Βίκυ Χαριτάκη: “Η φετινή ημέρα της Γυναίκας ίσως θα πρέπει να αφιερωθεί στις γυναίκες της πρώτης γραμμής, στις νοσοκόμες μας.”

Με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην Νέα Υόρκη στις 28 Φεβρουαρίου 1909 αποδίδοντας φόρο τιμής στις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας, οι οποίες πραγματοποίησαν την μεγάλη  διαμαρτυρία στις 8 Μαρτίου 1857 στην Νέα Υόρκη. Το βασικό αίτημα των γυναικών αυτών ήταν οι καλύτερες συνθήκες εργασίας.  Το 1914 γιορτάστηκε στην Γερμανία στις 8 Μαρτίου και από τότε καθιερώθηκε η ημερομηνία αυτή για τον εορτασμό ενώ υιοθετήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από τον ΟΗΕ.

Η μέρα εορτάζεται ετησίως για να μας υπενθυμίζει τους αγώνες του γυναικείου φύλλου με στόχο την χειραφέτηση τους και την απόκτηση δικαιωμάτων που το ανδρικό φύλλο κατείχε ήδη για αρκετά χρόνια. Οι αγώνες τους, οι φωνές τους και οι διεκδικήσεις τους, τους στοίχησαν πολλά, από εργασία μέχρι και οικογένεια ενώ ο σεξισμός, η απόρριψη και η υπονόμευση δεν έλειψαν από την καθημερινότητα τους. Αυτό όμως δεν τις σταμάτησε από το να αγωνίζονται για κάτι τόσο αυτονόητο όπως οι καλύτερες συνθήκες εργασίας. Φτάνοντας στο σήμερα, η θέση της γυναίκας έχει σίγουρα αλλάξει σε σχέση με αυτό που ήταν κάποτε, χωρίς όμως να βρίσκεται στο επιθυμητό επίπεδο. 

Η φετινή ημέρα της Γυναίκας ίσως θα πρέπει να αφιερωθεί στις γυναίκες της πρώτης γραμμής, στις νοσοκόμες μας. Ο αγώνας των γυναικών αυτών συνάντα τον αγώνα όλων εκείνων των εργαζομένων στην Νέα Υόρκη το 1957. Η μάχη και τα αιτήματα διαφορετικά αλλά οι πρωταγωνίστριες παραμένουν ίδιες. Οι νοσοκόμες μας παλεύουν εδώ και έναν χρόνο με έναν αόρατο εχθρό, το σκληρό πρόσωπο του οποίου πλέον δεν τις τρομάζει. Επιπλέον, σύμφωνα με στατιστικά, οι γυναίκες αποτελούν την πλειοψηφία των εργαζομένων που απασχολούνται στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. 

Η πανδημία έχει αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμα της σε όλους είτε οικονομικά είτε ψυχολογικά, ωστόσο οι συνεχόμενοι εγκλεισμοί έχουν οδηγήσει σε αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, τα πιο συχνά θύματα της οποίας είναι γυναίκες. Ακόμα, πολλές έχουν πληγεί σοβαρά από την κρίση λόγω της απώλειας θέσεων εργασίας ή της απασχόλησής τους σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε φέτος να αφιερώσει την Γιορτή της Γυναίκας στον παγκόσμιο αγώνα των γυναικών κατά της κρίσης του COVID-19.Σε εγχώριο επίπεδο, το θάρρος των γυναικών που ομολόγησαν περιστατικά ασέλγειας και βιασμού εις βάρος τους, δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ αλλά να γιορτάζεται και ειδικά μια τέτοια μέρα όπως η Ημέρα της Γυναίκας. 

Επιπλέον, φέτος πέρα από κάθε άλλη χρονιά, η Γιορτή της Γυναίκας έχει βαρύνουσα σημασία και στον πολιτικό κόσμο καθώς για πρώτη φορά οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής εξέλεξαν γυναίκα σε ένα ανώτατο αξίωμα, αυτό του Αντιπροέδρου ενώ σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, οι δύο πολιτικές ακτιβίστριες Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια και Βεράνικα Τσάπκαλα παρέλαβαν το βραβείο Ζαχάρωφ 2020 εξ ονόματος της δημοκρατικής αντιπολίτευσης της Λευκορωσίας. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο  πρόεδρος Sassoli: “Όλος ο κόσμος γνωρίζει τι συμβαίνει στη χώρα σας. Βλέπουμε το θάρρος σας. Βλέπουμε το θάρρος των γυναικών.”.

Είναι ολοφάνερο πως αυτές τις δύσκολες και απαιτητικές στιγμές που περνάει ο κόσμος και η κοινωνίας μας, οι γυναίκες υπομένουν και παραμένουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα χωρίς φόβο και δισταγμό αλλά με πείσμα και υπομονή. Αγωνίζονται όπως πάντα έκαναν, ίσως και να είναι στο DNA τους.  

Θα κλείσω με ένα όμορφα ποίημα της Rupi Kaur : « όλοι προχωράμε μπροστά, μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε πόσο ανθεκτικές και εντυπωσιακές είναι οι γυναίκες γύρω μας».