Ν.Παπαδάτου: Η 8η Μάρτη δεν είναι γιορτή αλλά η αφετηρία μιας ιστορίας αγώνων απο τη γυναίκα για την γυναίκα

Γράφει η Νάνσυ Παπαδάτου, Υπ.Βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ – Κινημα Αλλαγής στην Α’ Θεσσαλονίκης

Από τα μέσα του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, η μαζική είσοδος των
γυναικών στην εργασία πυροδότησε γυναικείους αγώνες παγκοσμίως. Στις 8
Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη, οι εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία
συμμετείχαν στην πρώτη ιστορικά καταγεγραμμένη απεργία γυναικών,
απαιτώντας βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας.

Η σημερινή μέρα λοιπόν είναι μια ιστορία αγώνων, δεν είναι μια γιορτή κατά
την οποία η γυναίκα επιβραβεύεται για τον ρόλο της ως καλή σύζυγος,
μάνα και νοικοκυρά. Η 8η Μάρτη αποτελεί ιστορικό κεκτημένο των γυναικών
και πηγή έμπνευσης για όλες τις γυναίκες του κόσμου. Οι αγώνες φυσικά
συνεχίστηκαν και κλιμακώθηκαν με την σταδιακή θέσπιση της γυναικείας
ψήφου, την διεύρυνση πολιτικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων
και την γενικότερη χειραφέτηση της γυναίκας.

Στη χώρα μας σημαντικές αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο προώθησε η
πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την καθιέρωση της ισότητας των δύο
φύλων, την απαγόρευση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, τον
πολιτικό γάμο, την πρόβλεψη από κοινού λήψης των αποφάσεων που
αφορούν τους δύο συζύγους, τη διατήρηση του πατρικού ονόματος της
γυναίκας και μετά το γάμο, τη θέσπιση ισότητας των συζύγων ως προς τη
γονική τους ιδιότητα και άλλα πολλά. Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι σήμερα
καθώς παρά τον διαρκή αγώνα του γυναικείου κινήματος, το πατριαρχικό
οικοδόμημα εξακολουθεί να αναπαράγεται και να συντηρείται. Ο διαχρονικός
αγώνας για την κατοχύρωση των ίσων δικαιωμάτων δεν έχει σταματήσει
καθώς μέχρι και σήμερα δεν έχει διασφαλιστεί μια πραγματική ισότητα μεταξύ
των φύλων.

Η ποιότητα της δημοκρατίας μας φαίνεται από την ισότητα, την ισονομία και
τον σεβασμό που δείχνει σε όλους ανεξαρτήτως τους πολίτες. Παρ’ όλα αυτά
διαπιστώνεται ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ της νομικής και της πραγματικής
ισότητας των πολιτών.

Η ημέρα της γυναίκας έρχεται να υπενθυμίσει σε όλους μας ότι έχουμε
καθήκον να προσπαθήσουμε ακόμη περισσότερο, για μια κοινωνία πλήρους
και ουσιαστικής ισότητας και ισοπολιτείας.