Το τρίτο φύλο, η woke και η anti-woke ατζέντα

Γράφει ο Γαβρής Άγγελος- Δημοσιογράφος

Η συζήτηση γύρω από το τρίτο φύλο, την ισότητα και την αναγνώριση της ποικιλομορφίας των φύλων δεν είναι απλώς μια σύγχρονη ανάγκη, αλλά ένα ζήτημα που ακουμπά στον πυρήνα των αξιών της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρά τις σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες που έχουν γίνει σε πολλές χώρες, η μάχη για την πλήρη αποδοχή του διαφορετικού συνεχίζεται, ανάμεσα σε δύο διαμετρικά αντίθετες ατζέντες: τη “woke” και την “anti-woke”.

Η ισότητα των φύλων και οι ελληνικές πρωτοβουλίες

Στην Ελλάδα, οι συζητήσεις για την ισότητα των φύλων έχουν μακρά ιστορία, με το ΠΑΣΟΚ να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Από τη δεκαετία του ’80, όταν το κόμμα προώθησε πρωτοποριακές μεταρρυθμίσεις για την εποχή, όπως η κατάργηση της προίκας και η νομική ισότητα ανδρών και γυναικών, μέχρι τις πρόσφατες προσπάθειες για την αναγνώριση δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, η προοδευτική ατζέντα υπήρξε καθοριστική.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί ιστορικό βήμα. Παρότι άργησε σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αυτή η εξέλιξη είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι η ελληνική κοινωνία και πολιτεία αρχίζουν να αγκαλιάζουν την έννοια της ίσης μεταχείρισης όλων ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.

Τα λάθη της woke κοινότητας

Η “woke” ατζέντα, που ξεκίνησε ως ένα κίνημα αφύπνισης για την κοινωνική δικαιοσύνη, έχει καταφέρει πολλά. Έφερε στο φως προβλήματα βαθιά ριζωμένα στις κοινωνίες, όπως ο ρατσισμός, η ομοφοβία και η έμφυλη ανισότητα. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις η επιμονή σε υπερβολικά δογματικές θέσεις και η διάθεση “ακύρωσης” όσων δεν συμφωνούν απόλυτα με αυτές τις θέσεις οδήγησαν σε παρεξηγήσεις και αντιδράσεις.

Η αναζήτηση απόλυτης συμμόρφωσης με συγκεκριμένους κανόνες πολιτικής ορθότητας μπορεί να είναι αντιπαραγωγική. Δεν μπορείς να πείσεις με φωνές ή με υπερβολές έναν διστακτικό συνομιλητή να δει τη διαφορετικότητα ως πλούτο. Αντίθετα, ο διάλογος, η παιδεία και η σταδιακή ενσωμάτωση αποτελούν τα ισχυρότερα εργαλεία αλλαγής νοοτροπίας.

Η αντιδραστική “anti-woke” ατζέντα

Απέναντι στην woke κουλτούρα αναδύθηκε η “anti-woke” ατζέντα, ένα κίνημα που εκμεταλλεύεται τις υπερβολές της πρώτης για να ενισχύσει την οπισθοδρόμηση. Αυτή η ατζέντα, αντί να υπερασπίζεται τον διάλογο και την ελευθερία της έκφρασης, προωθεί την επιστροφή σε παρωχημένες αντιλήψεις και συχνά ενισχύει τις διακρίσεις.

Η μορφή που ενσάρκωσε τη συγκεκριμένη ατζέντα με τον πιο ακραίο τρόπο είναι ο εκ νέου Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Ο Τραμπ, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, καλλιέργησε τον διχασμό και επιτέθηκε σε θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας. Το γεγονός ότι υποβάθμισε κρίσιμες κοινωνικές συζητήσεις για χάρη της ψηφοθηρίας δείχνει τη βαθιά του ανικανότητα να κατανοήσει τη σημασία της κοινωνικής εξέλιξης. Μάλιστα, σε μια εποχή που απαιτεί ηγεσία με όραμα, ο Τραμπ έθεσε σε κίνδυνο τις ελευθερίες πολλών ομάδων.

Το μέλλον της ισότητας

Η πρόοδος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί συνεχή δουλειά, υπομονή και συναινέσεις. Η Ελλάδα έκανε σημαντικά βήματα, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν. Η διασφάλιση της ισότητας δεν αφορά μόνο νομοθεσίες αλλά και αλλαγές στις κοινωνικές αντιλήψεις.

Απέναντι στις προκλήσεις της εποχής, η ουσία δεν είναι η “woke” ή η “anti-woke” ταυτότητα, αλλά η διατήρηση της ισορροπίας. Ο σεβασμός στον άλλον και η αναγνώριση των δικαιωμάτων του αποτελούν θεμέλια μιας υγιούς και ανθεκτικής κοινωνίας.