποζητούν διαβούλευση και ανοιχτούς ορίζοντες. Να το κάνω πιο καθαρό. Δεν πρόκειται για κήρυγμα  ηθικισμού στην πολιτική διαπάλη. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή αναζήτηση της λογικής, των «μέσων όρων» και της συνεννόησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσκαλεί ανοιχτά σε μέτωπο το ΚΙΝΑΛ. Η ΝΔ δουλεύει στην πράξη την ίδια γραμμή με ενοχοποίηση οποιαδήποτε απόκλισης από την φιλελεύθερη ορθοδοξία ως αποδεικτικό στοιχείο συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για απολύτως λαθεμένες στρατηγικές. Η μοναδική οπτική είναι τα επικοινωνιακά μέσα για τις ψήφους. Τίποτα άλλο. Οι ιδεολογικές κατασκευές ακολουθούν. Ακόμα και αν η ΝΔ στο δρόμο έχει ανακαλύψει την σημασία του ΕΣΥ και ο ΣΥΡΙΖΑ την αναγκαία επιλογή του περιορισμού κάποιων δικαιωμάτων για ύψιστες ανάγκες (πχ δημόσια υγεία). Τα μέτωπα…είναι μέτωπα. Και οι οπαδοί…οπαδοί.Η Σοσιαλδημοκρατία δεν είχε, ούτε έχει σχέση με τέτοιες προσεγγίσεις. Η μετριοπάθεια δεν είναι ένδειξη αδυναμίας και μαλθακότητας. Είναι ένδειξη δύναμης για την υπέρβαση του βίαιου λογού (πιθανά και πρακτικής). Η μετριοπάθεια είναι η αμφισβήτηση της επενέργειας του μίσους, της  ταύτισης της πολιτικής με όρους θρησκείας και κοινοτικού ζήλου. Οι επιλογές των συμβιβασμών είναι τελικά ένδειξη ισχύος, όχι ανεπάρκειας.

Κατά συνέπεια τα ανοίγματα της ΝΔ προς το κέντρο και του ΣΥΡΙΖΑ προς την σοσιαλδημοκρατία δεν έχουν καμία τύχη όσο στο βασικό ιδεολογικό DNAυπάρχει άμεσα ή έμμεσα η λογική των μετώπων. Όσο η απουσία της συνεννόησης είναι στρατηγική για την  κομματική περιχαράκωση.