Γράφει ο Γαβρής Άγγελος.

Ήταν καιρός να έρθει το κίνημα “MeToo” στην Ελλάδα. Καιρός να σπάσει η συνωμοσία της σιωπής και να βγουν όλα στο φως. Μόνο που μέχρι τώρα, το “Me Too” περιορίζεται στον χώρο των Τεχνών, του αθλητισμού και του θεάματος….

Όταν η Σοφία Μπεκατώρου “έσπαγε την σιωπή της” κανείς δεν περίμενε τι θα ακολουθήσει μετά. 

Στην Ελλάδα, δεν ήταν η Σοφία Μπεκατώρου ο πρώτος άνθρωπος που μίλησε. Που “έσπασε τη σιωπή του”. Ήταν όμως, σίγουρα, η αφορμή να “ξεχειλίσει το ποτήρι”. Όταν η καταγγελία της για σεξουαλική κακοποίηση, είδε το φως της δημοσιότητας, κανένας δεν περίμενε σχόλια ούτε από Πολιτικούς ούτε τα ΜΜΕ να αναπαράγουν τόσο μαζικά την είδηση αυτή. “Βοήθησε” βέβαια και αδιάντροπη ανακοίνωση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοϊας για να γίνει “χαμός” στα social media μα, ποτέ ξανά, γιατί έχουν γίνει αρκετές καταγγελίες σαν της Σοφίας, μα τα ΜΜΕ είτε “αγρόν αγόραζαν” είτε οι πολιτικοί είχαν “καλύτερες δουλειές να κάνουν”. Δοθείσης της ευκαιρίας βέβαια, είναι σημαντικό που χάρη στην “έκρηξη” που διατελέσθηκε λόγω των όσων κατήγγειλε η Σοφία Μπεκατώρου, παλαιότερες καταγγελίες “επανεξετάστηκαν” από ΜΜΕ και “χρήστες του διαδικτύου”.

Σε συνθήκες “ομοβροντίας”, οι καταγγελίες “έπεφταν βροχή” και με τη βοήθεια των πρωινάδικων μα και ανθρώπων του πολιτισμού, της πολιτικής , των ΜΜΕ…  Μια “βροχή” που ως εκ θαύματος, περιορίστηκε στον χώρο των Τεχνών, του θεάματος (λίγο) και του αθλητισμού (λίγο).

Οι καταγγελίες εξειδικεύθηκαν, με την βοήθεια νομικών και δημοσιογράφων σε κακοποίηση λεκτική, σεξιστικά σχόλια, σεξισμό, ψυχολογική και ηθική βία και σωματική -φυσική βία.

Καλώς. Καλώς έγινε αυτή η διευκρίνηση αφού η κακοποίηση κάθε είδους είναι καταδικαστέα σε κάθε κοινωνία κλάδο και επάγγελμα. Καλώς βγαίνουν σχεδόν καθημερινά άνθρωποι και καταγγέλλουν  κάθε είδους κακοποίηση είτε έγινε τώρα είτε πριν από χρόνια. Γιατί όταν πέφτουν οι μάσκες, συνήθως ο θόρυβος που παράγεται είναι πολλαπλάσιος!

Είναι το “Me Too” στην Ελλάδα υπόθεση συγκεκριμένου χώρου;

ΟΧΙ. Σαφέστατα και όχι. Κι όμως, παρακολουθούμε όλοι μας, με αγωνία, τι θα ξεσπάσει τις επόμενες ημέρες και ώρες και σε άλλους τομείς της κοινωνίας. Τι γίνεται ας πούμε στην Πολιτική σκηνή; Είναι όλα τόσο ηθικά και έντιμα σε έναν από τους πιο “Αδιαφανείς” τομείς της κοινωνίας μας; Αδυνατώ να το πιστέψω προσωπικά..  Τι γίνεται στα ΜΜΕ; Σε έναν κλάδο που τον έχω υπηρετήσει από κάθε μετερίζι εδώ και 15 χρόνια, επίσης, αδυνατώ να πιστέψω πως τα φαινόμενα κακοποίησης εκλείπουν ή δεν έχουν υπάρξει ποτέ! Τι γίνεται με την Εκκλησία που όλοι θυμόμαστε “σκάνδαλα” του εξωτερικού να γίνονται μέσα σε μια στιγμή viral ! Είναι το πέπλο της ηθικής τόσο ξεκάθαρο ή τόσο μακρύ και “θολό” ώστε να μην περνάει το φως πίσω από ότι συμβαίνει εκεί; Τι γίνεται με τις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, τις μεγάλες βιομηχανίες, τις πολυεθνικές, τις τράπεζες; Γιατί εκεί κανείς δεν μιλάει; Γιατί εκεί η σιωπή είναι ακόμα καθεστώς;

Όλα στο φως! Χωρίς φόβο και πάθος, καιρός, τα ΜΜΕ να πάρουμε στα σοβαρά τον ρόλο μας ως “αγγελιοφόροι” των μηνυμάτων που εκπέμπει η κοινωνία, κοινωνοί μιας προσπάθειας εκπολιτισμού της κοινωνίας μας για να είμαστε τουλάχιστον, για κάτι, περήφανοι. Να αφήσουμε έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας. Το οφείλουμε!