Χρυσόγονος: Αλλαγή Πορείας

Κώστας Χρυσόγονος

Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Α.Π.Θ.

Υποψήφιος ευρωβουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Οι επικείμενες ευρωεκλογές έχουν διπλή διάσταση, ευρωπαϊκή αλλά και εθνική. Στο ευρωπαϊκό επίπεδο, η θεσμική «αρχιτεκτονική» της Ένωσης έχει προφανείς αδυναμίες, αφού σε ορισμένους τομείς η ενοποίηση προχώρησε πάρα πολύ και σε άλλους έμεινε πολύ πίσω. Χρειαζόμαστε κοινή ευρωπαϊκή αμυντική και εξωτερική πολιτική, όπως άλλωστε προτείνει το Μανιφέστο της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, στην οποία ανήκει το ΠΑ.ΣΟ.Κ./ΚΙΝ.ΑΛ.

Τούτο είναι κρίσιμο για την Ελλάδα και την Κύπρο, λόγω της ύπαρξης ενός απειλητικού γείτονα (Τουρκία) με πολλαπλάσιο πληθυσμιακό και οικονομικό μέγεθος από εμάς και με δεδηλωμένες επεκτατικές – επιθετικές προθέσεις εναντίον μας. Μια άλλη σημαντική στόχευση είναι η εναρμόνιση των συντελεστών φορολόγησης των εταιρικών κερδών στα κράτη – μέλη, που αποτελεί κεντρικό άξονα του ίδιου Μανιφέστου και θα έβαζε τέρμα στη νομότυπη φοροαποφυγή ιδίως των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων, μέσω ενδοομιλικών συναλλαγών και εκμετάλλευσης των φορολογικών «παραδείσων» εντός Ένωσης (π.χ. Ιρλανδία).

Τούτο θα σήμαινε, κατ’ εκτίμηση, ίσως 190 δις ευρώ επιπλέον φορολογικά έσοδα ετησίως για το σύνολο των κρατών – μελών και ειδικότερα για την Ελλάδα, κατ’ αναλογία του μεγέθους της εθνικής μας οικονομίας, 2 έως 3 δις, δηλ. επαρκή χρηματοδότηση ιδίως για τη διάσωση της καταρρέουσας σήμερα δημόσιας υγείας και παιδείας, για προγράμματα κοινωνικής στέγασης για νέα ζευγάρια με παιδιά κ.ά. Γενικότερα χρειαζόμαστε περισσότερη αλληλεγγύη τόσο μεταξύ των κρατών – μελών της Ένωσης όσο και στο εσωτερικό καθενός από αυτά, αλλά και μεγαλύτερο σεβασμό στη φύση, κυρίως σε ό,τι αφορά τις πολιτικές σχετικά με την κλιματική κρίση.

Σε εθνικό επίπεδο, οι ευρωεκλογές μας δίνουν την ευκαιρία να διορθώσουμε το άτοπο που προέκυψε από τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 2023, δηλ. την ύπαρξη ενός ισχυρού κυβερνητικού κόμματος και μιας κατακερματισμένης αντιπολίτευσης, χωρίς προοπτική κυβερνητικής αλλαγής.

Αυτή η προοπτική, η οποία είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία ενός κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, θα προκύψει μόνο αν καταλάβει τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές το ΠΑ.ΣΟ.Κ/ΚΙΝ.ΑΛ. με ουσιαστική αύξηση του ποσοστού ψήφων του, επειδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ./ΚΙΝ.ΑΛ. βρίσκεται σε σταθερή ανοδική πορεία από το 2015 ως το 2023 (σε επίπεδο εκλογών και όχι απλά δημοσκοπήσεων) και αυτή μπορεί να επιταχυνθεί μετά τις ευρωεκλογές, μετατρέποντας σε «ντέρμπυ» τις επόμενες εθνικές εκλογές του 2027.

Αν αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται σε διαρκή πτώση από το 2015 και μετά την εκλογή του κ. Κασσελάκη στην ηγεσία του έχει μπει σε μείζονες εσωτερικές περιπέτειες, κρατήσει τώρα τη δεύτερη θέση, τότε οι εκλογές του 2027 θα θυμίζουν λιγότερο ντέρμπυ και περισσότερο μονότερμα, με κατάληξη την παράταση ως βαθιά μέσα στη δεκαετία του 2030 της κυβερνητικής θητείας του κ. Μητσοτάκη.

Μια κυβερνητική αλλαγή το 2027 θα ήταν ωφέλιμη για τη χώρα, αφού σήμερα οι πολίτες υφίστανται το καθημερινό άγχος της επιβίωσης μέσα σε μια δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, με διαρκείς ανόδους των τιμών, κατά ένα μεγάλο μέρος λόγω των αντίθετων στο ευρωπαϊκό δίκαιο ολιγοπωλιακών καταστάσεων οι οποίες επικρατούν στην Ελλάδα σε μια σειρά κλάδων της οικονομίας.

Πέρα από αυτό, με ευθύνη τόσο της σημερινής κυβέρνησης (Ν.Δ.) όσο και της προηγούμενης (ΣΥ.ΡΙΖ.Α) είναι προφανής η ερήμωση της υπαίθρου, η παρακμή των επαρχιακών αστικών κέντρων και αντίστροφα, η υπερσυγκέντρωση πληθυσμού και οικονομικής δραστηριότητας στο Λεκανοπέδιο Αττικής κατά τρόπο μη βιώσιμο μακροπρόθεσμα.

Όλα αυτά καταλήγουν στη δημογραφική κατάρρευση με μόλις 75.000 γεννήσεις του 2022 (έναντι 1.035.000 στη γειτονική μας Τουρκία την ίδια χρονιά). 

Χρειαζόμαστε μια διαφορετική οικονομική και κοινωνική πολιτική, με έμφαση στην κοινωνική δικαιοσύνη και στην αποκέντρωση, ώστε να υπάρξει μέλλον για τον Ελληνισμό στον Ελλαδικό χώρο.