Τηλεφωνικά καλέσματα ΠΑΣΟΚ σε μέλη και στελέχη για συμμετοχή στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις για τα Τέμπη – Όχι επίσημο δημόσιο κάλεσμα – Για “Λακαιδεμονίους θα μιλάμε τώρα…;”

Ο τίτλος αντλεί έμπνευση από το ποίημα του Καβάφη «Στα 200 π.Χ.», όπου οι Σπαρτιάτες επιλέγουν την απομόνωση και την υποχώρηση, αντί να σταθούν μπροστά στις προκλήσεις της εποχής τους. Με τον ίδιο τρόπο, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να προτιμά την ασφαλή και “δειλή” επιλογή των υπόγειων κινήσεων, αποφεύγοντας τον δημόσιο, ανοιχτό κάλεσμα για συμμετοχή στις μαζικότερες κινητοποιήσεις που έχουμε δει εδώ και χρόνια, με αφορμή την τραγωδία στα Τέμπη.

Αντί να σταθεί δίπλα στους πολίτες, στους νέους και στις οικογένειες που ζητούν δικαιοσύνη, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε να τηλεφωνεί “incognito” σε μέλη και στελέχη, καλώντας τους σε προσυγκέντρωση στα γραφεία της Χαριλάου Τρικούπη και πορεία προς το Σύνταγμα. Μια πορεία χωρίς επίσημη ανακοίνωση, χωρίς δημόσιο κάλεσμα. Το “Κ” στο όνομα του ΠΑΣΟΚ που σημαίνει “Κίνημα” ξεχάστηκε για άλλη μια φορά, όπως φαίνεται.

Η απορία είναι εύλογη: γιατί; Τι ακριβώς φοβάται η ηγεσία του κόμματος; Μήπως χαλάσει η “υπεύθυνη” εικόνα της αντιπολίτευσης; Μήπως δεν αρέσει σε μερίδα του πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου η δυναμική συμμετοχή στο λαϊκό αγώνα; Ή μήπως όσοι προωθούν το πολιτικά “άψογο” προφίλ του ΠΑΣΟΚ, δεν εγκρίνουν τέτοιες κινήσεις;

Είναι αδιανόητο σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, όπου οι πολίτες ξεχύνονται στους δρόμους ζητώντας δικαιοσύνη και αλλαγή, το ΠΑΣΟΚ να επιλέγει την τακτική της αποστασιοποίησης. Η προσέγγιση αυτή, που μοιάζει περισσότερο με στρατηγική επιβίωσης παρά με πολιτική δράση, στερείται ουσίας και, κυρίως, θάρρους.

Αν ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ θα είχε συνταχθεί ανοιχτά με τις διεκδικήσεις του λαού από την πρώτη στιγμή. Δεν θα υπήρχαν “incognito” τηλεφωνήματα ούτε “δειλές” πρωτοβουλίες. Θα υπήρχε δημόσια, ξεκάθαρη τοποθέτηση και κάλεσμα. Όμως το σημερινό ΠΑΣΟΚ δείχνει να μην εμπνέεται από το παρελθόν του.

Στην ιστορία, οι “Λακαιδεμόνιοι” έμειναν γνωστοί για τη σιωπή τους μπροστά στην ανάγκη για δράση. Το ερώτημα που τίθεται είναι: για ποιους Λακαιδεμόνιους θα μιλάμε τώρα; Και τι θα πουν οι επόμενες γενιές για την απουσία του ΠΑΣΟΚ από αυτόν τον κρίσιμο αγώνα για δικαιοσύνη;