Χρύσα Αράπογλου: Η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος Καλαμαριάς – Το βιογραφικό της

Η Χρυσα Αράπογλου πέτυχε αναμφισβήτητα μια δυνατή νίκη στον Δήμο Καλαμαριάς και εκλέχθηκε η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος από σύστασης του Δήμου την μακρινή δεκαετία του 1920.

Ποια είναι η Χρύσα Αράπογλου;

Το βιογραφικό της όπως το παρουσιάζει στο επίσημο site της:

Γεννήθηκα και ζω  στην Αρετσού της Καλαμαριάς. Ο παππούς μου Κωνσταντίνος Αράπογλου με τη γιαγιά μου την Χρυσή και με όσα από τα παιδιά τους επέζησαν από την μικρασιατική καταστροφή, ήρθαν, όπως και άλλοι αρετσιανοί, από το Ρύσιο της Προποντίδας και ίδρυσαν το «Ρύσιον των Αλιέων», τη σημερινή Αρετσού. Τα παιδικά μου καλοκαίρια τα έζησα, «μ αγιόκλημα και γιασεμιά», στην παραλία , όπου λειτουργούσε ο θερινός κινηματογράφος του πατέρα μου «Ακταίον», τριγυρνώντας ανάμεσα στα ιστορικά εξοχικά κέντρα της Αρετσούς. 

Στα 21 μου χρόνια εκλέχθηκα δημοτική σύμβουλος Καλαμαριάς με τον συνδυασμό του Θρασύβουλου Λαζαρίδη. Στα 26 μου διετέλεσα αντιδήμαρχος Καλαμαριάς για θέματα Παιδείας, Πολιτισμού και Νεολαίας. Έζησα την κοσμογονία των αλλαγών και των καινοτομιών μιας διεκδικητικής αυτοδιοίκησης που ανέδειξε τότε την Καλαμαριά σε πρότυπο Δήμο για ολόκληρη τη χώρα. Συμμετείχα στην οργάνωση πολιτιστικών θεσμών υπερτοπικής σημασίας, όπως η «Συνάντηση θεσσαλονικέων συνθετών» και «Παρά θιν αλός», ενώ διετέλεσα μέλος του πρώτου Συμβουλίου του Ιστορικού Αρχείου Προσφυγικού Ελληνισμού. Πρότεινα και από τότε λειτουργεί στην πλαζ, ο κινηματογράφος «Αύρα». Ήμουν παρούσα στις μεγάλες διεκδικήσεις παραχώρησης της πλαζ και του Ρεμέτζο, αλλά και στις μαραθώνιες συνεδριάσεις για τη δέσμευση οικοπέδων για κοινωφελείς σκοπούς, που μέχρι και σήμερα υποστηρίζουν, σε έναν σημαντικό βαθμό, την ανάγκη δημόσιων χώρων στις γειτονιές της πόλης μας. Ως εκπρόσωπος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συμμετείχα στο ΔΣ του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Σπούδασα Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, συμμετέχοντας ενεργά στο φοιτητικό κίνημα. Τριτοετής και τεταρτοετής, εκλέχθηκα Πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Σχολής μου.

Σε μια στροφή της ζωής μου και ενώ ξεκίνησα εργασία μεταπτυχιακού, συμμετείχα σε μια ραδιοφωνική εκπομπή, που άλλαξε ολόκληρη την επαγγελματική μου πορεία. Από τότε και μέχρι σήμερα, εργάζομαι ως δημοσιογράφος σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες, περιοδικά , ενώ, από το 1993,  είμαι μέλος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης..

Παρουσίασα εκπομπές καθημερινές και εβδομαδιαίες στην ΕΡΤ3, στον 958fm,στον 102fm, στο Ράδιο Παρατηρητής, στον Α103 ( «ΝΟΣΤΟΣ» η πρώτη δορυφορική τηλεοπτική εκπομπή για τη Διασπορά, «Έτσι απλά και φιλικά» η πρώτη ζωντανή καθημερινή εκπομπή στην ΕΡΤ, «Ειδήσεις και η Ανατολή», «Των Ελλήνων οι Κοινότητες», «Παίδες Ελλήνων», «Επτά τραγούδια θα σου πω», «Οι λέξεις είναι θηλυκές, γεννάνε κι άλλες λέξεις»).

