Νάντια Γιαννακοπούλου: «Θα πρέπει να αποδοθούν συγκεκριμένες ευθύνες για το γενικό χάος που επικράτησε από την “Ελπίδα”»

Δήλωση Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου του ΚΙΝΑΛ Νάντιας Γιαννακοπούλου

Μια προαναγγελθείσα σφοδρή κακοκαιρία ήταν αρκετή για να παραλύσει η πρωτεύουσα της χώρας, να εγκλωβιστούν και να ταλαιπωρηθούν με βάναυσο τρόπο χιλιάδες πολίτες. Ο κάθε  πολίτης όχι μόνο δεν είδε το «επιτελικό» Κράτος, αλλά δεν είδε καν το Κράτος, έτοιμο να αντιδράσει και να τον προστατεύσει. Αισθάνεται οργή, πικρία και απόγνωση και βλέπει να μην γίνεται κανένα αποτελεσματικό βήμα βελτίωσης των μηχανισμών και των σχεδίων πολιτικής προστασίας. Αισθάνεται σαν να μην υπάρχει κυβέρνηση. Κλονίστηκε ακόμη περισσότερο η εμπιστοσύνη του. 

Προφανώς και η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ έχει καθοριστικές ευθύνες για το τι συνέβη – υπάρχει άραγε διοίκηση ή όχι; -,  αλλά ας μην μείνουμε μόνο σ΄ αυτό, γιατί από ένα σημείο και μετά αποτελεί  αναζήτηση άλλοθι για το γενικό χάος που επικράτησε. Μιλάμε για μια γενική αποτυχία Κυβέρνησης, Κρατικού μηχανισμού και έλλειψη κάθε έννοιας συντονισμού όλων των εμπλεκόμενων Αρχών και φορέων σε συνεννόηση με το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Στην πράξη, όλα όσα αποτελούν την αλυσίδα της έγκαιρης και αποτελεσματικής αντίδρασης λειτούργησαν χωρίς συντονισμό, αντανακλαστικά, ταχύτητα, αποτελεσματικότητα και σοβαρότητα.

Ως πότε όμως θα συνεχιστεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση; Τη χρονιά που πέρασε ζήσαμε τις καταστροφικές συνέπειες της «ΜΗΔΕΙΑΣ» και των πυρκαγιών. Θα περίμενε κανείς ότι έχουν βγει χρήσιμα συμπεράσματα, ότι έχουν ληφθεί μέτρα. Τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Τα αποτελέσματα ήταν και πάλι τα ίδια και χειρότερα.

Η κρίση συνεχίζεται και η ευθύνη όλων αυτή την ώρα είναι να λυθούν άμεσα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην Αττική και σε άλλες περιοχές της χώρας. Ωστόσο, εκκρεμεί μια ανοιχτή συζήτηση για τις ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν και οδήγησαν σ΄ αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, χωρίς συγκαλήψεις και μισόλογα. Ας μην γελιούνται κάποιοι. Ο λαός έχει καταλήξει στα συμπεράσματα του: Αυτή η Κυβέρνηση έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι αδύναμη, αμήχανη και αναποτελεσματική, έδειξε ότι μόνιμα είναι κατώτερη όχι μόνο των προσδοκιών, αλλά και των αναγκών και των απαιτήσεων των καιρών.