Connect with us

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο κορωνοϊός εκτός, η βία εντός… -Της Ζέφης Δημαδάμα

Published

on

Άρθρο της Ζέφης Δημαδάμα*

Ο κορωνοϊός μένει έξω από το σπίτι αλλά η βία δυστυχώς όχι. Ξεκινώντας την προσπάθεια ανάδειξης του ζητήματος της ενδοοικογενειακής βίας, της βίας που βιώνουν τα μέλη μιας οικογένειας -κυρίως γυναίκες και παιδιά- μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, διαπιστώνεται και εν μέσω πανδημίας μια απέραντη σιωπή.

Μια απέραντη σιωπή από τα τα θύματα της βίας αλλά και μια απέραντη σιωπή από τα κόμματα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από κρατικούς φορείς σε πολλές περιπτώσεις.

Καθημερινά κατακλυζόμαστε από δηλώσεις ηθοποιών, παρουσιαστών, αθλητών για το πως περνούν στο σπίτι τους, πως μαγειρεύουν ή πως απολαμβάνουν την παρέα τους αλλά πότε δεν ακούσαμε μια προειδοποίηση ή ενημέρωση και ενθάρρυνση για τα θέματα της βίας. Δεν παρακολουθήσαμε μια τηλεοπτική εκπομπή ή δεν ακούσαμε μια ραδιοφωνική εκπομπή -παρά ελαχίστων περιπτώσεων- για το θέμα της βίας και των τρόπων με τους οποίους τα θύματα δύναται να βοηθηθούν και να υποστηριχθούν.

Το Κίνημα Αλλαγής από την πρώτη στιγμή ανέδειξε το θέμα το οποίο προϋπήρχε, υπάρχει και δυστυχώς θα υπάρχει και στο μέλλον για αυτό και πρέπει να ενταθούν τα μέτρα. Στην εποχή της πανδημίας και του εγκλεισμού χρειάζονται νέοι τρόποι υποστήριξης των θυμάτων βίας.

Απαιτούνται πλατφόρμες ενημέρωσης μέσω κοινωνικών δικτύων -εύκολα προσβάσιμων-  για καταγγελία περιστατικών, απαιτούνται “φράσεις κλειδιά” στο φαρμακείο της γειτονιάς που θα ειδοποιούν για βοήθεια.

Απαιτούνται όπως στη Γαλλία, όπου κατά την πρώτη εβδομάδα της καραντίνας  αυξήθηκαν, οι καταγγελίες για βια στο σπίτι κατά 32% , ανοικτά κέντρα συμβουλευτικής που θα λειτουργήσουν ακόμη και σε σούπερ μάρκετ καθώς και διάθεση δωρεάν δωματίων σε ξενοδοχεία για τα θύματα οικογενειακής βίας.

Advertisement

Το να κλείνουμε όλοι και όλες τα μάτια, το να αποφεύγουμε να μιλήσουμε δημόσια για το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας δεν λύνει το πρόβλημα. Το να το θεωρούμε ότι το θέμα αυτό αφορά μόνο λίγες γυναίκες και παιδιά επίσης δεν βοηθά καθώς το  2016 σημειώθηκαν 3.839 επιθέσεις βίας μέσα στο σπίτι, πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Άραγε στην εποχή της πανδημίας και του εγκλεισμού τι μας λένε οι καταγραφές και τα στοιχεία καταγγελιών, αλλά και των περιστατικών που δεν θα αναφερθούν ποτέ;

*Αναπληρώτρια Εκπρόσωπος Τύπου Κινήματος ΑλλαγήςΑντιπρόεδρος Γυναικών Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PesWomen)