Είχα την ευθύνη της δημοσιογραφικής έρευνας και της παρουσίασης πολλών ντοκιμαντέρ για την Ιστορία της Ελληνικής Διασποράς (στις ΗΠΑ, Λατινική Αμερική, πρώην ΕΣΣΔ, Ευρώπη, Αυστραλία, Αίγυπτος), με βάση πάντα τις προσωπικές μαρτυρίες. Για δύο χρόνια παρουσίασα στην ΕΡΤ3 εβδομαδιαία εκπομπή για τη γυναίκα με τίτλο «Γυναίκες σε κίνηση» και το 2013 επιμελήθηκα και παρουσίασα το ντοκιμαντέρ για την Ιστορία της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης «Μούσαις χάρισι θύε». Δίδαξα πολιτιστικό ρεπορτάζ σε ιδιωτικά και δημόσια ΙΕΚ. Μέχρι την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου, αρθρογραφούσα, κάθε Κυριακή, στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στη σελίδα με τον μόνιμο τίτλο «Πρόσω ολοταχώς»

Το 1994 εκλέχθηκα Νομαρχιακή Σύμβουλος στην πρώτη αιρετή Αυτοδιοίκηση δευτέρου βαθμού στην Θεσσαλονίκη και επανεκλέχθηκα το 1998. Διετέλεσα αντινομάρχης Πολιτισμού και Τουριστικής Προβολής και Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης. Από τις δράσεις εκείνης της εποχής, ξεχωρίζω την ίδρυση και λειτουργία του Κέντρου Μελέτης και Ανάπτυξης του Ελληνικού Πολιτισμού της Μαύρης Θάλασσας, την μεγάλη προσπάθεια λειτουργίας Κέντρων Ελληνικής Παιδείας στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης όπου ζουν έλληνες, την ενίσχυση σχολείων όπου διδάσκονται τα ελληνικά αλλά και αρχαιολογικών ανασκαφών σε αρχαίες ελληνικές αποικίες, τη διάσωση Αρχείων που μαρτυρούν την παρουσία των ελλήνων, Αρχείων που σήμερα βρίσκονται στην Έδρα Ποντιακών Σπουδών.

Βουλευτής της Α Θεσσαλονίκης με το ΠΑΣΟΚ από το 2000 έως το 2012, συμμετείχα σε Επιτροπές, όπως Ελληνισμού της Διασποράς, Δημόσιας Διοίκησης, Μετανάστευσης, ενώ διετέλεσα Πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Το 2006 διεκδίκησα τον Δήμο Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της Παράταξης «Θεσσαλονίκη Πρωταγωνίστρια».

Τα τελευταία χρόνια επέστρεψα στην άλλη μου μεγάλη αγάπη , τη Βιολογία, περιπλανώμενη ερευνητικά σε σύγχρονα θέματα της κοινωνικής διάστασης της Βιοτεχνολογίας. Είμαι κάτοχος μεταπτυχιακού Βιοηθικής από την Ιατρική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Άνοιξα και έκλεισα κύκλους στη ζωή μου, ταξίδεψα, περπάτησα σε πόλεις αναπτυγμένες αλλά και σε χώρες κατεστραμμένες από πολέμους, μα πάντα επέστρεφα στη δική μου θάλασσα. Στην ακτή της Καλαμαριάς.

Τα μεγαλύτερα κίνητρα για την απόφασή μου να διεκδικήσω τον Δήμο Καλαμαριάς είναι η πεποίθησή μου ότι μπορεί να αναστραφεί η πορεία υποβάθμισης της πόλης μας που ομολογείται από όλους, η εικόνα εγκατάλειψης του παραλιακού μετώπου και η εκποίηση μιας από τις ομορφότερες αστικές ακτογραμμές της χώρας. Η ανάγκη να δώσουμε ταυτότητα σε κάθε γειτονιά της πόλης μας, να τολμήσουμε πράσινες αναπλάσεις, να λειτουργήσουμε ως Ανοιχτή Πόλη και ως τόπος Πολιτισμού, με Σχέδιο Ανάπτυξης, που αποφασίζεται συλλογικά και υλοποιείται με απόλυτη διαφάνεια. Συμμετέχω στις εκλογές γιατί πιστεύω ότι αξίζει να αντιδράσουμε στις λειτουργίες οικογενειοκρατίας και αλαζονικού τρόπου τοπικής διοίκησης, σε μια εποχή που ολόκληρη η Ευρώπη δοκιμάζει μορφές κοινωνικού διαλόγου, συνδιαμόρφωσης τοπικών αναπτυξιακών προγραμμάτων και επανασχεδιασμού των πόλεων με μέτρο και αναφορά στον άνθρωπο και τις ανάγκες του.